لی یو ادیب نامدار چین باستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''«لی یو» ادیب نامدار چین باستان'' == در تاریخ ادبیات باستانی چندین هزار ساله­ی چین، تعداد بی­شماری شاعر، درام نویس و نویسنده­ی مشهور دیده می­شوند، اما شخصیتی­هایی که هم­زمان درام نویس، کارگردان، تاتر شناس و نویسنده باشد، نادر بوده­اند. « لی...» ایجاد کرد)
 
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


== ''«لی یو» ادیب نامدار چین باستان'' ==
در [[ادبیات باستان در چین|تاریخ ادبیات باستانی]] چندین هزار ساله­‌ی [[چین]]، تعداد بی­ شماری شاعر، درام نویس و نویسنده­‌ی مشهور دیده می­ شوند، اما شخصیتی‌­هایی که هم­زمان درام نویس، کارگردان، تئاتر شناس و نویسنده باشد، نادر بوده ­اند. «لی یو» در سال 1610 میلادی، و در [[سلسله مینگ|دوران حکمرانی سلسله‌­ی مینگ]] در [[چین]] به دنیا آمد. 30 سالگی وی درست با دوران جابه جایی [[سلسله یوان|سلسله­‌های یوان]] و [[سلسله مینگ|مینگ]] مصادف شد که برای چندین دهه، زمینه­‌ی نوسانات شدیدی در جامعه فراهم آورد.  
در تاریخ ادبیات باستانی چندین هزار ساله­ی چین، تعداد بی­شماری شاعر، درام نویس و نویسنده­ی مشهور دیده می­شوند، اما شخصیتی­هایی که هم­زمان درام نویس، کارگردان، تاتر شناس و نویسنده باشد، نادر بوده­اند. « لی یو» در سال 1610 میلادی، و در دوران حکمرانی سلسله­ی مینگ در چین به دنیا آمد. 30 سالگی وی درست با دوران جابه جایی سلسله­های یوان و مینگ مصادف شد که برای چندین دهه، زمینه­ی نوسانات شدیدی در جامعه فراهم آورد.  


«لی یو» درست در چنین شرایط پرهرج ومرجی زندگی ­کرد و در سال 1680میلادی نیز بدرود حیات گفت. او در کودکی تحت آموزش و تربیت مکتب سنتی«جو» یعنی مکتب کنفوسیوس قرار گرفت و آرزوی طی کردن راهی را دشت که روشنفکران سنتی چین اغلب انتخاب می­کردند. در واقع، وی می­خواست با قبولی در امتحانات دولتی، مامور دربار شود. اما اغشاشات اجتماعی آرزوی وی را بر باد داد و سرانجام مجبور شد درخانه به کتاب فروشی به­پردازد. با این حال، او با دل و جان سرگرم آفرینش درام گردید. بزرگ­ترین موفقیت« لی یو» در تمام عمرش، آفرینش درام و نظریاتی در این زمینه بود.  
«لی یو» درست در چنین شرایط پرهرج ومرجی زندگی ­کرد و در سال 1680میلادی نیز بدرود حیات گفت. او در کودکی تحت آموزش و تربیت مکتب سنتی«جو» یعنی مکتب [[کنفوسیوس و اندیشه های او|کنفوسیوس]] قرار گرفت و آرزوی طی کردن راهی را دشت که روشنفکران سنتی چین اغلب انتخاب می­کردند. در واقع، وی می­ خواست با قبولی در امتحانات دولتی، مامور دربار شود. اما اغشاشات اجتماعی آرزوی وی را بر باد داد و سرانجام مجبور شد درخانه به کتاب فروشی ب­پردازد. با این حال، او با دل و جان سرگرم آفرینش درام گردید. بزرگ­ترین موفقیت«لی یو» در تمام عمرش، آفرینش درام و نظریاتی در این زمینه بود.


