نمایش مبدأ برای رشته‌کوه‌های شرقی لبنان

مهمترین منطقه مرتفع سوریه، رشته‌کوه‌های شرقی لبنان است که یونانیان را «آنتی لبنان» (''Anti-Lebanon'') خواندهاند. واژه «آنتی» در این تسمیه، در معنی «مقابل» استعمال شده است؛ زیرا این رشته‌کوه، دوقلو است؛ بدین شکل که درست در موازات و مقابل آن، در طرف غرب، نزدیک به مدیترانه، در خاک لبنان، رشته‌کوهی تقریباً همسان قرار دارد؛ به نام «رشته‌کوه لبنان» یا «رشته‌کوه غربی لبنان».

اگر بخواهیم دقیقتر بگوییم، درواقع، این عارضه متوازی، چند قلو است و سه بار دیگر، با ارتفاع کمتر، در سمت مشرق تکرار میشود و در آخرین مرتبه با درازای بیشتر تا شمال شرقی سوریه و نزدیک به رودخانه فرات کشیده میشود.

رشته‌کوه شرقی لبنان که از جنوب غرب به جهت شمال شرق به درازای حدوداً ۱۵۰ کیلومتر، امتداد یافته است، مرز طبیعی میان سوریه و لبنان است؛ البته بیشتر آن در سوریه و در استان دمشق قرارگرفته است؛ اهمیت راهبردی موقعیت شهر دمشق نیز به خاطر همین سلسله جبال مرتفع بوده است که در منطقه عربی نادر است.

آنتی لبنان از میانه به سمت شمال شرق سوریه، تقریباً تا شهر «حُمص » (''Homs'') ادامه دارد و از سوی جنوب شرقی نیز به بلندی‌های جولان (هضبة الجولان) و «هضبة حَوْران» (''Ḥawrān'' )[2] یا فلات حوران کشیده شده است.

قلل مهم این رشته‌کوه، به ترتیب ارتفاع، عبارتاند از: الشیخ یا حِرمون پیشگفته (2814 ''m'')، «العَطَن» (2615 ''m'')، «حلیمة» (2464 ''m'')، «شَقیف» (2462 ''m'')، «تل ابوالنَّدی» (1200 ''m'')، «قاسیون» (''Kasiun'') (1154 ''m'') و «تل المانع» (1089 ''m'')؛ از میان این قلهها، قله کوه قاسیون در شمال شهر دمشق، شهرت، چشمنوازی و اهمیت بیشتری دارد.