مرزهای جغرافیایی ژاپن: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:نقشه هوایی از ژاپن.jpg|بندانگشتی|نقشه ژاپن]]
[[پرونده:نقشه هوایی از ژاپن.jpg|بندانگشتی|نقشه ژاپن]]
[[ژاپن]] شامل مجموعه‌ای از جزایر واقع در شرق آسیا است. این کشور با دریای [[ژاپن]] در غرب، اقیانوس آرام در شرق، دریای [[چین]] شرقی در جنوب دارای مرز بین‌المللی است. آب‌های محصور بین کشورهای همسایه و [[ژاپن]] و برخی از جزایر واقع در این آب‌ها، در برخی از این مناطق، اختلاف نظرهایی به وجود آورده‌است. [[ژاپن]] سه منازعه قلمروی با کشورهای همجوار خود دارد. اولین‌ آن با [[روسیه]] که مسأله اعاده چهار جزیره شمالی کونا‌شیری (国尻島/Kunashiritō)<sup>[i]</sup>، اِتورُفو (択捉島/Etorofu tō)<sup>[ii]</sup>، جزایر هابومای (歯舞群島/Habomai guntō)<sup>[iii]</sup> و شیکوتان (色丹島/Shikotan tō)<sup>[iv]</sup> (جزایر شمال شرقی هوکایدو) است. دومین آن با کره جنوبی بر سر جزیره تاکه‌شیما (دوکوتو)(竹島/Takeshima)<sup>[v]</sup> و سومین آن هم با [[چین]] و پیرامون مسأله جزایر سِنکاکو (尖閣諸島/Senkaku Shotō) است.<ref>(آراساکی و دیگران، 2013)</ref> در مورد جزایر شمالی، پس از آن که شوروی سابق سال 1945 آنها را تصرف کرد و در ادامه، [[روسیه]] همچنان به حاکمیت بر آنها ادامه می‌دهد، این مسئله با حساسیت بیشتری همراه شده است. [[ژاپن]] با استناد به قرارداد صلح سان فرانسیسکو در1952 ، این مناطق را به عنوان قلمرو اصلی [[ژاپن]] می‌داند و این مسئله به یک منازعه دائمی در روابط [[روسیه]] و [[ژاپن]] تبدیل شده است.<ref>(آسایی، 2005: 55)</ref>
[[ژاپن]] شامل مجموعه‌ای از جزایر واقع در شرق آسیا است. این کشور با دریای [[ژاپن]] در غرب، اقیانوس آرام در شرق، دریای [[چین]] شرقی در جنوب دارای مرز بین‌المللی است. آب‌های محصور بین کشورهای همسایه و [[ژاپن]] و برخی از جزایر واقع در این آب‌ها، در برخی از این مناطق، اختلاف نظرهایی به وجود آورده‌است. [[ژاپن]] سه منازعه قلمروی با کشورهای همجوار خود دارد. اولین‌ آن با [[روسیه]] که مسأله اعاده چهار جزیره شمالی کونا‌شیری (国尻島/Kunashiritō)<sup>[i]</sup>، اِتورُفو (択捉島/Etorofu tō)<sup>[ii]</sup>، جزایر هابومای (歯舞群島/Habomai guntō)<sup>[iii]</sup> و شیکوتان (色丹島/Shikotan tō)<sup>[iv]</sup> (جزایر شمال شرقی هوکایدو) است. دومین آن با کره جنوبی بر سر جزیره تاکه‌شیما (دوکوتو)(竹島/Takeshima)<sup>[v]</sup> و سومین آن هم با [[چین]] و پیرامون مسأله جزایر سِنکاکو (尖閣諸島/Senkaku Shotō) است.<ref>Arasaki, M. & Others (2013). Ryōdo Mondai no Ronjikata [「領土問題」の論じ方]. Tokyo: Iwanami Shoten.</ref> در مورد جزایر شمالی، پس از آن که شوروی سابق سال 1945 آنها را تصرف کرد و در ادامه، [[روسیه]] همچنان به حاکمیت بر آنها ادامه می‌دهد، این مسئله با حساسیت بیشتری همراه شده است. [[ژاپن]] با استناد به قرارداد صلح سان فرانسیسکو در1952 ، این مناطق را به عنوان قلمرو اصلی [[ژاپن]] می‌داند و این مسئله به یک منازعه دائمی در روابط [[روسیه]] و [[ژاپن]] تبدیل شده است.<ref>Asai, N. (2005). Naruhodo Sekai Chizuchō [なるほど世界地図帳 ]. 55, Tokyo: shōbunsha.</ref>


