زبان و خط تونسی
زبان عربی زبان رسمی تونس است و زبان فرانسه رواج بسیاری دارد. قرآن کریم، احادیث و اشعار عربی نقش مهمی در گسترش زبان عربی در تونس داشتهاند. زبان عربی در دوره حکومت حسان بن نعمان غسانی بر افریقیه و به دستور عبدالملک مروان، زبان رسمی این منطقه شد.[۱] دوره حکومت حفصیان در تونس در قرن هشتم هجری از مهمترین دوران تثبیت زبان عربی در میان مسلمانان بربر بود.[۲]
نحوه گویش و لهجه عربی در مناطق مختلف تونس باهم متفاوت است، لهجه عربی تونسی حرف «ضاد» را در حرف «ظاء» ادغام کرده و حرف «قاف» را «گاف» تلفظ میکند. تونسیها کمتر مراعات حرکات را میکنند؛ ولی اهمال و اضعاف ایشان به الجزایریها نمیرسد. زبان عربی تونسی در مفردات خود از زبانهای ترکی و ایتالیایی و فرانسوی بسیار متأثر است.[۳] امروزه، لهجه عربی معاصر تونس مخلوطی از زبان عربی و فرانسه است و کمتر به زبان عربی فصیح نزدیک است. زبان بربری که زبان بومی تونس و مردم شمال آفریقاست، تقریبا از بین رفته است و فقط تهلهجههایی از آن در مناطقی از تونس، مانند قفصه، مطماطه و جربه وجود دارد.[۳] فرانسویها در دوران استعمار تونس بسیار کوشیدند تا حروف لاتین را جایگزین حروف عربیکنند، اما موفق به انجام آن نشدند[۴][۵]
نیز نگاه کنید به
زبان ژاپنی؛ زبان روسی؛ زبان رسمی کانادا؛ زبان افغانستان؛ زبان چینی؛ زبان سنگال؛ زبان و خط فرانسوی؛ زبان و خط آرژانتینی؛ زبان و خط رسمی مالی؛ زبان و خط رسمی ساحل عاج؛ زبان و خط رسمی تایلند؛ زبان اوکراین؛ زبان اسپانیایی؛ زبان و خط رسمی اردن؛ زبان و خط رسمی اتیوپی؛ زبان و خط رسمی سیرالئون؛ زبان و خط رسمی قطر؛ زبان گرجی؛ زبان و خط رسمی سریلانکا؛ زبان و خط رسمی بنگلادش؛ زبان و خط قزاقستان؛ زبان تاجیکی؛ خط ژاپنی؛ خط روسی؛ خط افغانی؛ خط چینی؛ خط سنگالی؛ خط گرجی؛ خط رسمی تاجیکستان
کتابشناسی
- ↑ فاخوری، حنا ( ۱۹۸۶ م). الجامع فی تاریخ الادب العربی. لبنان: دارالجیل،ص994.
- ↑ شریف، محمدهادی (۱۹۹۳م). تاریخ تونس من عصور ماقبل التاریخ الی الاستقلال. الطبعة الثالثه، دار سراسر للنشر،ص59.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ شنتاوی، احمد، زکی خورشید؛ یونس، عبدالحمید. دائرةالمعارف الاسلامیه.دارالفکر، بیجا، بیتا، جلد ششم، ص101/6.
- ↑ عمر، محمد صالح ( 1987). «مؤامره استبدال الحروف العربیه بالحروف اللاتینیه في عهد الحمایه في تونس».المستقبل العربی، 99،ص.65-76،قابل بازیابی ازhttps://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/384803/-
- ↑ عصمتیبایگی، سیدحسن (1395). جامعه و فرهنگ تونس. تهران: موسسه فرهنگی, هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی, ص 201.