مقررات حفظ حقوق زنان چین در محیط کار: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == مقررات حفظ حقوق زنان در محیط کار == دولت چین، برای تأمین حقوق کار زنان در این کشور، همواره قوانین و مقررات ویژهی کارگران زن را اجرا کرده است. برای نمونه، ممنوعیت تبعیض جنسیتی در استخدام کارگران و کارمندان، برابری حقوقی زنان با مردان در توزی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== مقررات حفظ حقوق زنان در محیط کار == | == مقررات حفظ حقوق زنان در محیط کار == | ||
دولت چین، برای تأمین حقوق کار زنان در این کشور، همواره قوانین و مقررات | دولت چین، برای تأمین حقوق کار زنان در این کشور، همواره قوانین و مقررات ویژهی کارگران زن را اجرا کرده است. برای نمونه، ممنوعیت تبعیض جنسیتی در استخدام کارگران و کارمندان، برابری حقوقی زنان با مردان در توزیع سرمایه و علوم و فنون، دستمزد یکسان برای کار مساوی زنان و مردان و کاهش اختلاف در آمد زنان و مردان برخی از این مقررات است. هموار نمودن زمینهی اشتغال برای زنان و مشارکت آنها در پیشرفت اقتصادی و تعدیل ساختار صنعتی کشور براساس نیاز شغلی زنان، به ویژه در صنعت خدمات، مد نظر قرار گرفته شده است. افزون بر موارد فوق، مقررات ویژهی برای تأمین نیازهای کاری و جسمی زنان از جمله در دورانهای قاعدگی، بارداری، زایمان و شیر دادن به خوبی مورد توجه قرار گرفته است. در روستاها نیز تلاش شده است زنان حقوق مساوی با مردان داشته باشند، مانند حقق مقاطعه کاری، تولید و توزیع، ساخت خانه، جبران ضرر و زیان، برخورداری از وام و سود قرضه، گذراندن دورههای مختلف فنی و آموزشی، صنایع دستی سنتی و کشاورزی.<ref>سابقی،علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص345-346</ref> | ||
=== کتاب شناسی === | |||
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۲
مقررات حفظ حقوق زنان در محیط کار
دولت چین، برای تأمین حقوق کار زنان در این کشور، همواره قوانین و مقررات ویژهی کارگران زن را اجرا کرده است. برای نمونه، ممنوعیت تبعیض جنسیتی در استخدام کارگران و کارمندان، برابری حقوقی زنان با مردان در توزیع سرمایه و علوم و فنون، دستمزد یکسان برای کار مساوی زنان و مردان و کاهش اختلاف در آمد زنان و مردان برخی از این مقررات است. هموار نمودن زمینهی اشتغال برای زنان و مشارکت آنها در پیشرفت اقتصادی و تعدیل ساختار صنعتی کشور براساس نیاز شغلی زنان، به ویژه در صنعت خدمات، مد نظر قرار گرفته شده است. افزون بر موارد فوق، مقررات ویژهی برای تأمین نیازهای کاری و جسمی زنان از جمله در دورانهای قاعدگی، بارداری، زایمان و شیر دادن به خوبی مورد توجه قرار گرفته است. در روستاها نیز تلاش شده است زنان حقوق مساوی با مردان داشته باشند، مانند حقق مقاطعه کاری، تولید و توزیع، ساخت خانه، جبران ضرر و زیان، برخورداری از وام و سود قرضه، گذراندن دورههای مختلف فنی و آموزشی، صنایع دستی سنتی و کشاورزی.[۱]