اقلیت های به رسمیت شناخته شده چین از نگاه آمار
دولت چین، از ابتدا برای تعین هویت قومی و به رسمیت شناختن اقلیتهای نژادی موجود در این کشور، با تدوین سیاستی که تلفیقی از سه نوع سیاست:
- ویژگیهای چهارگانهی قومی تعیین شده از سوی استالین جهت رسمیت بخشیدن به اقوام، یعنی زبان مشترک؛ نحوهی زندگی مشترک، سرزمین مشترک؛ و روحیات مشترکی که در ویژگیهای مشترک خاص فرهنگ ملی آنان ظهور مییابد؛
- تجربیات امپراتوران این کشور در برخورد با اقلیتهای قومی این کشور در گذشته؛
- رقابت حزب کمونیست با حزب ملی کونمینگ تانگ در دهههای 1930 و 1940 برای جذب و جلب حمایت اقلیتهای قومی بود، استفاده کرد[۱].
نژادهای شناخته شده چین
بر این اساس، از 56 نژاد به رسمیت شناخته شدهی موجود در کشور چین، جمعیت نژاد«خَن»-نژاد حاکم اکثریت- تقریبا 92درصد کل جمعیت این کشور را به خود اختصاص داده و جمعیت 55 نژاد دیگر، تنها کمی بیش از 8 درصد از جمعیت را تشکیل میدهند. این گروههای قومی عمدتا در شمال غرب، جنوب غرب و شمال شرق چین پراکنده هستند. از میان اقلیتهای قومی، به جز اقوام«مَن» و «خویی» که از نظر زبانی با اکثریت «قوم خَن» زبان مشترکی دارند، 53 اقلیت ملی دیگر همگی زبان خاص خود را دارند.
هنگامی که دولت چین در اوایل دههی 1950، تصمیم گرفت تا براساس شرایطی، اقلیتهای قومی این کشور را تعیین و آنها را به رسمیت بشناسد، بیش از 400 قوم و نژاد از سرتاسر این کشور در خواست تعیین هویت و به رسمیت شناخته شدن آنان به عنوان اقلیت قومی ثبت نام کردند. ولی پس از تحقیقات مفصل و مبسوطی که در مناطق مختلف این کشور صورت گرفت، در نخستین سرشماری عمومی که پس از روی کار آمدن جمهوری خلق چین و در سال 1953 صورت گرفت، تنها 41 اقلیت قومی به رسمیت شناخه شد. در سرشماری عمومی سال 1964 تعداد اقلیتهای قومی به 53 مورد رسید و در سرشماری عمومی سال 1982 این تعداد به 56 مورد افزایش یافت[۲]. بنابراین، هنوز بیش از 344 اقلیت قومی و نژادی در این کشور، همچنان در انتظار به رسمیت شناخته شدن از سوی دولت به سر میبرند[۲].
در حال به روز رسانی و ویرایش
نیز نگاه کنید به
اقوام و قبایل مالی؛ اقوام و قبایل سیرالئون؛ گروه های قومی اتیوپی؛ اقوام و قبایل زیمبابوه؛ گروه های قومی اسپانیا؛ گروه های قومی قزاقستان؛ ساختار قومی جمعیت بنگلادش؛ نژادها و اقوام سریلانکا؛ گروهای قومی و نژادی در تاجیکستان؛ اقلیت های قومی سوریه؛ نژادهای آرژانتین؛ اقوام و نژادهای اردن؛ نژاد در اسپانیا؛ نژادها در زیمبابوه؛ اقوام و نژادهای سودان؛ نژاد در کوبا؛ نژاد در ژاپن؛ نژاد افغانستان؛ نژاد در سنگال؛ نژادها و اقوام قزاقستان
کتابشناسی
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی