پیشینه آموزش و پرورش در مالی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:مدارس مالی.jpg|بندانگشتی|مدرسه‌ای در مالی]] | [[پرونده:مدارس مالی.jpg|بندانگشتی|مدرسه‌ای در مالی]] | ||
آموزش و پرورش در كشور مالی تا پیش از ورود استعمار [[فرانسه]] بیشتر حالت سنتی داشت. مسلمانان در كودكی به تحصیل در مدارس سنتی قرآنی پرداخته و با مقدمات علوم اسلامی و قرائت و حفظ قرآن كریم آشنایی می‌یافتند و تنها عده بسیار كمی تحصیلات خود را در حوزه‌های علمیه و مراكز اسلامی [[مصر]]، الجزایر و دیگر كشورهای اسلامی شمال آفریقا ادامه می‌دادند. | آموزش و پرورش در كشور [[مالی]] تا پیش از ورود استعمار [[فرانسه]] بیشتر حالت سنتی داشت. مسلمانان در كودكی به تحصیل در مدارس سنتی قرآنی پرداخته و با مقدمات علوم اسلامی و قرائت و حفظ قرآن كریم آشنایی می‌یافتند و تنها عده بسیار كمی تحصیلات خود را در حوزه‌های علمیه و مراكز اسلامی [[مصر]]، الجزایر و دیگر كشورهای اسلامی شمال آفریقا ادامه می‌دادند. | ||
پس از ورود استعمارگران به این كشور مدارس ابتدایی به سبك جدید فعالیت خود را آغاز نمودند كه همانند دیگر كشورهای مسلمان نشین منطقه غرب آفریقا با مخالفت و بایكوت مسلمانان مواجه شدند. علت امر نیز آن بود كه بیشتر این مدارس توسط هیئت‌های میسیونری وابسته به كلیساها اداره می‌شدند و مسلمانان از آن بیم داشتند كه در صورت ثبت نام فرزندانشان در این مركز آموزشی معلمان مدارس كه اكثراً مبلغان مسیحی بودند آنها را به سوی دین مسیحیت سوق دهند. از این روی در بدو استقلال مالی بیسوادی عموم مردم یكی از مشكلات اصلی كشور بود و كمتر از بیست درصد مردم از نعمت خواندن و نوشتن برخوردار بودند.<ref>عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ [https://wikimelal.ir/%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C مالی]. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص275-276.</ref> | پس از ورود استعمارگران به این كشور مدارس ابتدایی به سبك جدید فعالیت خود را آغاز نمودند كه همانند دیگر كشورهای مسلمان نشین منطقه غرب آفریقا با مخالفت و بایكوت مسلمانان مواجه شدند. علت امر نیز آن بود كه بیشتر این مدارس توسط هیئت‌های میسیونری وابسته به كلیساها اداره می‌شدند و مسلمانان از آن بیم داشتند كه در صورت ثبت نام فرزندانشان در این مركز آموزشی معلمان مدارس كه اكثراً مبلغان مسیحی بودند آنها را به سوی دین مسیحیت سوق دهند. از این روی در بدو استقلال مالی بیسوادی عموم مردم یكی از مشكلات اصلی كشور بود و كمتر از بیست درصد مردم از نعمت خواندن و نوشتن برخوردار بودند.<ref>عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ [https://wikimelal.ir/%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C مالی]. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص275-276.</ref> | ||
نسخهٔ ۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۷
آموزش و پرورش در كشور مالی تا پیش از ورود استعمار فرانسه بیشتر حالت سنتی داشت. مسلمانان در كودكی به تحصیل در مدارس سنتی قرآنی پرداخته و با مقدمات علوم اسلامی و قرائت و حفظ قرآن كریم آشنایی می‌یافتند و تنها عده بسیار كمی تحصیلات خود را در حوزه‌های علمیه و مراكز اسلامی مصر، الجزایر و دیگر كشورهای اسلامی شمال آفریقا ادامه می‌دادند.
پس از ورود استعمارگران به این كشور مدارس ابتدایی به سبك جدید فعالیت خود را آغاز نمودند كه همانند دیگر كشورهای مسلمان نشین منطقه غرب آفریقا با مخالفت و بایكوت مسلمانان مواجه شدند. علت امر نیز آن بود كه بیشتر این مدارس توسط هیئت‌های میسیونری وابسته به كلیساها اداره می‌شدند و مسلمانان از آن بیم داشتند كه در صورت ثبت نام فرزندانشان در این مركز آموزشی معلمان مدارس كه اكثراً مبلغان مسیحی بودند آنها را به سوی دین مسیحیت سوق دهند. از این روی در بدو استقلال مالی بیسوادی عموم مردم یكی از مشكلات اصلی كشور بود و كمتر از بیست درصد مردم از نعمت خواندن و نوشتن برخوردار بودند.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ عرب‌احمدی، امیربهرام (1392). جامعه و فرهنگ مالی. ناظر علمی ابوالحسن شریف محمدی. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص275-276.