نمایش مبدأ برای مسیحیت پس از استقرار حزب کمونیست در چین

→ مسیحیت پس از استقرار حزب کمونیست در چین
به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
[[پرونده:China-church-677800.jpg|بندانگشتی|کلیساهای زیر زمینی]]
با [[استقرار جمهوری خلق چین]] تحت حاکمیت [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]، تمام مسیونرهای خارجی به‌صورت دسته جمعی از [[چین]] رفتند و کلیساهای محلی را با مدیریت خود رها ساختند. این واقعه موجب توسعه‌ی پروتستان بومی چینی و حرکت به سمت، خود مدیریتی، خود حمایتی و خود تبلیغی شد. در این شرایط جبهه‌ی کلیسای میهن پرستان(Patriotic Church)«کلیسای سه خودی(Three – self churches)» (خود مدیریتی، خود حمایتی و خود تبلیغی ) تقویت شد. بسیاری از شاخه‌های اصلی پروتستان این سه اصل را حتی سریع‌تر از جنبش سه اصل متکی به خود(1951) طرفدار دولت پذیرفتند، اگرچه برخی از [[مسیحیت در چین|مسیحیان انجیلی]] در برابر این حرکت مقاومت کردند. در این جریان کاتولیک‌ها که تابع دستور واتیکان بودند، از [[مسیحیت در چین|پروتستان‌ها]] و انجیلی‌ها که مستقلانه عمل می‌کردند صدمات بیشتری را متحمل شدند. درسال 1957میلادی، واتیکان به دلیل اختلافات سیاسی و اعتقادی، سفارت خود در [[پکن]] را بست و نمایندگی سیاسی خود را به [[تایوان]] منتقل نمود[i]. در زمان [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب ویرانگر فرهنگی]](1966-1976)، تمامی سازمان‌ها و فعالیت‌های دینی متوقف و به شکل زیر زمینی در آمدند، به نحوی که در ظاهر به نظر می‌رسید دیگر هیچ دینی در [[چین]] وجود ندارد. دولت [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستی]] رابطه‌ی دیپلماتیک خود را هم با واتیکان قطع نمود و هنوز هم رابطه‌ی سیاسی میان واتیکان و [[پکن]] بر قرار نیست. [[پکن]]، شرط برقراری رابطه با واتیکان را عدم مداخله‌ی واتیکان در امور مسیحیان کاتولیک چینی و قطع رابطه با تایوان اعلام کرده که تاکنون روی تحقق این شرایط و برقراری رابطه توافقی حاصل نشده است. اگرچه حاکمان چینی تلاش کردند طی چند دهه سازمان‌های مذهبی را تحت انقیاد و کنترل [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] درآورند، ولی [[مسیحیت در چین|مسیحیان چینی]] همچون پیروان سایر ادیان، در این مدت توانستند تجربه و هنر مدیریت حفظ و هدایت پیروان کلیسا را به دست آورند.

ممنوعیت فعالیت کلیساهای متعلق به گروه(TSMP(Three-self patriotic movment)) در سال 1976، باعث شکل‌گیری فعالیت‌های زیرزمینی و کلیساهای غیر قانونی خانگی شد. این ممنوعیت تا پس از مرگ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] ادامه یافت و در سال 1979، پس از اجرای اصلاحات، این گروه مجددا اجازه‌ی فعالیت یافت. واقعیت رشد [[مسیحیت در چین|مسیحیت]] وقتی آشکار شد که [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|دوران سیاه انقلاب فرهنگی]] به پایان رسید و جهان تازه متوجه شد که روند عبادت و پرستش تحت شرایط سخت حاکمیت بریگاردهای سرخ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] نه تنها متوقف نشده، بلکه به رشد فوق العاده‌ی خود نیز ادامه داده است<ref name=":02">چینگ، جولیا (1383).مترجم حمید رضا ارشدی، ادیان [[چین]]. از منشورات باز شناسی اسلام و ایران: نشر باز</ref>. 

در سال 1982، آمار رسمی جمعیت [[مسیحیت در چین|کاتولیک‌ها]] و [[مسیحیت در چین|پروتستان‌ها]] هرکدام 3 میلیون نفر اعلام شده بود، در حالی که در سال 1992، طبق یک آمار غیر رسمی، جمعیت [[مسیحیت در چین|مسیحیان چین]] مجموعا بیش از 30 میلیون نفر برآورد شد که نشان از رشد شگفت انگیز [[مسیحیت در چین|مسیحیت]] در دوران [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستی]] داشت<ref name=":02" />. اگرچه برخی معتقد بودند [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]] و فشار حد اکثری [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] به مسیحیان به حیات [[مسیحیت در چین|مسیحیت]] در این کشور پایان داد، ولی [[مسیحیت در چین|مسیحیت]] در همان دوران خفقان، با تمام تنوع و شاخه‌هایش در این جامعه ریشه دوانده و تقویت شد و روش‌هایی برای حفظ خود و پیروانش تجربه کرد.

در حقیقت، [[اجرای انقلاب فرهنگی در چین|انقلاب فرهنگی]]، دو خدمت بزرگ به دین در [[نوع جامعه چین|جامعه‌ی چین]] کرد: نخست، مردم [[چین]] را با یک خلأ فکری و معنوی روبرو ساخت که آنها را هرچه بیشتر مشتاق پرکردن این خلأ کرده است. دوم، [[آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین|آیین‌ها و ادیان سنتی و بومی چین]] را چنان تضعیف و از جذابیت و پویایی انداخت که دیگر هیچکس رغبت روی آوردن به آنها را  ندارد<ref name=":1">Xin, Yalin (2009). Inside China’s House Church network. Lexington Kentucky: Emeth press</ref><ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی</ref>.

== نیز نگاه کنید به ==

* [[آغاز قرن بیستم و ادامه فعالیت مسیحیان در چین]]
* [[مسيحيت در دوران جمهوری چين]] 

==پاورقی==
[i] - <small>در حال حاضر در تایوان 724 کلیسای کاتولیک، 682 کشیش مرتبط با واتیکان، 1052 راهبه و 300هزار مسیحی کاتولیک زندگی می‌کنند.</small>

==کتابشناسی==
<references />
بازگشت به مسیحیت پس از استقرار حزب کمونیست در چین.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=مسیحیت_پس_از_استقرار_حزب_کمونیست_در_چین»