ماجرای دانشکده توپخانه در سوریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « ======ماجرای دانشکده توپخانه (1979)====== بعد از ورود حافظ اسد به قدرت، اخوانی­ها فعالیت­های چریکی را در چندین شهر در داخل کشور توسعه و افسران نظامی و مقامات دولتی را هدف قرار دادند. در یک نمونه، یک نفر افسر مربی نظامی به نام سروان «ابراهیم یوسف» که م...» ایجاد کرد)
 
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۱: خط ۱:


======ماجرای دانشکده توپخانه (1979)======
======ماجرای دانشکده توپخانه (1979)======
بعد از ورود حافظ اسد به قدرت، اخوانی­ها فعالیت­های چریکی را در چندین شهر در داخل کشور توسعه و افسران نظامی و مقامات دولتی را هدف قرار دادند. در یک نمونه، یک نفر افسر مربی نظامی به نام سروان «ابراهیم یوسف» که متمایل به اخوان و عضو گروه « مجاهدي الطليعة المقاتلة» (مجاهدان پیشتاز پیکار) بود، باهمکاری 10 نفر دیگر که از خارج از مدرسه وارد شده بودند، 80 نفر از جوانان علوی آموزشگاه افسری «توچخانه» (المدفعية) حلب را - بعد از آن که همه را به سالن ناهارخوری برده و علویان را جدا می­کنند- به رگبار گلوله می­بندند و قتل عام می­کنند.[30]  
بعد از ورود [[حافظ اسد]] به قدرت، اخوانی­ها فعالیت­های چریکی را در چندین شهر در داخل کشور توسعه و افسران نظامی و مقامات دولتی را هدف قرار دادند. در یک نمونه، یک نفر افسر مربی نظامی به نام سروان «ابراهیم یوسف» که متمایل به اخوان و عضو گروه « مجاهدي الطليعة المقاتلة» (مجاهدان پیشتاز پیکار) بود، باهمکاری 10 نفر دیگر که از خارج از مدرسه وارد شده بودند، 80 نفر از جوانان علوی آموزشگاه افسری «توچخانه» (المدفعية) حلب را - بعد از آن که همه را به سالن ناهارخوری برده و علویان را جدا می­کنند- به رگبار گلوله می­بندند و قتل عام می­کنند.[30]  


اخوان المسلمین این اقدام را خودسرانه و مستقل اعلام می­کند؛ در واقع، از بدو تأسیس اخوان در سوریه، این اختلافات و خودسری­ها همیشه جهت حرکت اسلامی را در سوریه منحرف کرده و جمعیت اخوان­المسلمین را بدنام کرده است؛ بر خلاف جمعیت اخوان فلسطین (حماس) که در حال حاضر، یکپارچه در خط مقدم نبرد با صهیونیسم است.
[[اخوان المسلمین]] این اقدام را خودسرانه و مستقل اعلام می­کند؛ در واقع، از بدو تأسیس اخوان در سوریه، این اختلافات و خودسری­ها همیشه جهت حرکت اسلامی را در [[سوریه]] منحرف کرده و جمعیت اخوان­المسلمین را بدنام کرده است؛ بر خلاف جمعیت اخوان فلسطین (حماس) که در حال حاضر، یکپارچه در خط مقدم نبرد با صهیونیسم است.


در بحران اخیر سوریه نیز، گروه­های اسلامگرایی که به حلب حمله کردند، نام عملیاتشان را «ابراهیم الیوسف» نهاده بودند!
در بحران اخیر سوریه نیز، گروه­های اسلامگرایی که به حلب حمله کردند، نام عملیاتشان را «ابراهیم الیوسف» نهاده بودند!


پس از این وقایع، دولت به سرکوب گسترده اخوانی­ها پرداخته و دستگیری‌های دسته­جمعی و ترورهای هدفمند بسیاری، به‌ویژه واعظان برجسته مساجد در دستور کار قرار گرفت. در ژوئیه 1980 نیز قانون معروف شماره 49، به تصویب رسید که بر اساس آن، عضویت در اخوان المسلمین جرم بزرگی محسوب می­شد.
پس از این وقایع، دولت به سرکوب گسترده اخوانی­ها پرداخته و دستگیری‌های دسته­جمعی و ترورهای هدفمند بسیاری، به‌ویژه واعظان برجسته مساجد در دستور کار قرار گرفت. در ژوئیه 1980 نیز قانون معروف شماره 49، به تصویب رسید که بر اساس آن، عضویت در اخوان المسلمین جرم بزرگی محسوب می­شد.

نسخهٔ ‏۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۴۰

ماجرای دانشکده توپخانه (1979)

بعد از ورود حافظ اسد به قدرت، اخوانی­ها فعالیت­های چریکی را در چندین شهر در داخل کشور توسعه و افسران نظامی و مقامات دولتی را هدف قرار دادند. در یک نمونه، یک نفر افسر مربی نظامی به نام سروان «ابراهیم یوسف» که متمایل به اخوان و عضو گروه « مجاهدي الطليعة المقاتلة» (مجاهدان پیشتاز پیکار) بود، باهمکاری 10 نفر دیگر که از خارج از مدرسه وارد شده بودند، 80 نفر از جوانان علوی آموزشگاه افسری «توچخانه» (المدفعية) حلب را - بعد از آن که همه را به سالن ناهارخوری برده و علویان را جدا می­کنند- به رگبار گلوله می­بندند و قتل عام می­کنند.[30]  

اخوان المسلمین این اقدام را خودسرانه و مستقل اعلام می­کند؛ در واقع، از بدو تأسیس اخوان در سوریه، این اختلافات و خودسری­ها همیشه جهت حرکت اسلامی را در سوریه منحرف کرده و جمعیت اخوان­المسلمین را بدنام کرده است؛ بر خلاف جمعیت اخوان فلسطین (حماس) که در حال حاضر، یکپارچه در خط مقدم نبرد با صهیونیسم است.

در بحران اخیر سوریه نیز، گروه­های اسلامگرایی که به حلب حمله کردند، نام عملیاتشان را «ابراهیم الیوسف» نهاده بودند!

پس از این وقایع، دولت به سرکوب گسترده اخوانی­ها پرداخته و دستگیری‌های دسته­جمعی و ترورهای هدفمند بسیاری، به‌ویژه واعظان برجسته مساجد در دستور کار قرار گرفت. در ژوئیه 1980 نیز قانون معروف شماره 49، به تصویب رسید که بر اساس آن، عضویت در اخوان المسلمین جرم بزرگی محسوب می­شد.