هویت ملی در تونس

اسلام، مدرنیته، مدنیت و کرامت مهم‌ترین عناصر تشکیل‌دهنده هویت ملی معاصر تونس است. مفاهیمی مانند امت عربی و اتحاد ملی از اصطلاحات پرکاربرد در روزنامه، رسانه و کتاب تونس است. برخی از عناوین محتوای کتب درسی تونس در مقطع دبیرستان در دهه هشتاد این‌گونه است: افتخار به عناصر هویت ملی(الاعتزاز بمکونات الهویه الوطنیه)، اتحاد ملی(الوحده القومیه)، وابستگی به آموزه‌های اسلام(التعلق بتعالیم الإسلام)، وابستگی به اتحاد مغرب عربی(التعلق بوحده المغرب العربی) و گرایش به خانواده عربی (جهان عرب)(الانتماء إلی الأسره العربیه). اتحادیه موسوم به کشورهای مغرب عربی برای تونسی‌ها از اهمیت فراوانی در سطح ملی برخوردار است و در قانون اساسی تونس نیز به آن اشاره شده است.

تضاد بین مدرنیته و سنت و تلاش جهت حل اختلاف جدید و قدیم از مهم‌ترین چالش‌هایی است که جامعه تونس گرفتار آن است و هویت ملی این کشور را تهدید می‌کند؛ تهدیدی که موجب شده است زبان و اندیشه تونسی‌ها، دچار نوعی پارادوکس معرفتی شود. زبان فرانسه در هویت ملی تونسی‌ها ریشه دارد؛ اما عمیق نیست. عربی، زبان دل و فرانسه، زبان نان مردم تونس است، فرانسه در دوران تحت‌الحمایه می‌کوشید تا زبان لاتین را جایگزین زبان عربی کند؛ اما موفق به این کار نشد.

تلاش کسانی مانند مرحوم محمد سویسی (د۲۰۰۷م) برای احیای جریان تعریب و گسترش علوم عربی، نشان‌دهنده حساسیت نخبگان معاصر تونس به هویت ملی اسلامی است. زنان و جوانان تونسی آسیب‌پذیرترین قشر جامعه تونس هستند که هویت ملی آن‌ها ضربه دیده است طوفان‌های سهمگین سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بسیاری بر جامعه و فرهنگ تونس وارد شده است؛ اما عشق به اسلام و قرآن و پیامبر اکرم (ص) هنوز در جان‌ودل مردم زنده است.

نیز نگاه کنید به

هویت ملی در آرژانتین؛ هویت ملی سنگال؛ هویت فرهنگی و ملی چین؛ هویت ملی در ژاپن؛ هویت ملی در روسیه؛ هویت ملی در کوبا؛ هویت ملی در لبنان؛ هویت ملی مصر؛ هویت ملی در فرانسه؛ هویت ملی در اردن؛ هویت ملی در اوکراین؛ هویت ملی در سیرالئون؛ هویت ملی در قطر؛ هویت ملی در گرجستان؛ هویت ملی در بنگلادش؛ هویت ملی در سریلانکا