شیخ موسی ابراهیم منک

اسماعیل بن موسی منک

موسی منک در منطقه "وانتارسا" (Vantarsa) در هند به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در هند به پایان رساند و در 16 سالگی حافظ کل قرآن شد. سپس تحصیلات خود را در مطالعات دینی ادامه و در سال

1960 فارغ التحصیل شد. از اساتید هندی وی می‌توان از شیخ محمد زکریا الکند حلوی و شیخ محمد اسدالله نام برد.

دو تن از فرزندان وی به نام‌های شیخ شبیر منک و مفتی اسماعیل منک نیز متخصص مطالعات دینی و از خطیبان متبحر و مبلغین مبرز هستند.

موسی منک در سال 1960 اقدام به تأسیس مرکز اسلامی درشهر"سیتپون" (Sitpon) گجرات نمود که پانصد دانشجو در رشته‌های مطالعات اسلامی در آن به تحصیل مشغول شدند. بعدها این مرکز علمی دینی به دانشگاه اسلامی تبدیل شد.

به دنبال درخواست گروهی از مسلمانان زیمبابوه جهت آموزش علوم اسلامی، در سال 1965 به این کشور آمد. پس از ورود به زیمبابوه، ابتدا در مسجد و مدرسه خیابان "چارتر" (Charter) و بعدها در منطقه "ریجیویو" (Ridgeview) در حراره به فعالیت‌های دینی پرداخت. شیخ موسی منک از ابتدای ورود خود به زیمبابوه آموزش مسلمانان بومی را هدف قرار داد و در این سال‌ها پانزده مدرسه تأسیس کرد و هم زمان در مناطق مختلف کشور فعالیت‌های تبلیغی را انجام داده موفق شد گروهی از بومیان را به دین اسلام درآورد.

در سال 1975 "مجلس العلمای زیمبابوه" را تأسیس و در سال 1977 مرکز آموزشی را در مجلس العلما پایه ریزی کرد.

برخی از آثار شیخ موسی منک:

1- تعلیم الدین شامل 4 فصل اعتقادات اسلامی، طهارت، صلات، روزه و اعتکاف به زبان انگلیسی بر گرفته از مکتب حنفی که دارای منابعی از فقه شافعی نیز می‌باشد.

2- کتاب حج و عمره

3- قواعد تجوید

4- اخلاق اجتماعی در اسلام

5- قربانی دراسلام.

نیز نگاه کنید به

ادیان در زیمبابوه؛ اسلام و مسلمانان زیمبابوه؛ شخصیت های مهم مسلمان زیمبابوه