رشته‌کوه‌های شرقی لبنان

مهم­ترین منطقه مرتفع سوریه، رشته‌کوه‌های شرقی لبنان است که یونانیان را «آنتی لبنان» (Anti-Lebanon) خوانده­اند. واژه «آنتی» در این تسمیه، در معنی «مقابل» استعمال شده است؛ زیرا این رشته‌کوه، دوقلو است؛ بدین شکل که درست در موازات و مقابل آن، در طرف غرب، نزدیک به مدیترانه، در خاک لبنان، رشته‌کوهی تقریباً همسان قرار دارد؛ به نام «رشته‌کوه لبنان» یا «رشته‌کوه غربی لبنان».

اگر بخواهیم دقیق­تر بگوییم، درواقع، این عارضه متوازی، چند قلو است و سه بار دیگر، با ارتفاع کمتر، در سمت مشرق تکرار می­شود و در آخرین مرتبه با درازای بیشتر تا شمال شرقی سوریه و نزدیک به رودخانه فرات کشیده می­شود.

رشته‌کوه شرقی لبنان که از جنوب غرب به جهت شمال شرق به درازای حدوداً ۱۵۰ کیلومتر، امتداد یافته است، مرز طبیعی میان سوریه و لبنان است؛ البته بیشتر آن در سوریه و در استان دمشق قرارگرفته است؛ اهمیت راهبردی موقعیت شهر دمشق نیز به خاطر همین سلسله جبال مرتفع بوده است که در منطقه عربی نادر است.

آنتی لبنان از میانه به سمت شمال شرق سوریه، تقریباً تا شهر «حُمص » (Homs) ادامه دارد و از سوی جنوب شرقی نیز به بلندی‌های جولان (هضبة الجولان) و «هضبة حَوْران» (Ḥawrān )[2] یا فلات حوران کشیده شده است.

قلل مهم این رشته‌کوه، به ترتیب ارتفاع، عبارت­اند از: الشیخ یا حِرمون پیش­گفته (2814 m)، «العَطَن» (2615 m)، «حلیمة» (2464 m)، «شَقیف» (2462 m)، «تل ابوالنَّدی» (1200 m)، «قاسیون» (Kasiun) (1154 m) و «تل المانع» (1089 m)؛ از میان این قله­ها، قله کوه قاسیون در شمال شهر دمشق، شهرت، چشم­نوازی و اهمیت بیشتری دارد.

نیز نگاه کنید به

ارتفاعات و ناهمواری های سوریه