نمایش مبدأ برای افسانه ی دائو و پدرش گون

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
[[سلسله شیا|سلسله امپراتوری «شیا»]] معمولا سر آغاز تاریخ [[سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)|دودمان سلطنتی در چین]] و «دائو (Dao)» بنیانگذار این دودمان شناخته می‌شود. لذا، درکتب تاریخی چین یادداشت‌های بسیاری پیرامون «دائو» وجود دارد.

گفته می‌شود:<blockquote>پنج هزار سال پیش خدای آب از فرط خشم و غضب از دل آسمان آب زیادی را روی زمین ریخت و زمین غرق شد. «[[یائو و شون|یائو]] (Yao)» رهبر قبیله به «گون (Gun)» پدر «دائو» دستور داد آب را مهار کند. «گون» با زحمت فراوان و پشت سر گذاشتن مشکلات بیشمار، سرانجام به کوه «کونلون» در غرب رسید و از خدای آسمان خواست تا «شیجان» یعنی «خاک معجزه آسا» را در اختیار «گون» قرار دهد تا او بتواند با این خاک که با وزش باد بیشتر هم می‌شود، آب‌های آسمانی را مهار کند. اما خدای آسمان این درخواست را رد کرد. «گون» به ناچار با استفاده از یک فرصت این خاک را دزدید. وقتی وی به شرق باز گشت «شیجان» یا همان «خاک معجزه آسا» را در آب ریخت و «شیجان» به سرعت افزایش یافت و ده برابر میزان آب شد و طغیان آب به تدریج مهار شد.

خدای آسمانی سربازان خود را به زمین فرستاد تا خاک معجزه آسا را باز پس بگیرند. بار دیگر سیلاب جاری شد و خانه‌ها و مزارع ویران و تعداد زیادی از مردم غرق شدند. «یائو» رهبر قبیله سخت خشمگین شده و فرمان داد که «گون» باید ظرف 9 سال با ایجاد سدهایی آب را محاصره و برای مهار آب چاره جویی کند، زیرا خسارات زیادی به مردم وارد آمده بود. این روند موجب شد تا مردم خواستار اعدام وی شوند و بدین گونه بود که «گون» اعدام شد.

پس از 20 سال «شون» جانشین رهبر پیشین قبیله به «دائو» پسر «گون» دستور داد به مهار کردن آب ادامه دهد. «دائو» با عبرت گرفتن از سرنوشت پدر، تصمیم گرفت برای مهار آب به حفر رودخانه، لایروبی کردن بستر رود و انحراف آب به سمت دریا مبادرت ورزد. گفته‌ها در مورد چگونگی مهار آب توسط «دائو» بسیار است. گفته می‌شود او با تبر و نیروی معجزه‌آسای بی‌مانندی کوه «لونگ مِنشان» را دو قسمت کرد و آب رودخانه‌ی زرد یک راست از بالای کوه به زمین ریخت و تنگه‌ی «لونگمِنشیا» به وجود آمد. وی سپس کوه‌هائی را که در مسیر رود بود، به چند قسمت تقسیم کرد و آب رود به سوی دریای شرقی جاری و در نتیجه تنگه<sub>‌</sub>ی «شانمِنشیا» ایجاد شد و آب مهار گردید. </blockquote>لذا، حکایاتی نظیر داستان «دائو» در مناطق مختلف [[چین]] رایج است و معبد و مقبره‌ی «دائو» نیز فراوان یافت می‌شود. گفته شده است که «دائو» چهار روز پس از ازدواج برای مهار آب همسر و خانه‌ی خود را ترک گفت و طی13 سال با اینکه سه بار از کنار خانه‌اش عبور کرد، ولی وارد خانه نشد. وی پس از تحمل سختی‌های بی‌شمار، سرانجام موفق به مهار آب شد و مردم آسوده گردیدند. «شون» رهبر قبیله به پاس خدمات بی‌سابقه‌ی «دائو» وی را با طیب خاطر جانشین خود نمود. بعدها «دائو» نخستین دودمان سلطنتی در [[تاریخ چین]] یعنی [[سلسله شیا|سلسله‌ی امپراتوری «شیا»]] را تأسیس و بدین ترتیب [[جامعه و نظام اجتماعی چین|جامعه‌ی چین]] از جامعه‌ی بدوی به جامعه‌ی برده‌داری تغییر و متحول شد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص982-984.</ref>

== نیز نگاه کنید به ==
[[چین]]؛ [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[اسطوره ها و افسانه های چینی|اسطوره‌ها و افسانه‌های چینی]]؛ [[اسطوره در چین]]
== کتابشناسی ==
بازگشت به افسانه ی دائو و پدرش گون.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=افسانه_ی_دائو_و_پدرش_گون»