ظهور تایی‌ها در تایلند: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
منشأ نژاد تایی (Thai (Tai)) یا تای به‌درستی مشخص نیست و دراین‌باره، نظریات گوناگونی عنوان شده است که برخی از آن‌ها در مقایسه با بقیه، درست‌تر به نظر می‌رسد. بر پایهٔ یکی از این نظریات، اقوام تای نخست در دامنهٔ رشته‌کوه‌های آلتای (Altai) در شمال شرقی [[چین]] و مغولستان ساکن بوده‌اند که بعدها به سمت جنوب کوچ کرده‌اند. کارشناسان دیگر بر این باورند که تایی‌ها از ایالت سیچوان (Sichuan) [[چین]] در مرکز این کشور به راه افتادند و در جنوب [[چین]] کشوری به نام «نان چائو» (Nanchao) تشکیل دادند و از آنجا با فشار قوبیلای قاآن، فرمانروای [[چین]]، در ۱۲۵۳م، به سمت جنوب و سرزمین کنونی تایلند رانده شدند؛ اما این نظریه چندان مطمئن نیست؛ زیرا کشور نان چائو، کاملا تایلندی نبوده است و به‌نظر می‌رسد که کوچ تایی‌ها به سرزمین امروزی [[تایلند]] سال‌ها پیش از ۱۲۵۳م بوده باشد. | منشأ نژاد تایی (Thai (Tai)) یا تای به‌درستی مشخص نیست و دراین‌باره، نظریات گوناگونی عنوان شده است که برخی از آن‌ها در مقایسه با بقیه، درست‌تر به نظر می‌رسد. بر پایهٔ یکی از این نظریات، اقوام تای نخست در دامنهٔ رشته‌کوه‌های آلتای (Altai) در شمال شرقی [[چین]] و مغولستان ساکن بوده‌اند که بعدها به سمت جنوب کوچ کرده‌اند. کارشناسان دیگر بر این باورند که تایی‌ها از ایالت سیچوان (Sichuan) [[چین]] در مرکز این کشور به راه افتادند و در جنوب [[چین]] کشوری به نام «نان چائو» (Nanchao) تشکیل دادند و از آنجا با فشار قوبیلای قاآن، فرمانروای [[چین]]، در ۱۲۵۳م، به سمت جنوب و سرزمین کنونی [[تایلند]] رانده شدند؛ اما این نظریه چندان مطمئن نیست؛ زیرا کشور نان چائو، کاملا تایلندی نبوده است و به‌نظر می‌رسد که کوچ تایی‌ها به سرزمین امروزی [[تایلند]] سال‌ها پیش از ۱۲۵۳م بوده باشد. | ||
نظریه سومی نیز هست که اصل مردم [[تایلند]] را از قاره اقیانوسیه می‌داند که از راه شبه‌جزیره مالای به سوی شمال آمده‌اند ولی نظریه زیر درست‌تر به‌نظر می‌رسد، چون مبنای زبان‌شناسی دارد. | نظریه سومی نیز هست که اصل مردم [[تایلند]] را از قاره اقیانوسیه می‌داند که از راه شبه‌جزیره مالای به سوی شمال آمده‌اند ولی نظریه زیر درست‌تر به‌نظر می‌رسد، چون مبنای زبان‌شناسی دارد. | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
از آنجا که در ایالات جنوبی [[چین]]، یعنی گوانک دونگ (Guangdong)، گوانگسی (Guangxi) و ینان (Yunnan)، هنوز اقوامی هستند که به زبان تایی سخن می‌گویند، به‌نظر پژوهشگران، شاخه‌هایی از اقوام تای از این ایالات به سمت جنوب، یعنی سرزمین امروزی [[تایلند]]، به راه افتادند و بعدها حکومت‌های مهمی در این نواحی برپا کردند. | از آنجا که در ایالات جنوبی [[چین]]، یعنی گوانک دونگ (Guangdong)، گوانگسی (Guangxi) و ینان (Yunnan)، هنوز اقوامی هستند که به زبان تایی سخن می‌گویند، به‌نظر پژوهشگران، شاخه‌هایی از اقوام تای از این ایالات به سمت جنوب، یعنی سرزمین امروزی [[تایلند]]، به راه افتادند و بعدها حکومت‌های مهمی در این نواحی برپا کردند. | ||
