بهداشت و سلامت تونس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «شهر تونس در قرن ده هجری دارای چهل حمام بوده است (ابن ابی دینار، ۱۱:۱۲۸۶). بهداشت و سلامت در تونس معاصر وضعیت بسیار خوبی دارد و این کشور از برترین کشورهای توسعه‌یافته آفریقا در زمینه بهداشت و درمان است. %۸/۶ از بودجه دولت و ۶/۱% از تولید داخلی تونس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شهر [[تونس]] در قرن ده هجری دارای چهل حمام بوده است ( | شهر [[تونس]] در قرن ده هجری دارای چهل حمام بوده است.<ref>ابن ابی، دینار ( ۱۲۸۶ق). المونس فی اخبار إفریقیه و تونس. تونس: مطبعة الدولة التونسیة، الطبعة الاولی.</ref> بهداشت و سلامت در [[تونس معاصر]] وضعیت بسیار خوبی دارد و این کشور از برترین کشورهای توسعه‌یافته آفریقا در زمینه بهداشت و درمان است. %۸/۶ از بودجه دولت و ۶/۱% از تولید داخلی تونس در سال ۲۰۰۹ م به حوزه بهداشت و سلامت اختصاص یافته است. تونس دارای ۱۷۴ بیمارستان، ۲۰۸۸ درمانگاه، ۳۲۳۶ داروخانه است. براساس آمار اعلام‌شده در سال ۲۰۱۰ میلادی، تقریبا سیزده هزار پزشک در تونس به طبابت مشغول بوده‌اند. بیشتر پزشکان تونسی فارغ‌التحصیل کشورهای اروپایی هستند و داروهای اروپایی در داروخانه‌های این کشور فراوان است. مرض مالاریا در تونس وجود ندارد، بیش از شصت درصد از پسران و ده درصد از دختران تونسی روابط جنسی خارج از ازدواج دارند؛<ref name=":3">الشروق (۲۵ اوت ۱۳ ۲۰۰۷).</ref> امریکه رواج بیماری‌های مقاربتی مانند ایدز در میان جوانان را به ارمغان آورده است؛ تعداد ۹۶۴ بیمار مبتلا به ایدز در سال ۲۰۰۷ میلادی شناسایی شده‌اند.<ref name=":3" /> فشارخون و دیابت از دیگر بیماری‌های شایع در تونس است که در سال‌های اخیر افزایش یافته و بیش از بیست درصد از آمار مرگ‌ومیر در این کشور را به خود اختصاص داده است. با وجود بالابودن هزینه دارو و درمان در تونس، بسیاری از مردم کشورهای مغرب عربی، مانند لیبی، موریتانی و الجزایر برای معالجه و درمان به این کشور سفر می‌کنند.<ref>عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 74.</ref> | ||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۲
شهر تونس در قرن ده هجری دارای چهل حمام بوده است.[۱] بهداشت و سلامت در تونس معاصر وضعیت بسیار خوبی دارد و این کشور از برترین کشورهای توسعه‌یافته آفریقا در زمینه بهداشت و درمان است. %۸/۶ از بودجه دولت و ۶/۱% از تولید داخلی تونس در سال ۲۰۰۹ م به حوزه بهداشت و سلامت اختصاص یافته است. تونس دارای ۱۷۴ بیمارستان، ۲۰۸۸ درمانگاه، ۳۲۳۶ داروخانه است. براساس آمار اعلام‌شده در سال ۲۰۱۰ میلادی، تقریبا سیزده هزار پزشک در تونس به طبابت مشغول بوده‌اند. بیشتر پزشکان تونسی فارغ‌التحصیل کشورهای اروپایی هستند و داروهای اروپایی در داروخانه‌های این کشور فراوان است. مرض مالاریا در تونس وجود ندارد، بیش از شصت درصد از پسران و ده درصد از دختران تونسی روابط جنسی خارج از ازدواج دارند؛[۲] امریکه رواج بیماری‌های مقاربتی مانند ایدز در میان جوانان را به ارمغان آورده است؛ تعداد ۹۶۴ بیمار مبتلا به ایدز در سال ۲۰۰۷ میلادی شناسایی شده‌اند.[۲] فشارخون و دیابت از دیگر بیماری‌های شایع در تونس است که در سال‌های اخیر افزایش یافته و بیش از بیست درصد از آمار مرگ‌ومیر در این کشور را به خود اختصاص داده است. با وجود بالابودن هزینه دارو و درمان در تونس، بسیاری از مردم کشورهای مغرب عربی، مانند لیبی، موریتانی و الجزایر برای معالجه و درمان به این کشور سفر می‌کنند.[۳]