دستگیری حبیب‌الله کلکانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمدنادر خان پس از تسلط بر [[کابل]] و حکومت، قبل از هر چیز کوشید کار [[حبیب‌الله کلکانی]] را تمام‌کند تا او در شمال کابل قادر به ادامه فعالیت نباشد. حبیب‌الله پس از خروج از کابل، قصد مقابله و جنگ با محمدنادر خان را نداشت؛ ولی نظر محمدنادر خان نابودی کامل حبیب‌الله و همدستانش بود. او حبیب‌الله را به ترک مخاصمه دعوت کرد و وعده داد که جرائم گذشته او و همراهانش را عفو کند. محمدنادر خان هیئتی را نزد [[حبیب‌الله خان]] فرستاد و حتی برادر خود شاه محمود خان را برای اطمینان دادن به حبیب‌الله به کوهستان فرستاد و معروف است که در حاشیه قرآن قسم یاد کرد و تعهد کتبی داد که بر جان و مال حبیب‌الله و همراهانش تعرض نخواهد کرد و آنان را عفو می‌کند و این قسم‌نامه را نزد حبیب‌الله فرستاد. حبیب‌الله نیز به قول و قسم محمدنادر خان اطمینان کرد و با عده‌ای از یاران خود به کابل آمد و تسلیم شد. آنها چند روزی مهمان بودند و پس از آنکه پادشاهی محمدنادرخان اعلام شد، به زندان افکنده شدند و سپس به بهانه اینکه قبایل جنوبی وزیری خواهان مجازات حبیب‌الله و یارانش شده، حبیب‌الله و همکارانش را به آنها تسلیم کردند. حبیب‌الله کلکانی و همکارانش که ۱۷ نفر بودند در اول نوامبر ۱۹۲۹ اعدام شدند و سپس نیروهای محمدنادر خان به منطقه | محمدنادر خان پس از تسلط بر [[کابل]] و حکومت، قبل از هر چیز کوشید کار [[حبیب‌الله کلکانی]] را تمام‌کند تا او در شمال کابل قادر به ادامه فعالیت نباشد. حبیب‌الله پس از خروج از کابل، قصد مقابله و جنگ با محمدنادر خان را نداشت؛ ولی نظر محمدنادر خان نابودی کامل حبیب‌الله و همدستانش بود. او حبیب‌الله را به ترک مخاصمه دعوت کرد و وعده داد که جرائم گذشته او و همراهانش را عفو کند. محمدنادر خان هیئتی را نزد [[حبیب‌الله خان]] فرستاد و حتی برادر خود شاه محمود خان را برای اطمینان دادن به حبیب‌الله به کوهستان فرستاد و معروف است که در حاشیه قرآن قسم یاد کرد و تعهد کتبی داد که بر جان و مال حبیب‌الله و همراهانش تعرض نخواهد کرد و آنان را عفو می‌کند و این قسم‌نامه را نزد حبیب‌الله فرستاد. حبیب‌الله نیز به قول و قسم محمدنادر خان اطمینان کرد و با عده‌ای از یاران خود به کابل آمد و تسلیم شد. آنها چند روزی مهمان بودند و پس از آنکه پادشاهی محمدنادرخان اعلام شد، به زندان افکنده شدند و سپس به بهانه اینکه قبایل جنوبی وزیری خواهان مجازات حبیب‌الله و یارانش شده، حبیب‌الله و همکارانش را به آنها تسلیم کردند. حبیب‌الله کلکانی و همکارانش که ۱۷ نفر بودند در اول نوامبر ۱۹۲۹ اعدام شدند و سپس نیروهای محمدنادر خان به منطقه ش[[مالی]] حمله کردند و سایر همدستان حبیب‌الله هم دستگیر و زندانی یا اعدام شدند. | ||
[[محمد نادرشاه|محمدنادرشاه]] پس از احراز سلطنت، برادرش محمدهاشم‌خان را به نخست‌وزیری برگزید و مأمور تشکیل کابینه کرد.کابینه‌ای هم که تشکیل شد در درجه اول یک حلقه فامیلی بود و اقوام و بستگان درجه‌یک محمدنادر شاه در آن حضور داشتند؛ برای مثال، هاشم‌خان نخست‌وزیر بود و سایر برادرانش پست‌های حساس و مهم را در اختیار داشتند، در درجه دوم یک حلقه طایفه‌ای بود و افراد طراز اول خانواده آل یحیی و سپس بارکزایی‌ها در آن جمع بودند. | [[محمد نادرشاه|محمدنادرشاه]] پس از احراز سلطنت، برادرش محمدهاشم‌خان را به نخست‌وزیری برگزید و مأمور تشکیل کابینه کرد.کابینه‌ای هم که تشکیل شد در درجه اول یک حلقه فامیلی بود و اقوام و بستگان درجه‌یک محمدنادر شاه در آن حضور داشتند؛ برای مثال، هاشم‌خان نخست‌وزیر بود و سایر برادرانش پست‌های حساس و مهم را در اختیار داشتند، در درجه دوم یک حلقه طایفه‌ای بود و افراد طراز اول خانواده آل یحیی و سپس بارکزایی‌ها در آن جمع بودند. | ||