از وی ده نمایشنامه­ی تئاتر باقی مانده است که ازجمله آن­ها« ماهی پهن»، «عشق سی­مرغان» است که از زندگی واقعی مردم سوژه گرفته و آرزو و عشق دختران و پسران را می­ستاید. داستان­هایی که وی نگاشته بسیار پیچیده، مهیج و هیجان انگیز بوده و بعضی از آن­ها طنزآمیز و برای نمایش در صحنه بسیار مناسب هستند.
از وی ده نمایشنامه­‌ی تئاتر باقی مانده است که ازجمله آن­ها«ماهی پهن»، «عشق سی­مرغان» است که از زندگی واقعی مردم سوژه گرفته و آرزو و عشق دختران و پسران را می­ ستاید. داستان‌­هایی که وی نگاشته بسیار پیچیده، مهیج و هیجان انگیز بوده و بعضی از آن­ها طنزآمیز و برای نمایش در صحنه بسیار مناسب هستند.


«لی­یو» نه تنها نمایشنامه­ی بسیاری آفرید، بلکه هنرمندان و هنریپیشگان تئاتر را نیز برای این نمایش­ها سازماندهی می­کرد. وی شخصا کارگردان و هنریپیشه هم بود و به مدت بیش از 20 سال در رأس یک گروه تئاتر برای اجرای نمایش، بیش از ده استان و ناحیه­ی جنوبی و شمالی چین را زیر پا گذاشت. او در به روی صحنه آوردن تئاتر تجربیات فراوانی به­دست آورد و در هر زمینه از اجرای نمایش، و نگارش نمایشنامه گرفته تا انتخاب هنریپیشگان، کاگردانی، آخرین تمرینات نمایشی و نمایش­های رسمی استاد بود. وی دستاوردهای خود را در کتابی به­نام« یاداشت­های زمان فراغت» نگاشت ودر نتیجه سلسله نظریاتی از جمله تئوری چگونگی تهیه­ی نمایشنامه و کارگردانی نمایش را به وجود آورد که نشانگر پختگی تئوری تئاتر کلاسیک چین بوده و در پیشرفت درام وادبیات نقش مثبتی برجای گذاشت.  
«لی ­یو» نه تنها نمایشنامه­‌ی بسیاری آفرید، بلکه هنرمندان و هنرپیشگان تئاتر را نیز برای این نمایش‌­ها سازمانده‌ی می­ کرد. وی شخصا کارگردان و هنرپیشه هم بود و به مدت بیش از 20 سال در رأس یک [[هنر تئاتر مدرن چین|گروه تئاتر]] برای اجرای نمایش، بیش از ده استان و ناحیه­‌ی جنوبی و ش[[مالی]] [[چین]] را زیر پا گذاشت.


«لی یو» در نگارش رمانش بیشتر از سرگذشت­ها و مشاهدات خود استفاده می­کرد وبه این ترتیب فضای آفرینش را برای بروز خلاقیت خویش گشوده و در این زمینه سبک خاصی ایجاد کرده است. گفتنی است­که« لی یو» در دیگر زمینه­های ادبیات از قبیل شعر وتاریخ نیز مهارت زیادی داشت.
او در به روی صحنه آوردن [[هنر تئاتر مدرن چین|تئاتر]] تجربیات فراوانی به‌­دست آورد و در هر زمینه از اجرای نمایش، و نگارش نمایشنامه گرفته تا انتخاب هنریپیشگان، کاگردانی، آخرین تمرینات نمایشی و نمایش­‌های رسمی استاد بود. وی دستاوردهای خود را در کتابی به­‌نام«یاداشت­ های زمان فراغت» نگاشت ودر نتیجه سلسله نظریاتی از جمله تئوری چگونگی تهیه‌­ی نمایشنامه و کارگردانی نمایش را به وجود آورد که نشانگر پختگی [[هنر تئاتر مدرن چین|تئوری تئاتر کلاسیک]] [[چین]] بوده و در پیشرفت درام وادبیات نقش مثبتی برجای گذاشت.
 
