نمایش مبدأ برای تشیع در مصر

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
[[پرونده:Fb22e449-bac8-4c67-9f38-3ae1202bee49 main New.jpg|بندانگشتی|محمد الدرینی. برگرفته از سایت Annaharkw، قابل بازیابی از https://dmelal.ir/images/thumb/7/7c/Fb22e449-bac8-4c67-9f38-3ae1202bee49_main_New.jpg/300px-Fb22e449-bac8-4c67-9f38-3ae1202bee49_main_New.jpg]]
[[پرونده:Imageصالح الوردانی.png|بندانگشتی|صالح الوردانی. برگرفته از سایت خبرگزاری رسا، قابل بازیابی از https://rasanews.ir/fa/news/147171/%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%85-%D9%85%D8%B9%D8%B8%D9%85-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D8%A7%D9%86%D8%B3%D9%88%D8%B1-%D9%85%DB%8C%E2%80%8E%D8%B4%D9%88%D8%AF]]
[[پرونده:636872002690461134.jpg|بندانگشتی|دمرداش العقالی. برگرفته از سایت Ijtihadnet، قابل بازیابی از http://ijtihadnet.com/why-did-al-demerdash-bin-zaki-al-aghili-convert-to-shia/]]
از جمله اسناد تاریخی که نشان می‌دهد شیعیان از عهد امام علی (ع)، حتی پیش از خلافت رسمی ایشان در [[مصر]] حضور داشته‌اند، می‌توان به روایت مقریزی در کتاب معروف «الخطط» و ابن اثیر در کتاب «الکامل فی التاریخ» اشاره داشت.<ref>مرغی، جاسم عثمان (1412). الشيعة في [[مصر]]. الطبعة الاولي. طهران: [http://alwafaafoundation.com/ مؤسسة الوفاء]، ص13.</ref> برخی از منابع به حضور برخی از یاران و ارادتمندان آن حضرت چون ابوذر عقاری، مقداد بن اسود الکندی و ابو ایوب الانصاری در جریان فتح [[مصر]] توسط سپاه اسلام اشاره دارند. در دوران خلافت آن حضرت نیز حضور شخصیت‌هایی چون محمدبن ابوبکر و قیس بن سعد به عنوان کارگزاران ایشان در [[مصر]]، در ایجاد علاقمندی مسلمانان مصری نسبت به اهل البیت موثر بود. در دوره‌های بعد هم علیرغم محدودیت‌ها و سختی‌هایی که از جانب حاکمان اموی و عباسی اعمال می‌شد، این علاقمندی و ارادت کم و بیش استمرار یافت. در دوره حاکمیت خلفای فاطمی، تشیع به عنوان مذهب رسمی اعلام شد و فقه شیعی مبنای شعائر، عبادات و معاملات قرار گرفت و نهاد دینی الازهر در معرفی و تبلیغ آموزه‌های شیعی (اسماعیلی) نقش محوری ایفا می‌کرد.<ref>خسروشاهی، سيدهادي (1390). اهل بيت در [[مصر]]. ترجمه محمد مقدسي. چاپ اول. تهران: [https://ahl-ul-bayt.org/ مجمع جهاني اهل بيت]، ص27.</ref> پس از سقوط [[فاطمی ها در مصر|فاطمی‌ها]]، شیعیان [[مصر]] زیر شدیدترین حملات و قلع و قمع [[ایوبی ها در مصر|ایوبی‌ها]] قرار گرفتند، به ویژه در دوره حکومت صلاح‌الدین ایوبی تلاش‌های گسترده‌ای برای تصفیه سازمان‌های حکومتی و به طور خاص نظام قضا از شیعیان صورت گرفت. این فشار و سرکوب‌ها در دوره‌های بعد هم استمرار یافت و منجر به فرار بسیاری از شیعیان به شام و مناطق جنوبی [[مصر]] شد.<ref>الوردانی، صالح (1993). الشيعة في مصر من الامام علي حتي الامام الخميني الطبعة الاولي. [[قاهره|القاهرة]]: مكتبة مدبولي الصغير، ص60.</ref> در عین حال، به نظر می‌رسد چنین تلاش‌هایی که برای حذف کامل شیعیان از [[جامعه مصر]] صورت می‌گرفت، چندان قرین موفقیت نبوده است و لذا ایوبی‌ها و مملوکی‌ها برای تحقق این هدف، رویکرد تقویت صوفی‌گری را برگزیدند که هم از شعائر و نمادهای شیعی برخوردار بود و هم از ناحیه آن خطر چندانی متوجه حاکمیت نمی‌شد.<ref>خسروشاهی، سيدهادي (1390). اهل بيت در [[مصر]]. ترجمه محمد مقدسي. چاپ اول. تهران: [https://ahl-ul-bayt.org/ مجمع جهاني اهل بيت]، ص71.</ref> بدینسان جریان صوفی‌گری در [[مصر]] گسترش یافت. امروز گرچه مذهب سنی، مذهب مسلمانان مصری است، فرهنگ شیعی اما به شکل قابل توجهی در مناسبات اجتماعی و آداب و سنت‌های دینی مردم [[مصر]] قابل مشاهده است.

شیعیان [[مصر]] که عموما اثنی عشری‌اند، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و قطع مناسبات رسمی میان دو کشور، همچنان از حقوق اجتماعی سیاسی و آزادی‌های مذهبی محروم و ناگزیر از انجام اعمال و مراسم مذهبی به طور مخفیانه و گاه نیز از سوی جریان‌های سلفی تحت فشار مضاعف قرار داشته‌اند. این وضعیت همچنین پس از پیروزی انقلاب ژانویه 2011، کم و بیش استمرار یافته و تلاش‌های آنان برای تأسیس حزب سیاسی نیز به سرانجام نرسیده است. شیعیان [[مصر]] از رهبری واحد برخوردار نبوده و حتی از داشتن مسجد نیز منع شده‌اند. دکتر احمد راسم النفیس، طاهر الهاشمی، محمد الدرینی، صالح الوردانی و نیز دمرداش العقالی را می‌توان از جمله شیعیان سرشناس [[مصر]] بر شمرد.

