منابع مالی بخش آموزش در چین

عمده ی هزینه ­های آموزشی کشور بر عهده­ ی دولت مرکزی، دولت­ های محلی و برخی نهادهای اجتماعی غیردولتی است.[i] هزینه­ ی آموزشی ابتدایی و متوسطه را نیز دولت­ های مرکزی و محلی از بودجه­ ی عمومی کشور تأمین می­ نمایند، هزینه ­های آموزش عالی بر عهده­ ی دولت مرکزی و دولت­ های محلی و نهادهای اجتماعی غیردولتی است.[ii] در کنار بخش دولتی، برخی از افراد حقیقی و حقوقی و نهادهای غیردولتی داخلی و خارجی نیز در تأمین منابع مالی برای توسعه ­ی آموزش به ویژه در مناطق محروم و روستایی، به کمک دولت شتافته ­اند. اجرای پروژه های آموزشی غیردولتی هم­چون «پروژه­ ی امید» (Project Hope) و «پروژه­ ی غنچه­ ی بهار» (Project Spring Bud) و پروژه ­­های دولتی «آموزش اجباری 9 ساله» و «آموزش اجباری روستایی» از جمله نهادهایی هستند که در کنار وزارت آموزش و پرورش در امر توسعه ­ی آموزشی تلاش­ های فراوانی نموده ­اند.

پروژه‌ی امید

پروژه ­ی آموزشی «امید»: در دهه ­ی 1990 میلادی، از سوی بنیاد توسعه ­ی جوانان چین، پروژه­ ی آموزشی «امید» با هدف جلوگیری، کاهش، و به تحصیل بازگرداندن دانش آموزانی که به دلایل اقتصادی از ادامه­ ی تحصیل باز می­مانند، به ویژه در مناطق محروم و روستایی، تأسیس شد. منابع مالی این پروژه از طریق جمع آوری کمک­ های مردمی از داخل و خارج کشور تأمین می گردد. «پروژه­ ی امید» گسترده ­ترین نهاد غیردولتی است که طی 20 سال گذشته توانسته بیش از 2/3 میلیارد یوان کمک­ های مردمی جمع آوری و از این طریق 9/2 میلیون دانش آموز ترک تحصیل کرده را برای ادامه­ ی تحصیل کمک مالی کند. این پروژه هم­چنین هزینه­ ی ساخت 12700 باب مدرسه، و برگزاری دوره­ های باز آموزی معلمان 30 هزار روستا را تأمین کند. این پروژه در تغییر سرنوشت دانش آموزان بسیاری مؤثر بوده و حساسیت دولت و جامعه را نسبت به ضرورت توسعه ­ی آموزش در مناطق محروم کشور جلب نموده است.

پروژه­ ی آموزشی «غنچه­ ی بهار»: این پروژه در سال 1989 میلادی، از سوی بنیاد کودکان و نوجوانان چین راه اندازی شد. هدف این پروژه بازگرداندن دانش آموزان دختر ترک تحصیل کرده در مناطق محروم به مدرسه و ادامه­ ی تحصیل آن­ ها بود. بودجه­ ی این پروژه از منابع مختلف غیردولتی تأمین می­ شود. این تشکیلات تا سال 2007 میلادی، بیش از 600 میلیون یوان کمک مردمی جمع آوری و از آن برای کمک به بازگردان ۱/۷ میلیون از دختران ترک تحصیل کرده ­ی 30 استان و منطقه به مدرسه جهت ادامه­ ی تحصیل استفاده کرده و بیش از 600 مدرسه­ ی دخترانه و 5000 کلاس در این مناطق ایجاد کرده است. این پروژه هم­چنین، توانسته برای 416 هزار از دختران و زنان محروم دوره­ های کارآموزی برگزار و ایجاد شغل نماید.

پروژه ­ی دولتی «آموزش اجباری 9 ساله»: دولت چین، به منظور ریشه کن ساختن بی سوادی در این کشور، در سال 1986 میلادی، قانون آموزش اجباری 9 ساله را تصویب و به مورد اجرا گذاشت. بر اساس این قانون، تمامی کودکان بالای 6 سال این کشور بدون استثنا، بایستی حداقل دوره ­ی آموزشی 9 ساله ­ی ابتدایی و راهنمایی را اجباراً طی کنند. دانش آموزانی ­که مشمول این قانون می ­باشند از پرداخت شهریه­ ی آموزشی معاف هستند. طبق قانون تکمیلی سال 1994، آموزش اجباری 9 ساله بایستی در سه مرحله اجرا شود: نخست در مناطق توسعه یافته از نظر اقتصادی؛ دوم در مناطق نسبتا توسعه یافته؛ و سوم در مناطق درحال توسعه. در سال 1955 وزارت آموزش و پرورش با همکاری وزارت اقتصاد در 21 استان و منطقه ­ی خودمختار با بودجه­ ای بالغ بر ۱۱/۶ میلیارد یوان، این قانون را به مورد اجرا گذاشتند. تاکنون اهداف تعیین شده برای این پروژه در اکثر مناطق کشور محقق شده و تنها مناطق کاملا دور افتاده و صعب العبور هستند که تا کنون به صددرصد اهداف نائل نشده اند. طبق آمار اعلام شده از سوی وزارت آموزش چین، تا پایان سال 2008، جمعاً بیش از 3038 شهرستان و ناحیه به استاندارد تعیین شده در آموزش اجباری دست یافته ­اند که ۹۹/۱ درصد شهرستان ­ها و ناحیه ­های سراسر چین را که بالغ بر ۹۹/۳ درصد از کل جمعیت را شامل می­ شود، پوشش داده است.

پروژه ­ی دولتی «آموزش اجباری روستایی»: دولت چین، اجرای پروژه­ ی اجباری آموزش روستایی را از سال 2006 تا 2010 با هدف توسعه ­ی آموزش در مناطق روستایی و محروم به مورد اجرا گذاشت. دولت مرکزی با همکاری دولت­ های محلی و با اختصاص 218 میلیارد یوان، بیش از 36 میلیون دانش آموز روستایی را در این مناطق تحت پوشش قرار داده و ضمن تأمین هزینه ­های آموزشی آنان از قبیل کتاب و لوازم التحریر آموزشی، بازسازی و نوسازی و تعمیر مدارس روستایی را نیز انجام داده است. در این برنامه­ ی آموزشی، موضوعات درسی به دو دسته­ ی دروس متمرکز دولتی و دروس محلی تقسیم می­ شود که عناوین محلی توسط دولت­ های استانی مطابق با نیازهای محلی ارائه می­ گردد.

پاورقی

[i] - بر اساس آمار منتشره از سوی وزارت آموزش چین، هزینه ­های آموزشی ۱۴/۵۸ درصد کل بودجه­ ی دولت در سال 2007 را به خود اختصاص داده است. طبق این خبر، در سال 2005 مجموعاً ۲/۸۲ درصد GDP چین صرف آموزش شده و دولت قصد دارد طی چند سال آینده این میزان را به 4 درصد GDP کل کشور برساند.

[ii] - طبق آمار منتشره در خبرگزاری شین هوا (مورخ 21 ژوئیه سال 2007) بودجه­ ی آموزشی کشور چین در سال 2007، بیش از 70 میلیارد دلار بوده است که نسبت به سال پیش 5/6 میلیارد دلار افزایش داشته است.