از آنجایی که [[ژاپن]] مجمع‌الجزایر است، بنابراین فاقد مرزهای خشکی مشترک با همسایگان خود بوده و مرز آبی مشترک نیز ندارد. این کشور محدوده سرزمینی خود را سال 1977 در نقطه 12 مایل دریایی از ساحل بنا نهاد، بنابراین [[روسیه]]، [[چین]] و جمهوری کره نزدیک‌ترین کشورها به [[ژاپن]] هستند.<ref>(معین‌زاده، 1382: 182)</ref> این امر به خودی خود، یک عامل مهم در مصونیت نژادی و فرهنگی ژاپن به ویژه در عصر ماقبل از انقلاب ارتباطات و صنعتی شدن به حساب می‌آمده است. چنان که تا اندازه‌ زیادی این سرزمین را از چنگ اندازی اقوام مهاجم نظیر مغول‌ها و ... محفوظ داشته است.<ref>(وولی، 2005: 1)</ref>
از آنجایی که [[ژاپن]] مجمع‌الجزایر است، بنابراین فاقد مرزهای خشکی مشترک با همسایگان خود بوده و مرز آبی مشترک نیز ندارد. این کشور محدوده سرزمینی خود را سال 1977 در نقطه 12 مایل دریایی از ساحل بنا نهاد، بنابراین [[روسیه]]، [[چین]] و جمهوری کره نزدیک‌ترین کشورها به [[ژاپن]] هستند.<ref>معین‌زاده، مریم (1382). برآورد استراتژیک ژاپن سرزمینی سیاسی. تهران: موسسه فرهنگی و تحقیقات بین‎‌المللی ابرار معاصر، ص182.</ref> این امر به خودی خود، یک عامل مهم در مصونیت نژادی و فرهنگی ژاپن به ویژه در عصر ماقبل از انقلاب ارتباطات و صنعتی شدن به حساب می‌آمده است. چنان که تا اندازه‌ زیادی این سرزمین را از چنگ اندازی اقوام مهاجم نظیر مغول‌ها و ... محفوظ داشته است.<ref>Woolley, P. J. (2005). Geography and Japan’s strategic choices from seclusion to internationalization. Washington D C: PotomacBooks Inc, 1.</ref>


پهنه‌های آبی که [[ژاپن]] را از کشورهای آسیایی جدا می‌کنند شامل دریای [[ژاپن]]، دریای [[چین]] شرقی و دریای اختسک است. آب‌های شرقی [[ژاپن]] بخشی از اقیانوس آرام شمالی است. طبق آخرین برآوردها، [[ژاپن]] دارای 34850 کیلومتر خط ساحلی است که از این لحاظ در جهان در رتبه پنجم قرار می‌گیرد.<ref>(MILT-a، 2018: 1)</ref><ref>یزدان‌پناه،کیومرث(1402)."جغرافیای ژاپن".درپالیزدار،فرهاد،ذاکری، قدرت‌اله. جامعه‌و‌فرهنگ ژاپن.تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین‌المللی الهدی،ص 15- 35.</ref>
پهنه‌های آبی که [[ژاپن]] را از کشورهای آسیایی جدا می‌کنند شامل دریای [[ژاپن]]، دریای [[چین]] شرقی و دریای اختسک است. آب‌های شرقی [[ژاپن]] بخشی از اقیانوس آرام شمالی است. طبق آخرین برآوردها، [[ژاپن]] دارای 34850 کیلومتر خط ساحلی است که از این لحاظ در جهان در رتبه پنجم قرار می‌گیرد.<ref>MLIT-a, (2018). Kaigan no Genjō to Kadai [海岸の現状と課題]. 1,  Retrieved October 27, 2018, from <nowiki>http://www.mlit.go.jp/river/shinngikai_blog/kaigan_hozen/01/pdf/s02-2</nowiki>.</ref><ref>یزدان‌پناه، کیومرث (1402)."جغرافیای ژاپن". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص15-35.</ref>


