روابط تونس و فلسطین
تونس از نخستین مدافعان حقوق مردم فلسطین است، نمایش فیلم صهیونیستی «سرزمین موعود» در سالن‌کولیزی پایتخت به سال ۱۹۳۷، خشم مردم تونس را برانگیخت و تظاهرات دانشجویی را به دنبال داشت. در سال ۱۹۴۸ میلادی، نزدیک به ۲۶۷۶ جوان تونسی برای مبارزه با اسرائیل به عرب‌ها ملحق شدند. پیشنهاد غیرمنتظره بورقیبه در آوریل ۱۹۶۵ میلادی، مبنی بر سازش اعراب با اسرائیل طبق مفاد قطعنامه ۱۹۴۷ میلادی، سازمان ملل، خشم برخی کشورهای عربی را برانگیخت؛ اما با شروع درگیری اعراب و اسرائیل در ماه می ۱۹۶۷ میلادی برابر با اردیبهشت سال ۱۳۴۶ شمسی، تونس در صف مخالفان اسرائیل قرار گرفت.
پس از اشغال لبنان توسط اسرائیل در سال ۱۹۸۲، تونس به‌منزله مقر سازمان آزادی‌بخش فلسطین انتخاب شد. جنگنده‌های رژیم اشغالگر اسرائیل نیز در سال ۱۹۸۵ با حمله به مقر فلسطینی‌ها در منطقه حمام‌الانف در نزدیکی پایتخت تونس بیش از ۷۰ نفر را شهید کردند. ابوجهاد، از فرماندهان فلسطینی، را نیز در سال ۱۹۸۸، نیروهای امنیتی اسرائیل در منطقه سیدی بوسعید شهر تونس ترور کردند. شهید حسین تریکی (۱۹۱۵-۲۰۱۲م) نویسنده کتاب «هذه فلسطین» از نخبگان تونسی پیشگام در دفاع از حقوق مردم فلسطین است، پس از انقلاب تونس مجلس مؤسسان این کشور به جرم دانستن برقراری رابطه با اسرائیل و گنجاندن آن در قانون اساسی جدید تونس رأی مثبت نداد.
شایان ذکر است که جریان سیاسی صهیونیسم بین‌الملل نمودی ظاهری در جامعه و فرهنگ تونس ندارد؛ اما به‌نظر می‌رسد قدرت لابی و تشکیلات مخفیانه و قویی را نه‌تنها در تونس، بلکه در شمال آفریقا داراست. این جریان از سوی محافل فراماسونری بین‌الملل، به‌ویژه فرانسه، حمایت می‌شود و در ساختارهای سیاسی اقتصادی و فرهنگی تونس نفوذ دارد. نگارنده خود شاهد بودکه به رغم تعداد بسیار کم یهودیان در تونس، حکومت بن علی با تمام قدرت از معابد، مدارس و مراکز وابسته به یهودیان محافظت می‌کرد و با هرگونه تعرض و اهانت به این نهادها به‌شدت برخورد می‌کرد. گردهمایی سالانه یهودیان در جزیره جربه تونس نیز برگزار می‌شد.