لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


===[[لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم]]===
===[[لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم]]===
نام خانوادگی«لائو­دان»،«لی» و نام وی«اِر»" بود، ولی مردم معمولا وی را«لائو زی» می­ نامند. وی در اواخر دوران سلسله‌­های بهار و پاییز(770 تا 476 پیش از میلاد)(←[[دوران بهار و پاییز]])در ایالت«چو» زندگی می­ کرد.«لائو­دان» یکی از کارکنان کتابخانه‌­ی سلسله‌­ی­«جو»(←[[سلسله جو]]) بود. به همین دلیل دانش و اطلاعات وی فراوان و فردی مشهور بود. [[کنفوسیوس و اندیشه های او|کنفوسیوس]] در جوانی به دیدار«لائو­دان» رفت. «لائو­دان» فهمید که دربار سلطنتی سلسله‌­ی«جو»(←[[سلسله جو]]) رو زبه روز ضعیف­تر میشود. لذا، شهر«لو­یانگ» پایتخت را ترک کرد. هنگامی که وی از گذرگاه«خَن­گو»عبور می­کرد، کتاب «دائو دِجینگ» را نوشت و سوار بر گاوی سبز رنگ از گذرگاه عبور کرد ولی هرگز مشخص نشد که در کجا درگذشت.
نام خانوادگی«لائو­دان»،«لی» و نام وی«اِر»" بود، ولی مردم معمولا وی را«لائو زی» می­ نامند. وی در اواخر دوران سلسله‌­های بهار و پاییز(770 تا 476 پیش از میلاد)(←[[دوران بهار و پاییز]])در ایالت«چو» زندگی می­ کرد.«لائو­دان» یکی از کارکنان کتابخانه‌­ی سلسله‌­ی­«جو»(←[[سلسله جو]]) بود. به همین دلیل دانش و اطلاعات وی فراوان و فردی مشهور بود.  


کتاب«دائو دِجینگ» جمعا بیش از 5000 کلمه دارد و موضوع آن بسیار متنوع و میراث مهمی در فرهنگ سنتی [[چین]] به­‌ شمار  می ­آید. معنای اصلی«دائو» (←[[آیین بومی تائو]])راه است. «لائو­دان»پس از بررسی تغییرات حاصله در طبیعت و روابط بین انسان و طبیعت، معنای گسترده و جدیدی به«دائو» (←[[آیین بومی تائو]])داد و «دائو دِجینگ» جالب­ترین بخش از اندیشه‌­ی فلسفی«لائو­زی» به‌­شمار می­رود. وی معتقد بود که خوشبختی و بدبختی را می­توان جا به جا کرد و تغییر کمٌی می­تواند باعث تغییر کیفی هم بشود. وی می­ گفت، از مشکلات نترسید، از کم شروع کنید. حتما می­توانید مشکلات را حل کنید و کارهای بزرگی را انجام دهید. وی مخالف جنگ بود و می­گفت، بعد از جنگ قحطی ناشی از فقدان محصول فرا می ­رسد.اندیشه­‌ی فلسفی«لائو دان» در تاریخ فلسفه­‌ی [[چین]] جایگاه مهمی دارد و اندیشه­‌ی سیاسی وی در اندیشمندان بعد از او نیز تاثیرگذار بوده است.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص161-162</ref>
[[کنفوسیوس و اندیشه های او|کنفوسیوس]] در جوانی به دیدار«لائو­دان» رفت. «لائو­دان» فهمید که دربار سلطنتی سلسله‌­ی«جو»(←[[سلسله جو]]) رو زبه روز ضعیف­تر میشود. لذا، شهر«لو­یانگ» پایتخت را ترک کرد. هنگامی که وی از گذرگاه«خَن­گو»عبور می­کرد، کتاب «دائو دِجینگ» را نوشت و سوار بر گاوی سبز رنگ از گذرگاه عبور کرد ولی هرگز مشخص نشد که در کجا درگذشت.