پنجمین و آخرین فرضیه مدعی است که برپایهٔ نشانه‌های باستان‌شناسی و مردم‌شناسی، [[تایلند]] امروزی از دوران پیش از تاریخ، سرزمین مادری اقوام تای بوده است و گروه‌های نژادی آنچنان با یکدیگر آمیخته شده‌اند که جداکردن آن‌ها از یکدیگر بسیار دشوار است؛ ولی نشانه‌هایی که از روح‌پرستی، فرهنگ مادی و فولکلور، در میان این جمع دیده شده است، نشان‌دهنده سکونت مستمر و مداوم آن‌ها در این منطقه است. بر پایهٔ این فرضیه، کوچ‌کردن تایلندی‌ها به سوی جنوب، افسانه‌ای بیش نیست و آن‌ها از آغاز در همین سرزمین می‌زیسته‌اند و مردم امروز تایلند را باید آمیزشی از نژادهای گوناگون دانست. | پنجمین و آخرین فرضیه مدعی است که برپایهٔ نشانه‌های باستان‌شناسی و مردم‌شناسی، [[تایلند]] امروزی از دوران پیش از تاریخ، سرزمین مادری اقوام تای بوده است و گروه‌های نژادی آنچنان با یکدیگر آمیخته شده‌اند که جداکردن آن‌ها از یکدیگر بسیار دشوار است؛ ولی نشانه‌هایی که از روح‌پرستی، فرهنگ مادی و فولکلور، در میان این جمع دیده شده است، نشان‌دهنده سکونت مستمر و مداوم آن‌ها در این منطقه است. بر پایهٔ این فرضیه، کوچ‌کردن تایلندی‌ها به سوی جنوب، افسانه‌ای بیش نیست و آن‌ها از آغاز در همین سرزمین می‌زیسته‌اند و مردم امروز [[تایلند]] را باید آمیزشی از نژادهای گوناگون دانست. | ||
اختلاف نظر دربارهٔ ریشهٔ نژاد تای، تمام‌شدنی نیست و بی‌گمان پژوهش‌های بیشتری در این زمینه لازم است، اما مسلم است که تا سدهٔ سیزدهم میلادی اقوام تای به یکی از نیروهای مهم در جنوب شرقی آسیا تبدیل شده بودند و شاهزادگان تایی بر سرزمین پهناوری فرمانروایی داشتند که مناطق لانا (Lanna) ، سوفانافوم (Suphanbori) (سوفان بوری (Suphannaphum))، ناخون سی تامارات (Nakhon Si Thammarat) و [[سوخوتای]] را دربر می‌گرفت<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.40-42.</ref>. | اختلاف نظر دربارهٔ ریشهٔ نژاد تای، تمام‌شدنی نیست و بی‌گمان پژوهش‌های بیشتری در این زمینه لازم است، اما مسلم است که تا سدهٔ سیزدهم میلادی اقوام تای به یکی از نیروهای مهم در جنوب شرقی آسیا تبدیل شده بودند و شاهزادگان تایی بر سرزمین پهناوری فرمانروایی داشتند که مناطق لانا (Lanna) ، سوفانافوم (Suphanbori) (سوفان بوری (Suphannaphum))، ناخون سی تامارات (Nakhon Si Thammarat) و [[سوخوتای]] را دربر می‌گرفت<ref>الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ [[تایلند]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی]،ص.40-42.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[تاریخ تایلند]]؛ [[تاریخ دوره باستان تایلند]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۸