محمدنادر شاه نه با اصلاحات شتابزده [[امان‌الله خان]] و نه با تندروی‌های ضد اصلاحات [[حبیب‌الله کلکانی]] موافق بود و کوشید رفتار جدیدی در پیش‌گیرد. او گرایش‌های آزادی‌خواهانه را متوقف و سرکوب ساخت، اغلب برنامه‌های اصلاحی‌گذشته را معلق کرد، قانون اساسی جدیدی تدوین کرد و کوشید سروسامانی به اوضاع کشور بدهد.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی | محمدنادر شاه نه با اصلاحات شتابزده [[امان‌الله خان]] و نه با تندروی‌های ضد اصلاحات [[حبیب‌الله کلکانی]] موافق بود و کوشید رفتار جدیدی در پیش‌گیرد. او گرایش‌های آزادی‌خواهانه را متوقف و سرکوب ساخت، اغلب برنامه‌های اصلاحی‌گذشته را معلق کرد، قانون اساسی جدیدی تدوین کرد و کوشید سروسامانی به اوضاع کشور بدهد.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 576-577.</ref> | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۰
محمدنادر خان پس از تسلط بر کابل و حکومت، قبل از هر چیز کوشید کار حبیب‌الله کلکانی را تمام‌کند تا او در شمال کابل قادر به ادامه فعالیت نباشد. حبیب‌الله پس از خروج از کابل، قصد مقابله و جنگ با محمدنادر خان را نداشت؛ ولی نظر محمدنادر خان نابودی کامل حبیب‌الله و همدستانش بود. او حبیب‌الله را به ترک مخاصمه دعوت کرد و وعده داد که جرائم گذشته او و همراهانش را عفو کند. محمدنادر خان هیئتی را نزد حبیب‌الله خان فرستاد و حتی برادر خود شاه محمود خان را برای اطمینان دادن به حبیب‌الله به کوهستان فرستاد و معروف است که در حاشیه قرآن قسم یاد کرد و تعهد کتبی داد که بر جان و مال حبیب‌الله و همراهانش تعرض نخواهد کرد و آنان را عفو می‌کند و این قسم‌نامه را نزد حبیب‌الله فرستاد. حبیب‌الله نیز به قول و قسم محمدنادر خان اطمینان کرد و با عده‌ای از یاران خود به کابل آمد و تسلیم شد. آنها چند روزی مهمان بودند و پس از آنکه پادشاهی محمدنادرخان اعلام شد، به زندان افکنده شدند و سپس به بهانه اینکه قبایل جنوبی وزیری خواهان مجازات حبیب‌الله و یارانش شده، حبیب‌الله و همکارانش را به آنها تسلیم کردند. حبیب‌الله کلکانی و همکارانش که ۱۷ نفر بودند در اول نوامبر ۱۹۲۹ اعدام شدند و سپس نیروهای محمدنادر خان به منطقه شمالی حمله کردند و سایر همدستان حبیب‌الله هم دستگیر و زندانی یا اعدام شدند.
محمدنادرشاه پس از احراز سلطنت، برادرش محمدهاشم‌خان را به نخست‌وزیری برگزید و مأمور تشکیل کابینه کرد.کابینه‌ای هم که تشکیل شد در درجه اول یک حلقه فامیلی بود و اقوام و بستگان درجه‌یک محمدنادر شاه در آن حضور داشتند؛ برای مثال، هاشم‌خان نخست‌وزیر بود و سایر برادرانش پست‌های حساس و مهم را در اختیار داشتند، در درجه دوم یک حلقه طایفه‌ای بود و افراد طراز اول خانواده آل یحیی و سپس بارکزایی‌ها در آن جمع بودند.
محمدنادر شاه نه با اصلاحات شتابزده امان‌الله خان و نه با تندروی‌های ضد اصلاحات حبیب‌الله کلکانی موافق بود و کوشید رفتار جدیدی در پیش‌گیرد. او گرایش‌های آزادی‌خواهانه را متوقف و سرکوب ساخت، اغلب برنامه‌های اصلاحی‌گذشته را معلق کرد، قانون اساسی جدیدی تدوین کرد و کوشید سروسامانی به اوضاع کشور بدهد.[۱]
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 576-577.