نمایش مبدأ برای منابع مالی بخش آموزش در چین

به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
عمده‌ی هزینه‌های آموزشی کشور بر عهده‌ی دولت مرکزی، دولت‌های محلی و برخی نهادهای اجتماعی غیردولتی است.[i] هزینه‌ی آموزشی ابتدایی و متوسطه را نیز دولت‌های مرکزی و محلی از بودجه‌ی عمومی کشور تأمین می‌نمایند، هزینه‌های آموزش عالی بر عهده‌ی دولت مرکزی و دولت‌های محلی و نهادهای اجتماعی غیردولتی است.[ii] در کنار بخش دولتی، برخی از افراد حقیقی و حقوقی و نهادهای غیردولتی داخلی و خارجی نیز در تأمین منابع مالی برای توسعه‌ی آموزش به ویژه در مناطق محروم و روستایی، به کمک دولت شتافته‌اند. اجرای پروژه‌های آموزشی غیردولتی همچون «پروژه‌ی امید» (Project Hope) و «پروژه‌ی غنچه‌ی بهار»(Project Spring Bud) و پروژه های دولتی «آموزش اجباری 9 ساله» و «آموزش اجباری روستایی» از جمله نهادهایی هستند که در کنار [[وزارت آموزش و پرورش چین|وزارت آموزش و پرورش]] در امر توسعه‌ی آموزشی تلاش‌های فراوانی نموده‌اند.[[پرونده:Project-Hope-poster-1993-reproduced-with-permission-from-Project-Hope-China-Youth Q320.jpg|بندانگشتی|پروژه‌ی امید، قابل بازیابی از: https://www.researchgate.net/figure/Project-Hope-poster-1993-reproduced-with-permission-from-Project-Hope-China-Youth_fig5_233448004]]

=== پروژه‌ی آموزشی «امید» ===
در دهه‌ی 1990 میلادی، از سوی بنیاد توسعه‌ی جوانان چین، پروژه‌ی آموزشی «امید» با هدف جلوگیری، کاهش، و به تحصیل بازگرداندن دانش آموزانی که به دلایل اقتصادی از ادامه‌ی تحصیل باز میمانند، به ویژه در مناطق محروم و روستایی، تأسیس شد. منابع مالی این پروژه از طریق جمع آوری کمک‌های مردمی از داخل و خارج کشور تأمین می‌گردد. «پروژه‌ی امید» گسترده ترین نهاد غیردولتی است که طی 20 سال گذشته توانسته بیش از 2/3 میلیارد یوان کمک‌های مردمی جمع آوری و از این طریق 9/2 میلیون دانش آموز ترک تحصیل کرده را برای ادامه‌ی تحصیل کمک مالی کند. این پروژه همچنین هزینه‌ی ساخت 12700 باب مدرسه، و برگزاری دوره‌های باز آموزی معلمان 30 هزار روستا را تأمین کند. این پروژه در تغییر سرنوشت دانش آموزان بسیاری مؤثر بوده و حساسیت دولت و جامعه را نسبت به ضرورت توسعه‌ی آموزش در مناطق محروم کشور جلب نموده است.

=== پروژه‌ی آموزشی «غنچه ی بهار» ===
این پروژه در سال 1989 میلادی، از سوی بنیاد کودکان و نوجوانان [[چین]] راه اندازی شد. هدف این پروژه بازگرداندن دانش آموزان دختر ترک تحصیل کرده در مناطق محروم به مدرسه و ادامه‌ی تحصیل آن‌ها بود. بودجه‌ی این پروژه از منابع مختلف غیردولتی تأمین می‌شود. این تشکیلات تا سال 2007 میلادی، بیش از 600 میلیون یوان کمک مردمی جمع آوری و از آن برای کمک به بازگردان ۱/۷ میلیون از دختران ترک تحصیل کرده‌ی 30 استان و منطقه به مدرسه جهت ادامه‌ی تحصیل استفاده کرده و بیش از 600 مدرسه‌ی دخترانه و 5000 کلاس در این مناطق ایجاد کرده است. این پروژه همچنین، توانسته برای 416 هزار از دختران و زنان محروم دوره‌های کارآموزی برگزار و ایجاد شغل نماید.