منشأ نژاد تایی (Thai (Tai)) یا تای به‌درستی مشخص نیست و دراین‌باره، نظریات گوناگونی عنوان شده است که برخی از آن‌ها در مقایسه با بقیه، درست‌تر به نظر می‌رسد. بر پایهٔ یکی از این نظریات، اقوام تای نخست در دامنهٔ رشته‌کوه‌های آلتای (Altai) در شمال شرقی چین و مغولستان ساکن بوده‌اند که بعدها به سمت جنوب کوچ کرده‌اند. کارشناسان دیگر بر این باورند که تایی‌ها از ایالت سیچوان (Sichuan) چین در مرکز این کشور به راه افتادند و در جنوب چین کشوری به نام «نان چائو» (Nanchao) تشکیل دادند و از آنجا با فشار قوبیلای قاآن، فرمانروای چین، در ۱۲۵۳م، به سمت جنوب و سرزمین کنونی تایلند رانده شدند؛ اما این نظریه چندان مطمئن نیست؛ زیرا کشور نان چائو، کاملا تایلندی نبوده است و به‌نظر می‌رسد که کوچ تایی‌ها به سرزمین امروزی تایلند سال‌ها پیش از ۱۲۵۳م بوده باشد.
نظریه سومی نیز هست که اصل مردم تایلند را از قاره اقیانوسیه می‌داند که از راه شبه‌جزیره مالای به سوی شمال آمده‌اند ولی نظریه زیر درست‌تر به‌نظر می‌رسد، چون مبنای زبان‌شناسی دارد.
از آنجا که در ایالات جنوبی چین، یعنی گوانک دونگ (Guangdong)، گوانگسی (Guangxi) و ینان (Yunnan)، هنوز اقوامی هستند که به زبان تایی سخن می‌گویند، به‌نظر پژوهشگران، شاخه‌هایی از اقوام تای از این ایالات به سمت جنوب، یعنی سرزمین امروزی تایلند، به راه افتادند و بعدها حکومت‌های مهمی در این نواحی برپا کردند.
پنجمین و آخرین فرضیه مدعی است که برپایهٔ نشانه‌های باستان‌شناسی و مردم‌شناسی، تایلند امروزی از دوران پیش از تاریخ، سرزمین مادری اقوام تای بوده است و گروه‌های نژادی آنچنان با یکدیگر آمیخته شده‌اند که جداکردن آن‌ها از یکدیگر بسیار دشوار است؛ ولی نشانه‌هایی که از روح‌پرستی، فرهنگ مادی و فولکلور، در میان این جمع دیده شده است، نشان‌دهنده سکونت مستمر و مداوم آن‌ها در این منطقه است. بر پایهٔ این فرضیه، کوچ‌کردن تایلندی‌ها به سوی جنوب، افسانه‌ای بیش نیست و آن‌ها از آغاز در همین سرزمین می‌زیسته‌اند و مردم امروز تایلند را باید آمیزشی از نژادهای گوناگون دانست.
اختلاف نظر دربارهٔ ریشهٔ نژاد تای، تمام‌شدنی نیست و بی‌گمان پژوهش‌های بیشتری در این زمینه لازم است، اما مسلم است که تا سدهٔ سیزدهم میلادی اقوام تای به یکی از نیروهای مهم در جنوب شرقی آسیا تبدیل شده بودند و شاهزادگان تایی بر سرزمین پهناوری فرمانروایی داشتند که مناطق لانا (Lanna) ، سوفانافوم (Suphanbori) (سوفان بوری (Suphannaphum))، ناخون سی تامارات (Nakhon Si Thammarat) و سوخوتای را دربر می‌گرفت[۱].
نیز نگاه کنید به
تاریخ تایلند؛ تاریخ دوره باستان تایلند
کتابشناسی
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بین‌المللی الهدی،ص.40-42.