محدوده سرزمینی زبان چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Mandarin-Speaking-Countries-1-w700.png|بندانگشتی|محدوده جغرافیایی]]
[[پرونده:Mandarin-Speaking-Countries-1-w700.png|بندانگشتی|محدوده جغرافیایی]]
این زبان با حدود 4.1 میلیارد نفر کاربر، پرگویش‌ترین زبان دنیاست. علاوه بر سرزمین اصلی، در مناطقی همچون هنگ‌کنگ، ماکائو، تایوان، سنگاپور، مالزی، و هرجا که اقلیتی از نژاد چینی زندگی می‌کنند (طبق آمار در حال حاضر بیش از 50 میلیون چینی مهاجر در سرتاسر جهان و در قاره‌های مختلف دنیا سکونت داشته و به همین زبان صحبت می‌کنند)، از این خط و زبان استفاده می‌نمایند.
این زبان با حدود 4.1 میلیارد نفر کاربر، پرگویش‌ترین زبان دنیاست. علاوه بر سرزمین اصلی، در مناطقی همچون هنگ‌کنگ، ماکائو، تایوان، سنگاپور، مالزی، و هرجا که [[اقلیت های قومی چین|اقلیتی از نژاد چینی]] زندگی می‌کنند (طبق آمار در حال حاضر بیش از 50 میلیون چینی مهاجر در سرتاسر جهان و در قاره‌های مختلف دنیا سکونت داشته و به همین زبان صحبت می‌کنند)، از این خط و زبان استفاده می‌نمایند.


با توجه به رشد سرسام‌آور اقتصادی این کشور در سه دهه‌ی گذشته، اینک کشور [[چین]] مانند گلوله‌ی برفی غلتان، لحظه به لحظه در حال بزرگ شدن است و پیش‌بینی می‌شود که به زودی به عنوان قدرت برتر اقتصادی، تمام دنیا را خواهد بلعید. به همین دلیل اقبال به یادگیری [[زبان چینی]] به شدت در حال افزایش است. در حال حاضر افراد خارجی بسیار زیادی در حال آموختن این زبان هستند و هر روز هم به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. (برآورد شده که در حال حاضر بیش از 100 میلیون نفر در سرتاسر جهان در حال فراگیری [[زبان چینی]] هستند) و در دانشگاه‌های بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌توان این زبان را به عنوان زبان خارجی دوم انتخاب کرد. <ref>سابقی، علی محمد.( 1384). زبان چینی در استانه­ ی جهانی شدن. فرهنگ پژوهش. شماره199.</ref><ref><sub><big>سابقی محمدعلی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1038</big></sub></ref>
با توجه به رشد سرسام‌آور اقتصادی این کشور در سه دهه‌ی گذشته، اینک [[چین|کشور چین]] مانند گلوله‌ی برفی غلتان، لحظه به لحظه در حال بزرگ شدن است و پیش‌بینی می‌شود که به زودی به عنوان قدرت برتر اقتصادی، تمام دنیا را خواهد بلعید. به همین دلیل اقبال به یادگیری [[زبان چینی]] به شدت در حال افزایش است. در حال حاضر افراد خارجی بسیار زیادی در حال آموختن این زبان هستند و هر روز هم به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. (برآورد شده که در حال حاضر بیش از 100 میلیون نفر در سرتاسر جهان در حال فراگیری [[زبان چینی]] هستند) و در دانشگاه‌های بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌توان این زبان را به عنوان زبان خارجی دوم انتخاب کرد. <ref>سابقی، علی محمد.( 1384). زبان چینی در استانه­ ی جهانی شدن. فرهنگ پژوهش. شماره199.</ref><ref><sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1038</big></sub></ref>


نیز نگاه کنید به [[زبان و خط چینی]]؛ [[زبان چینی]]
== نیز نگاه کنید به ==
 
* [[زبان و خط چینی]]
* [[زبان چینی]]
* [[سیر تحول زبان چینی]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۰

محدوده جغرافیایی

این زبان با حدود 4.1 میلیارد نفر کاربر، پرگویش‌ترین زبان دنیاست. علاوه بر سرزمین اصلی، در مناطقی همچون هنگ‌کنگ، ماکائو، تایوان، سنگاپور، مالزی، و هرجا که اقلیتی از نژاد چینی زندگی می‌کنند (طبق آمار در حال حاضر بیش از 50 میلیون چینی مهاجر در سرتاسر جهان و در قاره‌های مختلف دنیا سکونت داشته و به همین زبان صحبت می‌کنند)، از این خط و زبان استفاده می‌نمایند.

با توجه به رشد سرسام‌آور اقتصادی این کشور در سه دهه‌ی گذشته، اینک کشور چین مانند گلوله‌ی برفی غلتان، لحظه به لحظه در حال بزرگ شدن است و پیش‌بینی می‌شود که به زودی به عنوان قدرت برتر اقتصادی، تمام دنیا را خواهد بلعید. به همین دلیل اقبال به یادگیری زبان چینی به شدت در حال افزایش است. در حال حاضر افراد خارجی بسیار زیادی در حال آموختن این زبان هستند و هر روز هم به تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. (برآورد شده که در حال حاضر بیش از 100 میلیون نفر در سرتاسر جهان در حال فراگیری زبان چینی هستند) و در دانشگاه‌های بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی می‌توان این زبان را به عنوان زبان خارجی دوم انتخاب کرد. [۱][۲]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد.( 1384). زبان چینی در استانه­ ی جهانی شدن. فرهنگ پژوهش. شماره199.
  2. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1038