نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۵۶

دسته بندی مطبوعات در چین

امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند مطبوعات در چین، می توان رسانه های مکتوب(روزنامه) این کشور را که تعداد عناوین آنها بالغ بر 2200 عنوان با تیراژ کلی بیش از 6/96میلیون نسخه[i] در روز است را در گروه های زیر دسته بندی کرد:

1-مطبوعات ارگان حزب کمونیست: مانند روزنامه ی پرتیراژ خلق (Peoples Daily)(به زبان های، چینی، انگلیسی، عربی، اسپانیایی، فرانسوی به صورت آنلاین) و سایر مطبوعات و روزنامه های وابسته و مطبوعات استانی این مؤسسه.

2-مطبوعات تجاری و روزنامه های تخصصی: مانند روزنامه ی وِن خویی (Wenhui Ribao)، روزنامه ی خلق راه آهن (Renmin Tiedabao)، و روزنامه ی تجارت چین (Zhogguo Shengbao).

3-روزنامه های ارگان شهرها: مانند روزنامه ی جوانان پکن (Beijing Youth Daily)، روزنامه ی شهری غرب چین (Huanxi Dushibao)، و سایر روزنامه های عصری که در شهرهای بزرگ منتشر می شوند.

4-نشریات مربوط به تجارت و بازرگانی: مانند روزنامه ی تجاری چِنگدو (Chengdu Business Daily)، و اقتصاد روز (Economic Daily).

5-روزنامه های ارایه کننده ی اطلاعات خدماتی: مانند روزنامه های«راهنمای خرید» و «راهنمای خرید کالای بهتر».

6-نشریات گزیده ی اخبار و مقالات: مانند روزنامه ی گزیده ی اخبار.

7-روزنامه ها و نشریات متعلق به ارتش: مانند روزنامه ی ارتش آزادی بخش خلق.

البته در کنار این روزنامه ها، طیف وسیعی از هفته نامه ها و مجلات هفتگی و یا شماره ی آخر هفته ی روزنامه های یومیه منتشر می شود که به خاطر گزارش های مفصل و تحلیلی از مسایل سیاسی و اجتماعی روز از داخل و خارج کشور آن ها، با استقبال فراوان خوانندگان قرار می گیرند. اکثر قریب به اتفاق روزنامه ها در این کشور به زبان چینی رسمی ماندارین منتشر می شوند، ولی برخی از روزنامه های دولتی در مناطق اقلیت نشین این کشور مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و تبت، به زبان محلی چاپ می گردند. در چین حدود 20روزنامه نیز به زبان انگلیسی چاپ و منتشر می شود که روزنامه های چاینا دیلی، گلوال تایمز، روزنامه ی آنلاین خلق، از جمله ی آن ها هستند.

لازم به ذکر است که، همان گونه که هنوز در این کشور روزنامه ی خصوصی وجود ندارد، مطبوعات و رسانه ی مستقل متعلق به اقوام و اقلیت های نژادی(55 اقلیت قومی غیر از نژاد خَن) هم در این کشور به چشم نمی خورد.^[۱]

پاورقی

[i] - طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ مطبوعات در چین در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود(Ting Ni- 2005).

کتابشناسی

↑ سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .

[1] سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+=== ''دسته بندی مطبوعات در [[چین]]'' ===
+امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند مطبوعات در [[چین]]، می توان رسانه های مکتوب(روزنامه) این کشور را که تعداد عناوین آنها بالغ بر 2200 عنوان با تیراژ کلی بیش از 6/96میلیون نسخه[i] در روز است را در گروه های زیر دسته بندی کرد:
-== ''دسته بندی مطبوعات در چین'' ==
+-مطبوعات ارگان حزب کمونیست: مانند روزنامه ی پرتیراژ خلق (Peoples Daily)(به زبان های، چینی، انگلیسی، عربی، اسپانیایی، فرانسوی به صورت آنلاین) و سایر مطبوعات و روزنامه های وابسته و مطبوعات استانی این مؤسسه.
-امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند مطبوعات در چین، می توان رسانههای مکتوب(روزنامه) این کشور را که تعداد عناوین آنها بالغ بر2200عنوان با تیراژ کلی بیش از6/96میلیون نسخه[i] در روز است را در گروههای زیر دسته بندی کرد:
--مطبوعات ارگان حزب کمونیست: مانند روزنامهی پرتیراژ خلق[1](به زبانهای، چینی، انگلیسی، عربی، اسپانیایی، فرانسوی به صورت آنلاین) و سایر مطبوعات و روزنامههای وابسته و مطبوعات استانی این مؤسسه.
+-مطبوعات تجاری و روزنامه های تخصصی: مانند روزنامه ی وِن خویی (Wenhui Ribao)، روزنامه ی خلق راه آهن (Renmin Tiedabao)، و روزنامه ی تجارت [[چین]] (Zhogguo Shengbao).
--مطبوعات تجاری و روزنامههای تخصصی: مانند روزنامهی وِن خویی[2]، روزنامهی خلق راه آهن[3]، و روزنامهی تجارت چین[4].
+-روزنامه های ارگان شهرها: مانند روزنامه ی جوانان [[پکن]] (Beijing Youth Daily)، روزنامه ی شهری غرب [[چین]] (Huanxi Dushibao)، و سایر روزنامه های عصری که در شهرهای بزرگ منتشر می شوند.
--روزنامههای ارگان شهرها: مانند روزنامهی جوانان [[پکن]][5]، روزنامهی شهری غرب چین[6]، و سایر روزنامههای عصری که در شهرهای بزرگ منتشر میشوند.
+-نشریات مربوط به تجارت و بازرگانی: مانند روزنامه ی تجاری چِنگدو (Chengdu Business Daily)، و اقتصاد روز (Economic Daily).
--نشریات مربوط به تجارت و بازرگانی: مانند روزنامهی تجاری چِنگدو[7]، و اقتصاد روز[8].
+-روزنامه های ارایه کننده ی اطلاعات خدماتی: مانند روزنامه های«راهنمای خرید» و «راهنمای خرید کالای بهتر».
--روزنامههای ارایه کنندهی اطلاعات خدماتی: مانند روزنامه های«راهنمای خرید» و «راهنمای خرید کالای بهتر».
+-نشریات گزیده ی اخبار و مقالات: مانند روزنامه ی گزیده ی اخبار.
--نشریات گزیدهی اخبار و مقالات: مانند روزنامهی گزیدهی اخبار.
+-روزنامه ها و نشریات متعلق به ارتش: مانند روزنامه ی ارتش آزادی بخش خلق.
--روزنامهها و نشریات متعلق به ارتش: مانند روزنامهی ارتش آزادیبخش خلق.
+البته در کنار این روزنامه ها، طیف وسیعی از هفته نامه ها و مجلات هفتگی و یا شماره ی آخر هفته ی روزنامه های یومیه منتشر می شود که به خاطر گزارش های مفصل و تحلیلی از مسایل سیاسی و اجتماعی روز از داخل و خارج کشور آن ها، با استقبال فراوان خوانندگان قرار می گیرند. اکثر قریب به اتفاق روزنامه ها در این کشور به [[زبان چینی]] رسمی ماندارین منتشر می شوند، ولی برخی از روزنامه های دولتی در مناطق اقلیت نشین این کشور مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و تبت، به زبان محلی چاپ می گردند. در [[چین]] حدود 20روزنامه نیز به زبان انگلیسی چاپ و منتشر می شود که روزنامه های چاینا دیلی، گلوال تایمز، روزنامه ی آنلاین خلق، از جمله ی آن ها هستند.
-البته در کنار این روزنامهها، طیف وسیعی از هفته نامهها و مجلات هفتگی و یا شمارهی آخر هفتهی روزنامههای یومیه منتشر میشود که به خاطر گزارشهای مفصل و تحلیلی از مسایل سیاسی و اجتماعی روز از داخل و خارج کشور آنها، با استقبال فراوان خوانندگان قرار میگیرند. اکثر قریب به اتفاق روزنامهها در این کشور به [[زبان چینی]] رسمی ماندارین منتشر میشوند، ولی برخی از روزنامههای دولتی در مناطق اقلیت نشین این کشور مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و تبت، به زبان محلی چاپ میگردند. در چین حدود 20روزنامه نیز به زبان انگلیسی چاپ و منتشر میشود که روزنامههای چاینا دیلی، گلوال تایمز، روزنامهی آنلاین خلق، از جملهی آنها هستند.
+لازم به ذکر است که، همان گونه که هنوز در این کشور روزنامه ی خصوصی وجود ندارد، مطبوعات و رسانه ی مستقل متعلق به اقوام و اقلیت های نژادی(55 اقلیت قومی غیر از نژاد خَن) هم در این کشور به چشم نمی خورد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
-لازم به ذکر استکه، همانگونه که هنوز در این کشور روزنامهی خصوصی وجود ندارد، مطبوعات و رسانهی مستقل متعلق به اقوام و اقلیتهای نژادی(55 اقلیت قومی غیر از نژاد خَن) هم در این کشور به چشم نمیخورد.
+= پاورقی =
-----[1] - Peoples Daily.
+[i] - طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ [[مطبوعات در چین]] در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود(Ting Ni- 2005).
-[2] - Wenhui Ribao.
+= کتابشناسی =
-[3] - Renmin Tiedabao.
-[4] - Zhogguo Shengbao.
-[5] - Beijing Youth Daily.
-[6] - Huanxi Dushibao.
-[7] - Chengdu Business Daily.
-[8] - Economic Daily.
-----[i] - طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ [[مطبوعات در چین]] در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود(Ting Ni- 2005).