== پاورقی ==
== پاورقی ==

نسخهٔ ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۷

نقشه ژاپن

ژاپن شامل مجموعه‌ای از جزایر واقع در شرق آسیا است. این کشور با دریای ژاپن در غرب، اقیانوس آرام در شرق، دریای چین شرقی در جنوب دارای مرز بین‌المللی است. آب‌های محصور بین کشورهای همسایه و ژاپن و برخی از جزایر واقع در این آب‌ها، در برخی از این مناطق، اختلاف نظرهایی به وجود آورده‌است. ژاپن سه منازعه قلمروی با کشورهای همجوار خود دارد. اولین‌ آن با روسیه که مسأله اعاده چهار جزیره شمالی کونا‌شیری (国尻島/Kunashiritō)[i]، اِتورُفو (択捉島/Etorofu tō)[ii]، جزایر هابومای (歯舞群島/Habomai guntō)[iii] و شیکوتان (色丹島/Shikotan tō)[iv] (جزایر شمال شرقی هوکایدو) است. دومین آن با کره جنوبی بر سر جزیره تاکه‌شیما (دوکوتو)(竹島/Takeshima)[v] و سومین آن هم با چین و پیرامون مسأله جزایر سِنکاکو (尖閣諸島/Senkaku Shotō) است.[۱] در مورد جزایر شمالی، پس از آن که شوروی سابق سال 1945 آنها را تصرف کرد و در ادامه، روسیه همچنان به حاکمیت بر آنها ادامه می‌دهد، این مسئله با حساسیت بیشتری همراه شده است. ژاپن با استناد به قرارداد صلح سان فرانسیسکو در1952 ، این مناطق را به عنوان قلمرو اصلی ژاپن می‌داند و این مسئله به یک منازعه دائمی در روابط روسیه و ژاپن تبدیل شده است.[۲]

از آنجایی که ژاپن مجمع‌الجزایر است، بنابراین فاقد مرزهای خشکی مشترک با همسایگان خود بوده و مرز آبی مشترک نیز ندارد. این کشور محدوده سرزمینی خود را سال 1977 در نقطه 12 مایل دریایی از ساحل بنا نهاد، بنابراین روسیه، چین و جمهوری کره نزدیک‌ترین کشورها به ژاپن هستند.[۳] این امر به خودی خود، یک عامل مهم در مصونیت نژادی و فرهنگی ژاپن به ویژه در عصر ماقبل از انقلاب ارتباطات و صنعتی شدن به حساب می‌آمده است. چنان که تا اندازه‌ زیادی این سرزمین را از چنگ اندازی اقوام مهاجم نظیر مغول‌ها و ... محفوظ داشته است.[۴]

پهنه‌های آبی که ژاپن را از کشورهای آسیایی جدا می‌کنند شامل دریای ژاپن، دریای چین شرقی و دریای اختسک است. آب‌های شرقی ژاپن بخشی از اقیانوس آرام شمالی است. طبق آخرین برآوردها، ژاپن دارای 34850 کیلومتر خط ساحلی است که از این لحاظ در جهان در رتبه پنجم قرار می‌گیرد.[۵][۶]

پاورقی

[i] - در انگلیسی به آن کوناشیر می‌گویند. در حال حاضر تحت حاکمیت روسیه است، اما ژاپن نسبت به آن ادعا دارد.

[ii] - در زبان روسی به آن ایتوروپ می‌گویند. در حال حاضر تحت حاکمیت روسیه است، اما ژاپن نسبت به آن ادعا دارد.

[iii] - این جزایر در حال حاضر تحت حاکمیت روسیه‌اند، اما ژاپن نسبت به آنها ادعای مالکیت دارد.

[iv] - در حال حاضر تحت حاکمیت روسیه است، اما ژاپن نسبت به آن ادعا دارد.

[v] - در کره‌ای به آن Dokdo و در عرف بین‌الملل به نام صخره‌های لیانکورت شناخته می‌شوند.

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. Arasaki, M. & Others (2013). Ryōdo Mondai no Ronjikata [「領土問題」の論じ方]. Tokyo: Iwanami Shoten.
  2. Asai, N. (2005). Naruhodo Sekai Chizuchō [なるほど世界地図帳 ]. 55, Tokyo: shōbunsha.
  3. معین‌زاده، مریم (1382). برآورد استراتژیک ژاپن سرزمینی سیاسی. تهران: موسسه فرهنگی و تحقیقات بین‎‌المللی ابرار معاصر، ص182.
  4. Woolley, P. J. (2005). Geography and Japan’s strategic choices from seclusion to internationalization. Washington D C: PotomacBooks Inc, 1.
  5. MLIT-a, (2018). Kaigan no Genjō to Kadai [海岸の現状と課題]. 1,  Retrieved October 27, 2018, from http://www.mlit.go.jp/river/shinngikai_blog/kaigan_hozen/01/pdf/s02-2.
  6. یزدان‌پناه، کیومرث (1402)."جغرافیای ژاپن". در پالیزدار، فرهاد، ذاکری، قدرت اله. جامعه و فرهنگ ژاپن. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،ص15-35.