مراکز فرهنگی دولتی تونس
مهم‌ترین نهادهای فرهنگی دولتی‌که میزان تأثیرگذاری بالایی در تونس دارند، به شرح زیر است:
فرهنگستان علوم، آداب و هنرهای تونس[۱]
این نهاد دولتی که به بیت‌الحکمه معروف است، در سال ۱۹۸۳ میلادی راه‌اندازی شد و از مهم‌ترین پایگاه‌های علمی فرهنگی تونس و نهادی شناخته‌شده و جاافتاده در آفریقا و اروپاست و هرسال نشست‌ها و همایش‌های ملی و بین‌المللی بسیاری برگزار می‌کند برگزاری نشست‌های فرهنگی، ترجمه و چاپ کتاب از مهم‌ترین فعالیت‌های این مرکز است. مرکزی در کنار دریای مدیترانه که چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد. دکتر عبدالوهاب بوحدیبه،[ii] نویسنده و جامعه‌شناس، دکتر محمد طالبی (متولد ۱۹۲۱م) مورخ و متفکر معروف و دکتر هشام جعیط (متولد ۱۹۳۵ م)، مورخ و اندیشمند مشهور معاصر تونس، از برجسته‌ترین مدیران این مرکز در طول سال‌های گذشته بوده‌اند. همکاری این نهاد دولتی با رایزنی فرهنگی ایران در سال‌های اخیر نقش مهمی در آشنایی جامعه تونس با فرهنگ معاصر ایران داشته است.
سازمان ملی میراث[۲]
این سازمان در سال ۱۹۹۳ میلادی تأسیس شده است و مدیریت نگهداری آثار باستانی و تاریخی تونس را بر عهده دارد.
تئاتر ملی تونس
تئاتر ملی تونس[۳]، در کاخی قرار دارد که در سال۱۸۶۰، در زاویه غربی میدان «حلفاوین» شهر تونس ساخته شده است و سپس به بیمارستان و مدرسه تغییر کاربری داده و سرانجام در سال ۱۹۸۳ میلادی، در اختیار مرکز ملی تئاتر تونس قرار گرفته است.[۴]
مرکز موسیقی عربی مدیترانه‌ای
مرکز موسیقی عربی مدیترانه‌ای [۵](مرکزالموسیقی العربیه و المتوسطیه)، در کاخ موسوم به «دار بارندر» منطقه زیبای سیدی بوسعید شهر تونس قرار دارد؛ قصری که رودلف دیرلانجی (۱۸۷۸-۱۹۳۲م) در فاصله سال‌های ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۲ میلادی ساخته است، دیرلانجی متخصص، پژوهشگر و نویسنده کتاب موسیقی عربی بود و این کاخ را در مکانی مشرف به دریا به مساحت پنج هکتار بنا کرد، دولت تونس این قصر را در سال ۱۹۸۸، به تملک خود درآورد. بوستان فارسی نامی است که بر یکی از باغ‌های این قصر گذاشته شده است، این مرکز جشنواره بین‌المللی موسیقات را که از مهم‌ترین جشنواره‌های تونس است، برگزار می‌کند و نقش مهمی در جهت‌دهی به گرایش‌های هنری موسیقی تونس دارد. خوانندگان ایرانی، مانند استاد شهرام ناظری و علیرضا قربانی در این مکان برنامه اجرا کرده‌اند.
مرکز ملی ترجمه
این مرکز در سال ۲۰۰۶ میلادی تأسیس شده است و می‌کوشد تا نهضت ترجمه را در تونس راه‌اندازی و مدیریت‌کند؛ ولی تاکنون فعالیت چشمگیری نداشته است سال ۲۰۰۸ در تونس سال ملی ترجمه اعلام شد.[۶]
مرکز ملی خط
این مرکز دولتی با انجام فعالیت در زمینه آموزش خوشنویسی خطوط اسلامی، به‌ویژه خط قیروانی، نقش مهمی در حفظ، گسترش و تکامل خوشنویسی اسلامی در میان جوانان دارد؛ رایزنی فرهنگی ایران در سال‌های اخیر با این مرکز تعامل خوبی داشته است.[۷]
مرکز فرهنگی بئر الاحجار
این مرکز در سال ۱۷۵۷ میلادی به‌عنوان مدرسه ساخته شد و در سال ۱۹۳۹ به مدرسه‌ای برای آموزش صنایع‌دستی تغییر کاربری داد و در سال ۱۹۹۱ میلادی نیز به مرکزی فرهنگی تبدیل شد.[۷]
مرکز فرهنگی ابن‌خلدون
این مرکز که به دار مغاربیه نیز معروف است، در شهر تونس قرار دارد و بیشتر سفارت‌های مقیم تونس فعالیت‌های فرهنگی خود را در این مرکز یا مرکز فرهنگی ابن رشیق انجام می‌دهند.[۷]
مرکز فرهنگی بین‌المللی حمامات
این نهاد حکومتی در سال ۱۹۵۹ میلادی در شهر توریستی «حمامات» تأسیس شد و سالانه جشنوارهای هنری ملی و بین‌المللی را برگزار می‌کند[۸].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ برگرفته ازhttps://www.baitelhekma.nat.tn
- ↑ برگرفته ازhttps://www.inp.rnrt.tn
- ↑ برگرفته ازhttps://www.theatrenational-tn.com
- ↑ عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 95.
- ↑ برگرفته ازhttps://www.cenatra.nat.tn
- ↑ عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 97.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 98.
- ↑ عصمتی‌بایگی، سیدحسن(1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی، ص.95-98.