تقسیمات اداری و سیاسی تونس

از دانشنامه ملل

قیروان، مهدیه و تونس پایتخت‌های تونس پیش از استقلال این کشور بود، شهر تونس در سال ۱۹۵۷ میلادی، رسما به‌منزله پایتخت این کشور انتخاب شد؛ این شهر را بنی‌امیه نساخته است؛[۱] بلکه تاریخ ساخت آن به قدمت قرطاجنه است.

جمهوری تونس از نظر اداری به ۶ منطقه توسعه‌یافته با ۲۴ استان، ۲۶۴ فرمانداری، ۲۰۸۳ بخش‌داری، ۱۶۷ شورای توسعه روستا، ۵۶۳۳ کمیته محلی و ۲۶۴ شهرداری تقسیم شده است. تونس پایتخت سیاسی، صفاقس مرکز اقتصادی، قیروان پایتخت فرهنگی و سوسه قطب گردشگری جمهوری تونس است، مهدیه، نابل، تطاوین، توزر، بنزرت، قفصه، قابس، باجه، جربه و مدنین از دیگر استان‌های مهم این کشور هستند.

روزهای اداری پنج روز و در دو نوبت صبح و عصر است و کارمندان در جمعه و شنبه فقط نوبت صبح را در ادارات خود حاضر می‌شوند؛ البته ساعت اداری در فصل تابستان و ماه مبارک رمضان تک‌نوبتی است. شنبه و یکشنبه در تونس تعطیل رسمی است[۲].

نیز نگاه کنید به

تقسیمات اداری و سیاسی روسیه؛ تقسیمات اداری چین؛ تقسیمات اداری و سیاسی ژاپن؛ تقسیمات اداری و سیاسی کانادا؛ تقسیمات اداری و سیاسی کوبا؛ تقسیمات اداری و سیاسی لبنان؛ تقسیمات اداری و سیاسی مصر؛ تقسیمات اداری و سیاسی افغانستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی سنگال؛ تقسیمات اداری و سیاسی سودان؛ تقسیمات اداری و سیاسی آرژانتین؛ تقسیمات اداری و سیاسی فرانسه؛ تقسیمات اداری و سیاسی اسپانیا؛ تقسیمات اداری و سیاسی ساحل عاج؛ تقسیمات اداری و سیاسی زیمبابوه؛ تقسیمات اداری و سیاسی اردن؛ تقسیمات اداری و سیاسی قطر؛ تقسیمات اداری و سیاسی اتیوپی؛ تقسیمات اداری و سیاسی سیرالئون؛ تقسیمات اداری و سیاسی اوکراین؛ تقسیمات اداری و سیاسی کشور مالی؛ تقسیمات اداری و سیاسی گرجستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی بنگلادش؛ تقسیمات اداری و سیاسی تاجیکستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی قزاقستان؛ تقسیمات اداری و سیاسی امارات متحده عربی؛ تقسیمات اداری و سیاسی تایلند

کتابشناسی

  1. ابن ابی، دینار (۱۲۸۶ق). المونس فی اخبار إفریقیه و تونس (مطبعة الدولة التونسیة). تونس: الطبعة الاولی، ص8.
  2. عصمتی‌بایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 88.