تغییر ایدئولوژیک جامعه چین

امروزه نوگرایی در جامعه­ی چین تغییرات گسترده­ای به وجود آورده است. معنویت هم یکی از عرصه­هایی است که تحت تأثیر این تغییرات قرار گرفته است. از آن­جا­که در جامعه­ی کنونی چین همه چیز مادی شده وهمه به دنبال مال و ثروت و مقام و موقعیت هستند، نسل جدید نیز دچار بحران هویت و خلأ شده و از معنویت دست کشیده و یا به دنبال معنویت موهومی است که او را از این بی هویتی نجات بخشد. درحالی­که تائوئیسم، آیین بومی چین، در جامعه از اقبال خوبی برخوردار نیست، نسل جوان از برخی از آیین­ها و مذاهب استقبال خوبی به عمل می­آورد. امروزه معابد بودایی طرفداران بیشتری پیدا کرده و کلیساهای مسیحی هم به ویژه در میان اقشار متوسط جامعه و دانشجویان تحصیل کرده در خارج جاذبه­ای ایجاد کرده است. در میان فرقه­های مسیحیت نیز پروتستان­ها از کاتولیک­ها پیروان بیشتری جذب می­کند. ولی اغلب کسانی هم که به یکی از این ادیان روی می­آورند، چون از روی تحقیق و بررسی نیست، تفاوت میان آن­ها را نمی­دانند. آن­ها صرفا می­گویند به خدای«غرب» اعتقاد دارند. البته برخی هم معتقدند که خیلی از جوانان چینی­ که به این مذاهب روی می­آورند به دنبال رسیدن به معنویت نیستند، بلکه می­خواهند ادای روشنفکری و مدرن و ترقی­خواه بودن را در بیاورند. برخی نیز معتقدند که فرهنگ سنتی چین خود پر است از معنویت، منتهی تا به حال کسی به دنبال کشف و روز آمدن کردن این زمینه­ها و شناساندن آن­ها به نسل کنونی نرفته است. به هرحال، تلاش برای رسیدن به دین و معنویت انتها ندارد، و جویندگان تازه وارد چینی سرزمین­ها و اقیانوس­ها و قاره­ها را برای به دست آوردن معنویت پشت سر می­گذارند.

(Religion in China ،2011)

فرهنگ و آیین­های سنتی چین زمینه و عقبه­ی مناسبی برای بازگشت به عقب ندارد، لذا، خلأ معنوی و عطش معنویت گرایی در نسل جوان این کشور را موجب شده است تا به این ترتیب برخی از آنان به سمت هر اندیشه و عقیده­ی جدید و تازه­ای که تا حدودی به آنان مفری برای پناه آوردن و رسیدن به آرامش نشان می­دهد کشیده می­شوند.