سرودها در مالی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سرودن اشعار سنتی از دیگر بخش‌های زیبای فرهنگ عامه کشور [[مالی]] است. خواندن اشعار و سروده‌های محلی را که مردم شهری و روستایی به آنها بسیار علاقه‌مندند، معمولاً گریوت‌ها اجرا می‌کنند. آنها در مناسبت‌ها و جشن‌های قومی- قبیلگی و در لابه‌لای نقل داستان‌ها؛ اشعار و سرودهای جالبی را از حفظ می‌خوانند و با نواختن موسیقی سنتی، باعث شادی حاضران در مجلس می‌شوند. بخش عمده سرودهای کشور [[مالی]] در ارتباط با اساطیر، مناسبت‌ها و جشن‌های قومی- قبیلگی، تولد، مرگ، ازدواج، شکار، جنگ، زندگی جنگجویان بزرگ و... است.<ref>Hoffman, B. G. (2001). Griots At War: Conflict, Conciliation And Caste In Mande. Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 78.</ref><ref> | سرودن اشعار سنتی از دیگر بخش‌های زیبای فرهنگ عامه کشور [[مالی]] است. خواندن اشعار و سروده‌های محلی را که مردم شهری و روستایی به آنها بسیار علاقه‌مندند، معمولاً گریوت‌ها اجرا می‌کنند. آنها در مناسبت‌ها و جشن‌های قومی- قبیلگی و در لابه‌لای نقل داستان‌ها؛ اشعار و سرودهای جالبی را از حفظ می‌خوانند و با نواختن موسیقی سنتی، باعث شادی حاضران در مجلس می‌شوند. بخش عمده سرودهای کشور [[مالی]] در ارتباط با اساطیر، مناسبت‌ها و جشن‌های قومی- قبیلگی، تولد، مرگ، ازدواج، شکار، جنگ، زندگی جنگجویان بزرگ و... است.<ref>Hoffman, B. G. (2001). Griots At War: Conflict, Conciliation And Caste In Mande. Bloomington, Indiana: Indiana University Press, 78.</ref><ref>عرب‌احمدی، امیربهرام (1391). جامعه و فرهنگ [[مالی]]. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص225-241.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ ۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۱
سرودن اشعار سنتی از دیگر بخش‌های زیبای فرهنگ عامه کشور مالی است. خواندن اشعار و سروده‌های محلی را که مردم شهری و روستایی به آنها بسیار علاقه‌مندند، معمولاً گریوت‌ها اجرا می‌کنند. آنها در مناسبت‌ها و جشن‌های قومی- قبیلگی و در لابه‌لای نقل داستان‌ها؛ اشعار و سرودهای جالبی را از حفظ می‌خوانند و با نواختن موسیقی سنتی، باعث شادی حاضران در مجلس می‌شوند. بخش عمده سرودهای کشور مالی در ارتباط با اساطیر، مناسبت‌ها و جشن‌های قومی- قبیلگی، تولد، مرگ، ازدواج، شکار، جنگ، زندگی جنگجویان بزرگ و... است.[۱][۲]