تعداد شیعیان [[مصر]] به دلیل رسمی نبودن و محدودیت‌های پیش گفته چندان مشخص نیست. در حالی که برخی آمارهای غیررسمی جمعیت آنان را ده‌ها هزار نفر تخمین می‌زند، برخی دیگر آمارهای بیشتری ارائه کرده اند؛ از جمله بهاء انور که خود را سخنگوی رسمی شیعیان معرفی کرده ، تعداد شیعیان را سه میلیون نفر اعلام کرده‌است.<ref>بازیابی شده در 2015 از https://wwww.alwafd.org.</ref> همچنین براساس گزارش مؤسسه تحقیقاتی پیو (یک اندیشکده آمریکایی) جمعیت شیعیان [[مصر]] در سال 2009 حدود 785000 نفر بوده است.<ref>بازیابی شده در 1394 از https://www.ahl.ul.bayt.org.</ref>

===== [[مراقد اهل بیت در مصر]] =====
از جمله مراقد معروف و منسوب به اهل بیت (ع) در این کشور، مقام السیدة زینب است. زینب کبری (س) پس از واقعه عاشورا به این سرزمین مهاجرت و در آنجا سکنی گزید و پس از یک سال درگذشت و در همانجا مدفون گردید. این مقام نه تنها مورد توجه و زیارت شیعیان که محل برگزاری مراسم و تجمع‌های گسترده صوفیان است. از جمله مراسم مشهور [[صوفیان مصر]] موسوم به مولد همه ساله در ماه رجب در این مکان برگزار و صدها هزار صوفی و دیگر مردم [[مصر]] در آن حضور می‌یابند. مقام السیدة نفیسة (س) دختر حسن بن زید فرزند امام حسن مجتبی (ع) از دیگر اماکن منسوب به اهل بیت (ع) در این کشور است. او که در سال 208 هجری در منزل مسکونی خود درگذشت به درخواست مردم [[مصر]] در همان محل دفن شد و امروز یکی از مراکز زیارتی [[مصر]] و محل برگزاری مراسم مولد صوفیان است. مسجد رأس الحسین (ع) از دیگر اماکن مقدس شیعیان و صوفیان [[مصر]] است که گفته می‌شود سر مبارک امام حسین (ع) در این مسجد دفن شده است. مراقد و اماکن متعدد دیگری در مناطق مختلف [[مصر]] منسوب به اهل بیت (ع) قرار دارد که طی قرون گذشته حلقه وصل مردم [[مصر]] با خاندان پیامبر (ص) بوده است.<ref>الوردانی، صالح (1993). الشيعة في [[مصر]] من الامام علي حتي الامام الخميني الطبعة الاولي. [[قاهره|القاهرة]]: مكتبة مدبولي الصغير، ص112.</ref>
===== شیعیان بهره =====
گفته می‌شود شیعیان بهره که همان اسماعیلیان پیرو فرقه مستعلیه‌اند،<ref>مرغی، جاسم عثمان (1412). الشيعة في [[مصر]]. الطبعة الاولي. طهران: [http://alwafaafoundation.com/ مؤسسة الوفاء]، ص43.</ref> با هدف بازسازی اماکن مقدس بازمانده از دوره فاطمی‌ها در اواخر دهه هفتاد قرن گذشته به [[مصر]] مهاجرت کرده‌اند و تعداد آنها در دهه هشتاد رو به فزونی گذاشت. علاوه بر اماکن مذهبی فاطمی، ترمیم اماکن منسوب به خاندان پیامبر (ص) از جمله مرقد السیدة زینب (س) و ضریح رأس الحسین (ع) نیز مورد اهتمام آنها بوده است. بهره‌ای‌های [[مصر]] به تدریج به برپایی مراکز بازرگانی و فعالیت‌های اقتصادی روی آورده‌اند. شیعیان بهره [[مصر]] در دهه‌های گذشته با نظام حاکم در ارتباط بوده و با وزارت اوقاف این کشور روابط محکمی داشته‌اند و میلیون‌ها دلار به آن کمک کرده‌اند.<ref>مرغی، جاسم عثمان (1412). الشيعة في [[مصر]]. الطبعة الاولي. طهران: [http://alwafaafoundation.com/ مؤسسة الوفاء]، ص173-174.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
[[مصر]]؛ [[ادیان در مصر]]؛ [[تشیع در روسیه]]؛ [[شیعیان فرهنگی در چین]]؛ [[شیعیان اسماعیلیه در چین]]؛ [[شیعیان دوازده امامی در چین]]؛ [[تشیع در لبنان]]؛ [[تشیع در افغانستان]]؛ [[تشیع در تونس]]؛ [[تشیع در مالی]]؛ [[شیعیان ساحل‌ عاج]]؛ [[تشیع در زیمبابوه]]؛ [[تشیع در تایلند]]؛ [[تشیع در اوکراین]]؛ [[تشیع در سیرالئون]]؛ [[تشیع در اتیوپی]]؛ [[تشیع در بنگلادش]].
==کتابشناسی==
<references />

== منبع اصلی ==
صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص241-244.

== نویسنده مقاله ==
سید محمد صدر هاشمی
[[رده:مکتب اهل بیت (علیهم السلام)]]
بازگشت به تشیع در مصر.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=تشیع_در_مصر»