«لی یو» در نگارش رمانش بیشتر از سرگذشت­‌ها و مشاهدات خود استفاده می ­کرد وبه این ترتیب فضای آفرینش را برای بروز خلاقیت خویش گشوده و در این زمینه سبک خاصی ایجاد کرده است. گفتنی است­ که«لی یو» در دیگر زمینه­‌های ادبیات از قبیل شعر وتاریخ نیز مهارت زیادی داشت.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>
 
== نیز نگاه کنید به ==
 
* [[معرفی برخی از شخصیت های مهم ادبیات کلاسیک چین]]
* [[شاعران چینی]]
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۹

در تاریخ ادبیات باستانی چندین هزار ساله­‌ی چین، تعداد بی­ شماری شاعر، درام نویس و نویسنده­‌ی مشهور دیده می­ شوند، اما شخصیتی‌­هایی که هم­زمان درام نویس، کارگردان، تئاتر شناس و نویسنده باشد، نادر بوده ­اند. «لی یو» در سال 1610 میلادی، و در دوران حکمرانی سلسله‌­ی مینگ در چین به دنیا آمد. 30 سالگی وی درست با دوران جابه جایی سلسله­‌های یوان و مینگ مصادف شد که برای چندین دهه، زمینه­‌ی نوسانات شدیدی در جامعه فراهم آورد.

«لی یو» درست در چنین شرایط پرهرج ومرجی زندگی ­کرد و در سال 1680میلادی نیز بدرود حیات گفت. او در کودکی تحت آموزش و تربیت مکتب سنتی«جو» یعنی مکتب کنفوسیوس قرار گرفت و آرزوی طی کردن راهی را دشت که روشنفکران سنتی چین اغلب انتخاب می­کردند. در واقع، وی می­ خواست با قبولی در امتحانات دولتی، مامور دربار شود. اما اغشاشات اجتماعی آرزوی وی را بر باد داد و سرانجام مجبور شد درخانه به کتاب فروشی ب­پردازد. با این حال، او با دل و جان سرگرم آفرینش درام گردید. بزرگ­ترین موفقیت«لی یو» در تمام عمرش، آفرینش درام و نظریاتی در این زمینه بود.

از وی ده نمایشنامه­‌ی تئاتر باقی مانده است که ازجمله آن­ها«ماهی پهن»، «عشق سی­مرغان» است که از زندگی واقعی مردم سوژه گرفته و آرزو و عشق دختران و پسران را می­ ستاید. داستان‌­هایی که وی نگاشته بسیار پیچیده، مهیج و هیجان انگیز بوده و بعضی از آن­ها طنزآمیز و برای نمایش در صحنه بسیار مناسب هستند.

«لی ­یو» نه تنها نمایشنامه­‌ی بسیاری آفرید، بلکه هنرمندان و هنرپیشگان تئاتر را نیز برای این نمایش‌­ها سازمانده‌ی می­ کرد. وی شخصا کارگردان و هنرپیشه هم بود و به مدت بیش از 20 سال در رأس یک گروه تئاتر برای اجرای نمایش، بیش از ده استان و ناحیه­‌ی جنوبی و شمالی چین را زیر پا گذاشت.

او در به روی صحنه آوردن تئاتر تجربیات فراوانی به‌­دست آورد و در هر زمینه از اجرای نمایش، و نگارش نمایشنامه گرفته تا انتخاب هنریپیشگان، کاگردانی، آخرین تمرینات نمایشی و نمایش­‌های رسمی استاد بود. وی دستاوردهای خود را در کتابی به­‌نام«یاداشت­ های زمان فراغت» نگاشت ودر نتیجه سلسله نظریاتی از جمله تئوری چگونگی تهیه‌­ی نمایشنامه و کارگردانی نمایش را به وجود آورد که نشانگر پختگی تئوری تئاتر کلاسیک چین بوده و در پیشرفت درام وادبیات نقش مثبتی برجای گذاشت.

«لی یو» در نگارش رمانش بیشتر از سرگذشت­‌ها و مشاهدات خود استفاده می ­کرد وبه این ترتیب فضای آفرینش را برای بروز خلاقیت خویش گشوده و در این زمینه سبک خاصی ایجاد کرده است. گفتنی است­ که«لی یو» در دیگر زمینه­‌های ادبیات از قبیل شعر وتاریخ نیز مهارت زیادی داشت.[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.