=== [[پروژه های آموزشی دولتی در چین|پروژه‌ی دولتی «آموزش اجباری 9 ساله»]] ===
دولت [[چین]]، به منظور ریشه کن ساختن بی سوادی در این کشور، در سال 1986 میلادی، قانون آموزش اجباری 9 ساله را تصویب و به مورد اجرا گذاشت. بر اساس این قانون، تمامی کودکان بالای 6 سال این کشور بدون استثنا، بایستی حداقل دوره‌ی آموزشی 9 ساله‌ی ابتدایی و راهنمایی را اجباراً طی کنند. دانش آموزانی که مشمول این قانون می‌باشند از پرداخت شهریه‌ی آموزشی معاف هستند. طبق قانون تکمیلی سال 1994، آموزش اجباری 9 ساله بایستی در سه مرحله اجرا شود: نخست در مناطق توسعه‌یافته از نظر اقتصادی؛ دوم در مناطق نسبتا توسعه‌یافته؛ و سوم در مناطق درحال توسعه. در سال 1955 [[وزارت آموزش و پرورش چین|وزارت آموزش و پرورش]] با همکاری وزارت اقتصاد در 21 استان و منطقه‌ی خودمختار با بودجه‌ای بالغ بر ۱۱/۶ میلیارد یوان، این قانون را به مورد اجرا گذاشتند. تاکنون اهداف تعیین شده برای این پروژه در اکثر مناطق کشور محقق شده و تنها مناطق کاملا دور افتاده و صعب العبور هستند که تا کنون به صددرصد اهداف نائل نشده‌اند. طبق آمار اعلام شده از سوی [[وزارت آموزش و پرورش چین|وزارت آموزش چین]]، تا پایان سال 2008، جمعاً بیش از 3038 شهرستان و ناحیه به استاندارد تعیین شده در آموزش اجباری دست یافته‌اند که ۹۹/۱ درصد شهرستان‌ها و ناحیه‌های سراسر [[چین]] را که بالغ بر ۹۹/۳ درصد از کل جمعیت را شامل می‌شود، پوشش داده است.

=== پروژه‌ی دولتی «آموزش اجباری روستایی» ===
دولت [[چین]]، اجرای پروژه‌ی اجباری آموزش روستایی را از سال 2006 تا 2010 با هدف توسعه‌ی آموزش در مناطق روستایی و محروم به مورد اجرا گذاشت. دولت مرکزی با همکاری دولت‌های محلی و با اختصاص 218 میلیارد یوان، بیش از 36 میلیون دانش آموز روستایی را در این مناطق تحت پوشش قرار داده و ضمن تأمین هزینه‌های آموزشی آنان از قبیل کتاب و لوازم التحریر آموزشی، بازسازی و نوسازی و تعمیر مدارس روستایی را نیز انجام داده است. در این برنامه‌ی آموزشی، موضوعات درسی به دو دسته ی دروس متمرکز دولتی و دروس محلی تقسیم می‌شود که عناوین محلی توسط دولت‌های استانی مطابق با نیازهای محلی ارائه می‌گردد.

== نیز نگاه کنید به ==
[[نظام آموزش و پرورش در چین معاصر]]؛ [[مدیریت آموزش و پرورش در چین معاصر]]

== پاورقی ==
<small>[i] - بر اساس آمار منتشره از سوی [[وزارت آموزش و پرورش چین|وزارت آموزش چین]]، هزینه های آموزشی ۱۴/۵۸ درصد کل بودجه ی دولت در سال 2007 را به خود اختصاص داده است. طبق این خبر، در سال 2005 مجموعاً ۲/۸۲ درصد GDP چین صرف آموزش شده و دولت قصد دارد طی چند سال آینده این میزان را به 4 درصد GDP کل کشور برساند.</small><ref>وبسایت Chinaview.cn. (اول ژانویه 2007)</ref>

<small>[ii] - طبق آمار منتشره در خبرگزاری شین هوا (مورخ 21 ژوئیه سال 2007) بودجه ی آموزشی [[چین|کشور چین]] در سال 2007، بیش از 70 میلیارد دلار بوده است که نسبت به سال پیش 5/6 میلیارد دلار افزایش داشته است.</small>

== کتابشناسی ==
<references />

== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>

== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:نظام آموزش]]
بازگشت به منابع مالی بخش آموزش در چین.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=منابع_مالی_بخش_آموزش_در_چین»