لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
===[[لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم]]=== | ===[[لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم]]=== | ||
نام خانوادگی«لائودان»،«لی» و نام وی«اِر»" بود، ولی مردم معمولا وی را«لائو زی» می نامند. وی در اواخر دوران سلسلههای بهار و پاییز(770 تا 476 پیش از میلاد)(←[[دوران بهار و پاییز]])در ایالت«چو» زندگی می کرد.«لائودان» یکی از کارکنان کتابخانهی سلسلهی«جو»(←[[سلسله جو]]) بود. به همین دلیل دانش و اطلاعات وی فراوان و فردی مشهور بود | نام خانوادگی«لائودان»،«لی» و نام وی«اِر»" بود، ولی مردم معمولا وی را«لائو زی» می نامند. وی در اواخر دوران سلسلههای بهار و پاییز(770 تا 476 پیش از میلاد)(←[[دوران بهار و پاییز]])در ایالت«چو» زندگی می کرد.«لائودان» یکی از کارکنان کتابخانهی سلسلهی«جو»(←[[سلسله جو]]) بود. به همین دلیل دانش و اطلاعات وی فراوان و فردی مشهور بود. | ||
[[کنفوسیوس و اندیشه های او|کنفوسیوس]] در جوانی به دیدار«لائودان» رفت. «لائودان» فهمید که دربار سلطنتی سلسلهی«جو»(←[[سلسله جو]]) رو زبه روز ضعیفتر میشود. لذا، شهر«لویانگ» پایتخت را ترک کرد. هنگامی که وی از گذرگاه«خَنگو»عبور میکرد، کتاب «دائو دِجینگ» را نوشت و سوار بر گاوی سبز رنگ از گذرگاه عبور کرد ولی هرگز مشخص نشد که در کجا درگذشت. | |||
کتاب«دائو دِجینگ» جمعا بیش از 5000 کلمه دارد و موضوع آن بسیار متنوع و میراث مهمی در فرهنگ سنتی [[چین]] به شمار می آید. معنای اصلی«دائو» (←[[آیین بومی تائو]])راه است. «لائودان»پس از بررسی تغییرات حاصله در طبیعت و روابط بین انسان و طبیعت، معنای گسترده و جدیدی به«دائو» (←[[آیین بومی تائو]])داد و «دائو دِجینگ» جالب ترین بخش از اندیشهی فلسفی«لائوزی» بهشمار می رود. | |||
وی معتقد بود که خوشبختی و بدبختی را می توان جا به جا کرد و تغییر کمٌی میتواند باعث تغییر کیفی هم بشود. وی می گفت، از مشکلات نترسید، از کم شروع کنید. حتما میتوانید مشکلات را حل کنید و کارهای بزرگی را انجام دهید. وی مخالف جنگ بود و میگفت، بعد از جنگ قحطی ناشی از فقدان محصول فرا می رسد.اندیشهی فلسفی«لائو دان» در تاریخ فلسفهی [[چین]] جایگاه مهمی دارد و اندیشهی سیاسی وی در اندیشمندان بعد از او نیز تاثیرگذار بوده است.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص161-162</ref> | |||
نیز نگاه کنید به [[شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین]] | نیز نگاه کنید به [[شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین]] | ||
== کتاب شناسی == | == کتاب شناسی == |
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۱
لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم
نام خانوادگی«لائودان»،«لی» و نام وی«اِر»" بود، ولی مردم معمولا وی را«لائو زی» می نامند. وی در اواخر دوران سلسلههای بهار و پاییز(770 تا 476 پیش از میلاد)(←دوران بهار و پاییز)در ایالت«چو» زندگی می کرد.«لائودان» یکی از کارکنان کتابخانهی سلسلهی«جو»(←سلسله جو) بود. به همین دلیل دانش و اطلاعات وی فراوان و فردی مشهور بود.
کنفوسیوس در جوانی به دیدار«لائودان» رفت. «لائودان» فهمید که دربار سلطنتی سلسلهی«جو»(←سلسله جو) رو زبه روز ضعیفتر میشود. لذا، شهر«لویانگ» پایتخت را ترک کرد. هنگامی که وی از گذرگاه«خَنگو»عبور میکرد، کتاب «دائو دِجینگ» را نوشت و سوار بر گاوی سبز رنگ از گذرگاه عبور کرد ولی هرگز مشخص نشد که در کجا درگذشت.
کتاب«دائو دِجینگ» جمعا بیش از 5000 کلمه دارد و موضوع آن بسیار متنوع و میراث مهمی در فرهنگ سنتی چین به شمار می آید. معنای اصلی«دائو» (←آیین بومی تائو)راه است. «لائودان»پس از بررسی تغییرات حاصله در طبیعت و روابط بین انسان و طبیعت، معنای گسترده و جدیدی به«دائو» (←آیین بومی تائو)داد و «دائو دِجینگ» جالب ترین بخش از اندیشهی فلسفی«لائوزی» بهشمار می رود.
وی معتقد بود که خوشبختی و بدبختی را می توان جا به جا کرد و تغییر کمٌی میتواند باعث تغییر کیفی هم بشود. وی می گفت، از مشکلات نترسید، از کم شروع کنید. حتما میتوانید مشکلات را حل کنید و کارهای بزرگی را انجام دهید. وی مخالف جنگ بود و میگفت، بعد از جنگ قحطی ناشی از فقدان محصول فرا می رسد.اندیشهی فلسفی«لائو دان» در تاریخ فلسفهی چین جایگاه مهمی دارد و اندیشهی سیاسی وی در اندیشمندان بعد از او نیز تاثیرگذار بوده است.[۱]
نیز نگاه کنید به شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین
کتاب شناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص161-162