نمایش مبدأ برای صنعت سینما در دوران حاکمیت کمونیست ها

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
سال‌های میان ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۶ میلادی در [[جمهوری خلق چین|جمهوری خلق]]، دوره‌ی ملی‌کردن و اشتراکی کردن همه چیز در کشور [[چین]] بود. [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب حاکم کمونیست]]، سینما را وسیله‌ای خوب برای تبلیغ ایدئولوژی خودش یافت و از آن برای ترویج سوسیالیسم استفاده کرد. تا سال ۱۹۶۵ میلادی، صدها فیلم به سبک رئالیسم سوسیالیستی ساخته شد که همگی به تجلیل از [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|انقلاب کمونیستی]] و شکوه زندگی در کشوری سوسیالیستی می‌پرداختند. 

از سال ۱۹۵۱ که نمایش فیلم‌های هالیوودی و هنگ‌کنگی و فیلم‌های تولید شده‌ی پیش از سال ۱۹۴۹ در [[چین]] ممنوع شد، نمایش فیلم‌های روسی و اروپای شرقی جای آن‌ها را گرفت. در دهه‌ی ۱۹۵۰ «آکادمی فیلم [[پکن]]» و انتشار «مجله‌ی فیلم [[شانگهای]]» تأسیس شد. در این مقطع زمانی، تولید فیلم‌هایی که به زندگی روستاییان، سربازان و کارگران می‌پرداخت، مانند فیلم «پل» (۱۹۴۹) و «دختر موسفید» (۱۹۵۰) مورد توجه قرار گرفت. تعداد بینندگان فیلم از ۴۷ میلیون نفر در سال ۱۹۴۹ به ۴۱۵ میلیون در ۱۹۵۹ افزایش یافت. در سال ۱۹۵۸، که سیاست «جهش بزرگ به پیش» مطرح شد، صنعت فیلم توانست تولید خود را به دو برابر، یعنی سالانه ۲۲۹ فیلم سینمائی و نقاشی متحرک برساند که غالب این فیلم‌ها در راستای اهداف جهش بزرگ به پیش ساخته شدند.

همچنانکه ذکر آن رفت، [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] در سال ۱۹۶۶میلادی، به شکلی غیر منتظره، برای مدت ده سال [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] وحشتناکی به‌راه انداخت که در جریان آن بسیاری از نهاده‌ای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی متلاشی و عده زیادی کشته شدند. تأثیر منفی این انقلاب بر صنعت فیلم [[چین]] بسیار بود، زیرا فیلمسازان نیز همراه با سایر هنرمندان برای«بازآموزی» به روستاها فرستاده شدند. تولید فیلم داستانی بین سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۹، تقریباً متوقف، و وقتی در۱۹۷۰، دوباره به راه افتاد، این صنعت به‌ دست غیرحرفه‌ای‌ها افتاد که این صنعت را به بیراهه کشاندند. زمانی هم که بین سال‌های۱۹۷۳و ۱۹۷۶میلادی،  کارگردان‌های حرفه‌ای به‌ تدریج از اردوی اجباری«بازآموزی» بازگشتند، به خاطر نابسامانی اوضاع سیاسی، تنها معدودی از آنها امکان ساختن فیلم یافتند. در طول 17سال(از تأسیس [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|نظام کمونیستی]] تا پایان [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]])، 603 فیلم داستانی و بیش از هشت هزار حلقه فیلم مستند تولید شد که عمدتا در راستای سیاست‌های ترسیم شده توسط دولت بوده و از سوی نهاد تبلیغات [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستی]] حمایت [[مالی]] می شدند. فیلم«غارت در آسمان» از تولیدات این دوره، در جشنواره‌ی فیلم لندن برنده جایزه بهترین فیلم شد. سال‌های1961تا 1963، بخاطر شکست سیاست«جهش بزرگ به پیش»، موقتا فضای سیاسی نسبتا بازی در کشور شکل گرفت که فیلم «بهار زودرس»در این مقطع ساخته شد.

در سال۱۹۷۶میلادی، [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]]، دبیر کل حزب، و [[چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین|چوئن لای]]، نخست‌وزیر، هر دو درگذشتند و با روی کار آمدن میانه روها، باند مخوف چهار نفره‌ی [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] به رهبری همسر مائو از قدرت برکنار، و فضای جدیدی در کشور به‌وجود آمد. پس از [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] فیلم‌هایی تولید شد که این دوران سیاه را سخت را نکوهش می کرد. مانند فیلم«باران شب» به کارگردانی«وویونگ گانگ(Wu Yonggang)» و «ووای گونگ(Wu Yigong)» و فیلم«افسانه‌ی کوه» به کارگردانی«شیه جین (Xie Jin)» که هر دو جایزه‌ی اول نخستین جشنواره‌ی خروس طلایی در سال 1981را کسب کردند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.]</ref>.

== نیز نگاه کنید به ==
[[هنر در چین]]؛ [[صنعت فیلم و سینمای چین]]؛ [[سیر تحول سینمای چین]]؛ [[ورود صنعت سینما در چین]]؛ [[آغاز ورود صنعت سینما به چین تا دوران انقلاب کمونیستی]]؛[[نخستین فیلم سینمایی ساخت چین]]

= کتابشناسی =
<references />
[[رده:سینما، مستند و پویانمایی]]
بازگشت به صنعت سینما در دوران حاکمیت کمونیست ها.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=صنعت_سینما_در_دوران_حاکمیت_کمونیست_ها»