نمایش مبدأ برای تشکیل دولت نظامی در گوانگ جو

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

[[پرونده:Wc01-197.jpg|بندانگشتی|تصویر یوان شیکای]]
در 6 ژوئن سال1916، [[یوان شیکای]] به‌طور ناگهانی وغیر منتظره درگذشت و شیرازه‌ی امور از هم گسست. دور جدیدی از هرج و مرج در كشور بار دیگر آغاز و 5 ایالت جنوبی اعلام خود مختاری کردند. در این اوضاع و احوال نا بسامان، کشور [[چین]] میان فرماندهان مختلف نظامی تقسیم شده و دولت مرکزی مقتدری وجود نداشت. [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] با احساس خطر تجزیه‌ی کشور، در سال1917برای ایجاد وحدت وارد کشور شده و با گروه های مختلف سیاسی و نظامی، حتی با برخی از جنگ سالاران برای ایجاد وحدت ملی و تشکیل دولت مقتدر وارد مذاکره شد.

در اواخر جنگ جهانی اول، [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] تحت فشار آمریکا به متفقین پیوست. وی انتظار داشت که با پیوستن به متفقین پس از شکست آلمان، مناطق تحت نفوذ و تصرف آلمان در چین مانند«شَندونگ» دوباره به [[چین]] بازگردانده شود. ولی در مذاکرات و معاهده‌ی وِرسای، غربی‌ها به‌صورت محرمانه توافق کردند که این منطقه را به [[ژاپن]] واگذار کنند. این امر در بین طبقات روشنفکر و جوان چینی و کارگران که در بین آنها نام [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئن لای]] و[[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائوتسه تنگ]] هم به‌چشم می خورد، یأس و بدبینی زیادی ایجاد کرد. به‌دنبال آن، در چهارم ماه مه سال 1919دانشجویان و روشنفکران چینی جنبشی فرهنگی-سیاسی به‌راه انداختند که به جنبش چهارم ماه مه معروف شد. بزرگترین تأثیر این جنبش در کنار آثار سیاسی، این بود که تغییر اساسی در خط نوشتاری چین به‌وجود آمد و آخرین نفوذ ارزش‌های [[آیین بومی کنفوسیوس|کنفوسیوسی]] نیز از جامعه‌ی چینی طرد شد. دیدگاه‌های انقلابی این جنبش به حدی محبوبیت پیدا کرد که با الهام از انقلاب بلشویکی [[روسیه]]، انقلابیون چپگرای چینی هم درسرتاسر [[چین]] جای پای خوبی پیدا کردند. در همین ایام بود که برای نخستین بار، مقالات لنین در [[چین]] منتشر و در سال1920 [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|مانیفست کمونیست]] به چینی ترجمه و چاپ شد.

[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]، سرخورده از غرب، از لنین درخواست کمک کرد و جواب مثبت و بسیار امیدوار کنندهای گرفت. روس‌ها در نخستین اقدام، همه‌ی قراردادهای استعماری که در زمان تزارها به [[چین]] تحمیل شده بود را لغو و تمام امتیازات ارضی که از چین گرفته شده بود را به [[چین]] بازگرداندند. در چنین فضائی، مکاتبات متعدد [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] با لنین، فصل جدیدی در حمایت روسیه از ملی گرایان چینی گشود. تحت تأثیر افکار بلشویک‌های روسی، در سال1921 جوانان چپ گرای چینی رسما [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] را تشکیل دادند. در آن زمان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست‌ها]] اجازه یافتند همزمان هم در [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|حزب ملی گرای کومین تانگ]] و هم در [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] عضویت داشته باشند.

[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]، پس از تلاش و هماهنگی‌های زیاد در سال1921 در گوانگ جو یک حکومت مستقل تشکیل داد. بین سالهای1921تا1927، در جنوب [[چین]] سه دولت مختلف شکل گرفت: دولت موقت نان جینگ(1921)، دولت نظامی گوانگ جو(1921 تا 1925) و دولت ملی در گوانگ جو که بعدا به ووخَن منتقل شد(1925 تا 1926)<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول</ref>. 

== '''نیز نگاه کنید به''' ==

* [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]]
* [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین]]
* [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]]

== کتابشناسی ==
بازگشت به تشکیل دولت نظامی در گوانگ جو.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=تشکیل_دولت_نظامی_در_گوانگ_جو»