کتاب«دائو دِجینگ» جمعا بیش از 5000 کلمه دارد و موضوع آن بسیار متنوع و میراث مهمی در فرهنگ سنتی [[چین]] به­‌ شمار  می ­آید. معنای اصلی«دائو» (←[[آیین بومی تائو]])راه است. «لائو­دان»پس از بررسی تغییرات حاصله در طبیعت و روابط بین انسان و طبیعت، معنای گسترده و جدیدی به«دائو» (←[[آیین بومی تائو]])داد و «دائو دِجینگ» جالب ­ترین بخش از اندیشه‌­ی فلسفی«لائو­زی» به‌­شمار می­ رود.
وی معتقد بود که خوشبختی و بدبختی را می­ توان جا به جا کرد و تغییر کمٌی می­تواند باعث تغییر کیفی هم بشود. وی می­ گفت، از مشکلات نترسید، از کم شروع کنید. حتما می­توانید مشکلات را حل کنید و کارهای بزرگی را انجام دهید. وی مخالف جنگ بود و می­گفت، بعد از جنگ قحطی ناشی از فقدان محصول فرا می ­رسد.اندیشه­‌ی فلسفی«لائو دان» در تاریخ فلسفه­‌ی [[چین]] جایگاه مهمی دارد و اندیشه­‌ی سیاسی وی در اندیشمندان بعد از او نیز تاثیرگذار بوده است.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص161-162</ref>


نیز نگاه کنید به [[شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین]]
نیز نگاه کنید به [[شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین]]


== کتاب شناسی ==
== کتاب شناسی ==

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۱

تصویر لائودان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم

لائو دان، بنیانگذار مکتب تائوئیسم

نام خانوادگی«لائو­دان»،«لی» و نام وی«اِر»" بود، ولی مردم معمولا وی را«لائو زی» می­ نامند. وی در اواخر دوران سلسله‌­های بهار و پاییز(770 تا 476 پیش از میلاد)(←دوران بهار و پاییز)در ایالت«چو» زندگی می­ کرد.«لائو­دان» یکی از کارکنان کتابخانه‌­ی سلسله‌­ی­«جو»(←سلسله جو) بود. به همین دلیل دانش و اطلاعات وی فراوان و فردی مشهور بود.

کنفوسیوس در جوانی به دیدار«لائو­دان» رفت. «لائو­دان» فهمید که دربار سلطنتی سلسله‌­ی«جو»(←سلسله جو) رو زبه روز ضعیف­تر میشود. لذا، شهر«لو­یانگ» پایتخت را ترک کرد. هنگامی که وی از گذرگاه«خَن­گو»عبور می­کرد، کتاب «دائو دِجینگ» را نوشت و سوار بر گاوی سبز رنگ از گذرگاه عبور کرد ولی هرگز مشخص نشد که در کجا درگذشت.

کتاب«دائو دِجینگ» جمعا بیش از 5000 کلمه دارد و موضوع آن بسیار متنوع و میراث مهمی در فرهنگ سنتی چین به­‌ شمار  می ­آید. معنای اصلی«دائو» (←آیین بومی تائو)راه است. «لائو­دان»پس از بررسی تغییرات حاصله در طبیعت و روابط بین انسان و طبیعت، معنای گسترده و جدیدی به«دائو» (←آیین بومی تائو)داد و «دائو دِجینگ» جالب ­ترین بخش از اندیشه‌­ی فلسفی«لائو­زی» به‌­شمار می­ رود.

وی معتقد بود که خوشبختی و بدبختی را می­ توان جا به جا کرد و تغییر کمٌی می­تواند باعث تغییر کیفی هم بشود. وی می­ گفت، از مشکلات نترسید، از کم شروع کنید. حتما می­توانید مشکلات را حل کنید و کارهای بزرگی را انجام دهید. وی مخالف جنگ بود و می­گفت، بعد از جنگ قحطی ناشی از فقدان محصول فرا می ­رسد.اندیشه­‌ی فلسفی«لائو دان» در تاریخ فلسفه­‌ی چین جایگاه مهمی دارد و اندیشه­‌ی سیاسی وی در اندیشمندان بعد از او نیز تاثیرگذار بوده است.[۱]

نیز نگاه کنید به شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین

کتاب شناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص161-162