زبان و خط رسمی مالی: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
زبان رسمی و اداری کشور [[مالی]] زبان [[فرانسه]] است که در سراسر کشور کاربرد وسیعی دارد[ | زبان رسمی و اداری کشور [[مالی]] زبان [[فرانسه]] است که در سراسر کشور کاربرد وسیعی دارد<sup>[i]</sup> زبانهای محلی [[بامبارا در مالی|بامبارا]]، پل، سونرای، [[دوگون در مالی|دوگون]]، تماچگ، [[مالینکه در مالی|مالینکه]]، بوبو، مور، سنوفوو خاسونگه نیز زبان قبایل اصلی مالی بهشمار میروند. گروهی از [[طوارق در مالی|طوارق]] و مورها نیز به زبان عربی با لهجه خاص اقوام صحرا صحبت میکنند. در این بین مهمترین زبان محلی که تقریباً تمام مردم این کشور به آن آشنایی دارند، زبان [[بامبارا در مالی|بامبارا]]<nowiki/>ست. علاوه بر این زبانهای محلی، حدود سی زبان محلی دیگر هم در شهرها، روستاها و بیابانهای مالی مورد استفاده قرار میگیرند. البته هیچ یک از زبانهای فوق دارای خط نوشتاری نیستند و فقط زبان تماچک که زبان [[طوارق در مالی|طوارق]] و لهجهای از خانواده زبانهای بربری است، خط نوشتاری خاص خود را داراست.<ref>www.the africa guide.com</ref><ref>عرب احمدی، امیر بهرام (1391). جامعه و فرهنگ [[مالی]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص243-259.</ref> |
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۳
زبان رسمی و اداری کشور مالی زبان فرانسه است که در سراسر کشور کاربرد وسیعی دارد[i] زبانهای محلی بامبارا، پل، سونرای، دوگون، تماچگ، مالینکه، بوبو، مور، سنوفوو خاسونگه نیز زبان قبایل اصلی مالی بهشمار میروند. گروهی از طوارق و مورها نیز به زبان عربی با لهجه خاص اقوام صحرا صحبت میکنند. در این بین مهمترین زبان محلی که تقریباً تمام مردم این کشور به آن آشنایی دارند، زبان بامباراست. علاوه بر این زبانهای محلی، حدود سی زبان محلی دیگر هم در شهرها، روستاها و بیابانهای مالی مورد استفاده قرار میگیرند. البته هیچ یک از زبانهای فوق دارای خط نوشتاری نیستند و فقط زبان تماچک که زبان طوارق و لهجهای از خانواده زبانهای بربری است، خط نوشتاری خاص خود را داراست.[۱][۲]
- ↑ www.the africa guide.com
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام (1391). جامعه و فرهنگ مالی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص243-259.