آثار فرهنگی، تاريخی و طبيعی ثبت شده تونس در ميراث جهانی
تونس از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ میلادی، به عضویت کمیته اجرایی بینالمللی آثار باستانی (ایکوموس) درآمده است. اقولا، اوتیک، اوذنه، بولاریجیا، تاسوس، جکتیس، حیدره، دقه، زامامینور، زنفور، سبیبه، سبیطله، سلقطه، شیلوس، شمتو، طوبرنیقا، توبریوماجوس، طینه، عینطنقه، فیرادی ماجوس، لمطه، قرطاج، کاخ جم، مکثر، کرکوان، موستی و مینانکس، معبد اوتیک (قدیمیترین بنای فینیقی ساختهشده در ۱۰۱۱ قبل از میلاد مسیح (ع)، واقع در نزدیکی شهر بنزرت)، قرطاج، جم، سلوقیه، دقه، سبیطله، مکثر و طبرقه (بهویژه بلاریجیا)، مجموعههای موزاییکی در موزه باردو، جاده رومی و قبرهای باستانی در جزیره جربه و معبد آبها در منطقه کوهستانی زغوان مهمترین اماکن باستانی باقیمانده از دوران فینیقی و رومی است. محوطههای میراث جهانی از آنجا که تونسیها به اداره، حفظ و مرمت آثار باستانی و تاریخی اهمیت میدهند، کمتر دارای محوطههای باستانی در معرض خطر هستند. برخی از محوطههای تاریخی، فرهنگی و طبیعی تونس که از سوی یونسکو میراث جهانی ثبت شده، به شرح ذیل است: المدینهالعتیقه یا شهر قدیمی، واقع در منطقه قصبه شهر تونس است که در سال ۱۹۷۹ میلادی بهمثابه بخشی از میراث جهانی ثبت شد. آمفیتئاتر رومی که در شهر جم قرار دارد و در سال ۱۹۷۹ ثبت جهانی شد. منطقه باستانی قرطاج، واقع در شمال شهر تونس است که ثبت جهانی آن در سال ۱۹۷۹ میلادی صورت گرفت. منطقه حفاظتشده اشکل در شمال شرقی تونس نزدیک به شهر بنزرت که دارای دریاچه و جنگلی به مساحت ۱۳ هزار هکتار است و از سال ۱۹۸۰ میلادی در فهرست میراث طبیعی جهانی یونسکو ثبت شده است. این منطقه زیستگاه صدها هزار پرنده مهاجر است. شهر بونیقی کرکوان و قبرستان آن که تاریخ ساخت آن به قرن ششم پیش از میلاد مسیح (ع) میرسد، در ۱۲ کیلومتری شهر قلیبیه قرار دارد. این مکان باستانی در سال ۱۹۸۵ میلادی به فهرست میراث جهانی یونسکو افزوده شده است. شهر تاریخی قیروان که در سال ۱۹۸۸ میلادی جزء میراث فرهنگی جهان قرار گرفته است. شهر دقه که در سال ۱۹۹۷ میلادی از سوی یونسکو ثبت جهانی شده است.[۱]
کتابشناسی
- ↑ عصمتیبایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 143.