نمایش مبدأ برای اقلیت های به رسمیت شناخته شده چین از نگاه آمار

→ اقلیت های به رسمیت شناخته شده چین از نگاه آمار

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:

عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.

می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:

دولت [[چین]]، از ابتدا برای تعین هویت قومی و به رسمیت شناختن اقلیت‌های نژادی موجود در این کشور، با تدوین سیاستی که تلفیقی از سه نوع سیاست:  

* ویژگی‌های چهارگانه‌ی قومی تعیین شده از سوی استالین جهت رسمیت بخشیدن به اقوام، یعنی زبان مشترک؛ نحوه‌ی زندگی مشترک، سرزمین مشترک؛ و روحیات مشترکی که در ویژگی‌های مشترک خاص فرهنگ ملی آنان ظهور می یابد؛
* تجربیات امپراتوران این کشور در برخورد با [[اقلیت های قومی در چین|اقلیت های قومی این کشور]] در گذشته؛
* رقابت [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] با [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|حزب ملی کومین تانگ]] در دهه‌های 1930 و 1940 برای جذب و جلب حمایت [[اقلیت های قومی چین|اقلیت های قومی]] بود، استفاده کرد<ref name=":0">Hongyi,L.(2008).China’s Ethnic Policies and Challenges. ''East Asia Policy''. Vol. 1. No. 3</ref>.  

=== نژادهای شناخته شده [[چین]] ===
بر این اساس، از 56 نژاد به رسمیت شناخته شده ی موجود در کشور [[چین]]، جمعیت نژاد«خَن»-نژاد حاکم اکثریت- تقریبا 92درصد کل جمعیت این کشور را به خود اختصاص داده و جمعیت 55 نژاد دیگر، تنها کمی بیش از 8 درصد از جمعیت را تشکیل می دهند. این گروه‌های قومی عمدتا در شمال غرب، جنوب غرب و شمال شرق [[چین]] پراکنده هستند. از میان [[اقلیت های قومی چین|اقلیت های قومی]]، به جز اقوام«مَن» و «خویی» که از نظر زبانی با اکثریت «قوم خَن» زبان مشترکی دارند، 53 اقلیت ملی دیگر همگی زبان خاص خود را دارند. 

هنگامی که دولت [[چین]] در اوایل دهه‌ی 1950، تصمیم گرفت تا براساس شرایطی، [[اقلیت های قومی در چین|اقلیت های قومی این کشور]] را تعیین و آنها را به رسمیت بشناسد، بیش از 400 قوم و نژاد از سرتاسر این کشور در خواست تعیین هویت و به رسمیت شناخته شدن آنان به عنوان [[اقلیت های قومی در چین|اقلیت قومی]] ثبت نام کردند. ولی پس از تحقیقات مفصل و مبسوطی که در مناطق مختلف این کشور صورت گرفت، در نخستین سرشماری عمومی که پس از روی کار آمدن [[جمهوری خلق چین]] و در سال 1953 صورت گرفت، تنها 41 اقلیت قومی به رسمیت شناخه شد. در سرشماری عمومی سال 1964 تعداد [[اقلیت های قومی چین|اقلیت های قومی]] به 53 مورد رسید و در سرشماری عمومی سال 1982 این تعداد به 56 مورد افزایش یافت<ref name=":1">Gladney,D.C.(1996). Muslim Chinese, Ethnic Nationalism in The People’s Republic. U.S.: Harvard University Press</ref>. بنابراین، هنوز بیش از 344 اقلیت قومی و نژادی در این کشور، همچنان در انتظار به رسمیت شناخته شدن از سوی دولت به سر می برند<ref name=":1" />.

{{به روز رسانی}}

== نیز نگاه کنید به ==
[[اقلیت های قومی چین]]؛ [[ساختار قومیتی در چین]]

== کتابشناسی ==
<references />

== منبع اصلی ==
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی] جلد1، ص. 84-86.

== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:اقوام شاخص]]

الگوی به‌کاررفته در این صفحه:

الگو:به روز رسانی (نمایش مبدأ)

بازگشت به اقلیت های به رسمیت شناخته شده چین از نگاه آمار.

برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=اقلیت_های_به_رسمیت_شناخته_شده_چین_از_نگاه_آمار»