روابط اجتماعی تونس

از دانشنامه ملل

مدرنیته، جهانی‌شدن و فناوری مولفه‌هایی هستند که بسیاری از روابط اجتماعی موجود در جوامع و فرهنگ ملل را دستخوش تغییر کرده‌اند. تونس، با وجود قرارگرفتن در خط مقدم رویارویی جهان اسلام با جهان غرب و مهیابودن همه شرایط برای نابودی این عناصر هویتی، دچار دگردیسی عمیق نشده است و هنوز هم عناصر اسلامیت، عربیت، اخوت، تسامح و اعتدال در سطوح مختلف روابط اجتماعی قابل مشاهده است. غریبه‌دوستی، مهمان‌نوازی، صله ارحام، تعصب‌ستیزی، اعتدال‌گرایی، گفت‌وگومحوری، آرامش‌طلبی، حقیقت‌جویی و ساده‌رفتاری از مهم‌ترین مشخصه‌های روابط اجتماعی تونس است.

آزادی در روابط اجتماعی برخی از آسیب‌های اجتماعی را به همراه داشته است. دست‌دادن و روبوسی مردان و زنان با یکدیگر در روابط اجتماعی امری عادی است و عالمان دین نیز آن را انجام می‌دهند؛ امری‌که مبتنی بر ارزش‌های اسلامی نیست؛ بلکه تحت‌تأثیر نظام ارزشی فرهنگ فرانکفونی حاکم بر تونس است، بسیاری از نقاط ضعف و آسیب‌های فرهنگی اخلاقی موجود در حوزه روابط اجتماعی تونس، به‌ویژه آنچه در زمینه اخلاق معاشرت مشاهده می‌شود، بیشتر متأثر از عملکرد نادرست سیاستمداران و تزویر برخی از رجال دین در تعامل با مردم است.

برای مثال می‌توان به تحقیر جایگاه زن توسط برخی از سردمداران تصوف و اجرای سیاست تعادل‌ستیز تساوی‌پنداری حقوق زن و مرد از سوی حکومت‌های بورقیبه و بن علی اشاره کردکه سبب پیداشدن نوعی رقابت منفی میان زنان و مردان در سطح جامعه شده است مهاجرت یکی از پدیده‌های تأثیرگذار بر روابط اجتماعی است و آسیب‌های فرهنگی هویتی گوناگونی را، مانند کم‌رنگ‌شدن سخن‌گفتن به زبان عربی، در میان خانواده‌های مهاجر و شرکت برخی از جوانان تونسی در شبکه‌های جرائم سازمان‌یافته ملی و بین‌المللی برای جامعه تونس ایجاد کرده است.[۱]

نیز نگاه کنید به

روابط اجتماعی در چین؛ روابط اجتماعی کوبا؛ جریان ها و روابط اجتماعی سنگال؛ روابط اجتماعی ژاپن؛ ساختار روابط اجتماعی کانادا؛ گروه‌ها و روابط اجتماعی تایلند؛ مناسبات و روابط اجتماعی در اوکراین؛ جریان ها و روابط اجتماعی اسپانیا؛ جریان ها و روابط اجتماعی اردن؛ گروه‌ها و روابط اجتماعی اتیوپی؛ جریان ها و روابط اجتماعی در سیرالئون؛ روابط اجتماعی ژاپن؛ جریان ها و روابط اجتماعی مالی

کتابشناسی

  1. عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 57.