سازمان فارسی(راولپندی)
سازمان فارسی با تلاش "سید نیاز احمد ترمذی" درحدود سال 1335شمسی در شهر راولپندی تاسیس شد[۱]. و در حدود سال1350 شمسی "سید سبط حسن رضوی" با همکاری جمعی از دانشمندان و علاقه مندان به ایران، این انجمن را گسترش دادند[۲]. زبان رسمی سازمان فارسی، فارسی انتخاب شده بود و در جلسات انجمن سازمان فارسی اعضا با یکدیگر به فارسی صحبت می‌کردند و سخنرانی‌ها نیز به این زبان انجام میشد. دو کار مهم این سازمان یکی تاسیس کتابخانه و دیگری برگزاری کلاس‌‌های فارسی بود. بزرگترین هدف این سازمان بازگرداندن عظمت از دست رفته زبان و ادبیات فارسی و نزدیکی دو ملت ایران و پاکستان بوده است[۳].
سید نیاز احمد ترمذی در سال 1350 در مورد تاسیس این سازمان اظهار داشت که پانزده سال پیش که سازمان فارسی را بنیان نهاد، فارسی دانان در راولپندی بسیار نبودند و در آن موقع احساس میشد که چنین سازمانی فارسی یا انجمن فارسی برای این شهر لازم است. اندک اندک مردم فارسی دوست و شاعران و نویسندگان پارسی‌گوی در این انجمن گرد آمدند و سخنان دلاویز و اشعار خوب در وصف آن سرودند و شهرت و آوازه سازمان فارسی را در سراسر پاکستان گسترش دادند[۴].
نیز نگاه کنید به
مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان
کتابشناسی
- ↑ تسبیحی، محمد حسین (1352)، فارسی پاکستان و مطالب پاکستان شناسی، ج1، راولپندی-پاکستان: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ص.34.
- ↑ نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی های دیرین ایران و پاکستان"، بررسی های تاریخی، شماره 13، ص.23.
- ↑ رضوی،سید سبط حسن (1350)، "سوابق تاریخی و روابط مادی و معنوی مردم پاکستان و ایران"، تاثیر معنوی ایران در پاکستان، جعفر قاسمی، لاهور: اداره اوقاف پنجاب، ص.69-70.
- ↑ تسبیحی، محمد حسین (1352)، فارسی پاکستان و مطالب پاکستان شناسی، ج1، راولپندی-پاکستان: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ص.34.
نویسنده مقاله
محمد مهدی توسلی