نمایش مبدأ برای موانع پیش روی گسترش آموزش زبان فارسی در چین

→ موانع پیش روی گسترش آموزش زبان فارسی در چین
به دلیل زیر، اجازهٔ ویرایش این صفحه ندارید:
عملی که درخواست کرده‌اید منحصر به کاربران این گروه است: کاربران.
می‌توانید مبدأ این صفحه را ببینید و رونوشت بردارید:
براساس آسیب شناسی میدانی صورت گرفته پیرامون موانع و مشکلات [[زبان فارسی در چین|آموزش زبان فارسی]] در این کشور، برخلاف کشورهایی مانند هند و پاکستان، دشواری های موجود بیشتر نرم افزاری است و نه سخت افزاری. در حالی که در طول30 سال گذشته آموزش زبان فارسی در شبه قاره سیر نزولی داشته و هر سال از تعداد [[کرسی ها، مراکز آموزشی و استادان زبان فارسی در چين|دانشگاه ها و مراکز آموزشی]] که در آنها کلاس های آموزش این زبان دایر بوده کاسته می شود، در [[چین]] با رشد 50درصدی رو به رو بوده و هنوز هم زمینه برای توسعه ی آن وجود دارد.

در واقع، در نتیجه ی توسعه ی [[روابط اقتصادی ایران و چین|روابط سیاسی و اقتصادی بین دو کشور]]، هم دولت و [[آموزش عالی در چین|مراکز آموزش عالی چین]] از گسترش [[کرسی ها، مراکز آموزشی و استادان زبان فارسی در چين|مراکز آموزش زبان فارسی]] در این کشور خوب استقبال کرده اند، و هم نهادها و مراکز علمی و آموزشی جمهوری اسلامی ایران، به ویژه [[رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در پکن چین|رایزنی فرهنگی کشورمان در پکن]]، برای توسعه ی آن تلاش و همکاری های قابل تقدیری به عمل آورده اند. بنابراین، [[زبان فارسی در چین]] با موانع اصولی و مشکل توسعه ای مواجه نیست، بلکه مشکلات آن از جنس کمبود استاد، [[منابع و متون آموزشی زبان فارسی در دانشگاه های چین|منابع درسی]]، مشکلات آموزشی و یاد گیری، کمک آموزشی و گسترش مبادلات استاد و دانشجو است.

=== موانع پیش روی گسترش آموزش [[زبان فارسی در چین]] ===
به هرحال، مشکلات [[زبان فارسی در چین|آموزش زبان فارسی در چین]] را می توان به دو بخش تقسیم کرد: ساختاری و عملکردی که هر دو نوع آن قابل حل و مرتفع شدن است.

==== '''مشکلات ساختاری''' ====
تجربه ی تدریس چند دهه ی گذشته نشان داده است که دانشجویان چینی به دلیل وجود تفاوت ساختاری و تلفظی در دو زبان فارسی و [[زبان چینی|چینی]]، در دو سال اول آموزش با سه مشکل اساسی روبه رو هستند.

1-مشکل تلفظ. فراگرفتن تلفظ صحیح کلمات و درست ادا کردن آن در امر آموزش هر زبان از اهمیت زیادی برخوردار است. اصولا، تلفظ برخی از حروف، صداها و آواهای زبان فارسی برای چینی ها به دلیل نبودن چنین حروف و صداهایی در زبان چینی، بسیار سخت است. لذا، در ابتدای کار اساتید به سختی تلاش می کنند تا دانشجویان را با صداها و مخارج آنها آشنا کرده و به آنان بیاموزند که صداهای مختلف حروف فارسی از چه اندام های گفتاری بیرون می آیند. این مشکل به ویژه در تشخیص صدا و نحوه ی تلفظ حروف هایی مانند(ث، س، و ص،) یا (ذ، ز، ظ، ض) دو چندان است؛

2- صرف افعال براساس زمان و اشخاص. از نظر دستور زبان فارسی، یک فعل هشت زمان دارد و با صورت معلوم و مجهول آن و تغییر شکلی که در هر کدام پیدا می کنند، هر فعل فارسی به 96 شکل و صورت تغییر می یابد. و این وضعیت با [[زبان چینی]] که بسیار ساده است خیلی فرق می کند. لذا، یک زبان آموز چینی اگر بخواهد افعال فارسی را به خوبی فرا گیرد، باید یک روند نسبتا طولانی را طی کند؛

3- ترتیب بندی و تشکیل جمله، سومین مشکل داشنجویان فارسی آموز چینی است. به این معنی که فعل فارسی معمولا در آخر جمله و در [[زبان چینی]]، معمولا بین فاعل و مفعول قرار می گیرد. دانشجوی چینی برای آشنا شدن با این روند بایستی تلاش بسیاری کند<ref>امیری، کیومرث(1378). [[زبان فارسی در چین|زبان فارسی در جهان چین]]. تهران: انتشارات دبیرخانه ی شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی.</ref>.

==== '''مشکلات عملکردی''' ====
افزون بر مشکلات [[منابع و متون آموزشی زبان فارسی در دانشگاه های چین|کتب و منابع درسی]] که پیشتر به آن اشاره شد، نبود محیط فارسی آموزی که شاگردان بتوانند به صورت عملی آنچه را که فرا گرفته اند در بوته ی آزمایش قرار دهند، مشکل دیگری است که دانشجویان با آن روبه رو هستند. اگرچه هر سال تعداد کمی از دانشجویان در دوره های دانش افزایی به ایران سفر می کنند، ولی این امکان برای همه فراهم نیست. اعزام استاد ایرانی که بتواند با لهجه ی درست فارسی با دانشجویان صحبت کند نیز برای بسیاری از این کلاس ها ممکن نیست. همچنین، نبود امکان فراگیری مهارت های جنبی [[زبان فارسی در چین|زبان فارسی]] مانند آموزش [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]، حضور در برنامه های هنری، شرکت در مراسم و مناسبت های ایرانی، سفرهای گردشگری به ایران و دیدن جاذبه های تاریخی و فرهنگی ایران نیز از دیگر مشکلات فارسی آموزان چینی است که با کمی برنامه ریزی درست و همکاری میان دو کشور، را می توان  اغلب این مسایل را به خوبی حل و فصل کرد.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد سوم 1445.</ref>

== نیز نگاه کنید به ==
[[زبان فارسی در چین]]؛ [[کرسی ها، مراکز آموزشی و استادان زبان فارسی در چين]]؛ [[منابع و متون آموزشی زبان فارسی در دانشگاه های چین]]

== کتابشناسی ==
<references />
[[رده:زبان فارسی]]
[[رده:آموزش زبان فارسی]]
[[رده:آموزش و مطالعات ادبیات فارسی درمراکز علمی- دانشگاهی]]
[[رده:خدمات و فعالیت های نمایندگی های فرهنگی ایران در زمینه زبان فارسی]]
[[رده:خدمات و فعالیت های نمایندگی های فرهنگی ایران در زمینه ادبیات فارسی]]
بازگشت به موانع پیش روی گسترش آموزش زبان فارسی در چین.
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=موانع_پیش_روی_گسترش_آموزش_زبان_فارسی_در_چین»