تونس
عرب‌ها تونس را «تُونُس» یا «تونس الخضراء» (تونس سرسبز) می‌خوانند و فرانسوی‌ها TUNISIA می‌گویند. درباره اشتقاق واژه تونس و نام‌گذاری آن اختلاف است؛ برخی آن را از ریشه فینیقی «تانیت» از خدایان فینیقی، بعضی اصل آن را «تیناس» نام روستایی بربرنشین در نزدیکی «قرطاج»، عده‌ای اصل واژه را عربی و مشتق از فعل «تانس» به معنای انس گرفتن و بعضی آن را دارای ریشه بربری به معنی بیتوته‌کردن و گذراندن شب می‌دانند. نام تونس پیش از فتح اسلامی «ترشیش» بوده است؛[۱] عده‌ای نیز ترشیش را محرف از «طرشیش»، واژه‌ای عبری و مرتبط به زمان حضور یهود در تونس می‌دانند. برخی از منابع تاریخی اسلامی نقل کرده‌اند: مسلمانان هنگام فتح إفریقیه در کنار ۱۸ صومعه راهبی خوش‌صدا توقف کرده بودند و به دلیل انس با صدای این راهب، این مکان را تونس نامیدند؛ بعضی نیز معتقدند تونس از جمله «تؤنس الغریب»، یعنی با غریبه انس می‌گیرد، گرفته شده است.[۲] فهرست موضوعات مرتبط با کشور تونس به شرح زیر است[۳]:
فصل اول – جغرافیای طبیعی و انسانی تونس
فصل دوم – تاریخ تونس
شخصیت های موثر فرهنگی و سیاسی تونس
فصل سوم – جامعه و نظام اجتماعی تونس
گروه‌ها و نهاد‌های اجتماعی تونس
وضعیت اقتصادی و معیشتی در تونس
فصل چهارم – سیاست و حکومت تونس
فصل پنجم – نظام فرهنگی تونس
نهادها و سازمان‌های فرهنگی تونس
فرهنگستان علوم، آداب و هنرهای تونس
شاخه‌های جریان فرهنگی تصوف تونس
آثار فرهنگی، تاريخی و طبيعی ثبت شده تونس در ميراث جهانی
فصل ششم – ادیان در تونس
نهادها و مراکز دینی مسلمانان تونس
نهادها و مراکز غیر اسلامی تونس
احزاب و جنبش های اسلامی در تونس
فصل هفتم - فرهنگ عمومی تونس
اساطیر و افسانه‌ها و قصه‌های عامیانه در تونس
فصل هشتم – زبان و ادبیات تونس
تاریخ ادبیات و سبک‌های ادبی تونس
فصل نهم – هنر تونس
فصل دهم – نظام آموزش، تحقیقات و فناوری تونس
ساختار و سیاست های آموزشی تونس
فصل یازدهم – رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی تونس
خبرگزاری ها و سازمان‌های رسانه ای در تونس
فصل دوازدهم– روابط تونس با جمهوری اسلامی ایران
پیشینه روابط فرهنگی تونس و ایران
موافقت نامه‌های فرهنگی تونس و ایران
نمایندگی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در تونس
نیز نگاه کنید به
چین؛ ژاپن؛ روسیه؛ مصر؛ کوبا؛ کانادا؛ افغانستان؛ سنگال؛ آرژانتین؛ تایلند؛ فرانسه؛ اسپانیا؛ مالی؛ ساحل عاج؛ سودان؛ اردن؛ قطر؛ سیرالئون؛ اتیوپی؛ سوریه؛ اوکراین؛ بنگلادش؛ سریلانکا؛ امارات متحده عربی؛ لبنان؛ قزاقستان؛ تاجیکستان؛ گرجستان
کتابشناسی
- ↑ ابن‌عاشور، محمدطاهر (۱۹۷۱). التحریر و التنویر. تونس: الدارالتونسیه للنشر و التوزیع، جلد یکم، ص۳۴۲.
- ↑ ابن ابی ،دینار (۱۲۸۶ق). المونس‌فی اخبار إفریقیه و تونس. تونس: مطبعة الدولة التونسیة، ص13.
- ↑ عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی