هنر تئاتر مدرن چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
علیرغم این که هنر تئاتر سنتی(اپرا) در [[چین]] از پیشین‌های چند هزار ساله برخوردار است، ولی تئاتر مدرن تنها یک قرن پیش از غرب وارد چین شد. پس از بازگشت دانشجویان چینی که برای | علیرغم این که هنر تئاتر سنتی(اپرا) در [[چین]] از پیشین‌های چند هزار ساله برخوردار است، ولی تئاتر مدرن تنها یک قرن پیش از غرب وارد [[چین]] شد. | ||
پس از بازگشت دانشجویان چینی که برای ادامه ی تحصیل به اروپا اعزام شده و در آنجا با هنر تئاتر مدرن آشنا شده بودند، این هنر در اواخر قرن نوزدهم وارد [[چین]] شد. | |||
در ابتدای ورود این هنر در اوایل قرن بیستم تا آغاز جنبش ادبی چهارم ماه مه در سال 1919، به هنر نمایش صحنه‌ای«تئاتر جدید فرهنگی (Cultural New Drama)» گفته می شد که همچنان سبک [[هنر اپرای سنتی پکن|اپرای سنتی چین]] را داشت، ولی پس از آن جنبه‌های هنر نمایشی غربی آن بیشتر شد تا به صورت اصلی عرضه گردید و«تئاتر جدید» نام گرفت. از سال 1928، این نوع از هنر نمایشی به«هواجو (Hua Ju)» معروف گشت.<ref><sub><big>سابقی علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1176</big></sub></ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۸
علیرغم این که هنر تئاتر سنتی(اپرا) در چین از پیشین‌های چند هزار ساله برخوردار است، ولی تئاتر مدرن تنها یک قرن پیش از غرب وارد چین شد.
پس از بازگشت دانشجویان چینی که برای ادامه ی تحصیل به اروپا اعزام شده و در آنجا با هنر تئاتر مدرن آشنا شده بودند، این هنر در اواخر قرن نوزدهم وارد چین شد.
در ابتدای ورود این هنر در اوایل قرن بیستم تا آغاز جنبش ادبی چهارم ماه مه در سال 1919، به هنر نمایش صحنه‌ای«تئاتر جدید فرهنگی (Cultural New Drama)» گفته می شد که همچنان سبک اپرای سنتی چین را داشت، ولی پس از آن جنبه‌های هنر نمایشی غربی آن بیشتر شد تا به صورت اصلی عرضه گردید و«تئاتر جدید» نام گرفت. از سال 1928، این نوع از هنر نمایشی به«هواجو (Hua Ju)» معروف گشت.[۱]
نیز نگاه کنید به
- ویژگی های هنری اپرای چینی
- ویژگی های هنری اپرای چینی
- اپرای عامه پسند در چین
- هنر اپرای سنتی پکن
- انجمن تئاتر چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد اول ص1176