آنتونیو ماچادو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
خط ۱: خط ۱:
به سال 1875 در سِویا به دنیا آمد. با اینکه هنوز نسبتاً جوان بود استعداد خود را در سرودن شعر نشان داد و آنگونه پیش رفت که بزرگترین شاعر نسل ادبی 98 محسوب می‌شود؛ او عنصر شعر را تپش عمیق روح می‌دانست. در کلاس‌های فلسفه بِرگسون در سال 1910 شرکت جست و اینگونه با ایده‌های این فیلسوف در رابطه با زمان آشنا شد. نمایشنامه‌های زیادی را به همراه برادرش مانوئل ماچادو به نگارش در آورد. چندی پس از آغاز جنگ به والنسیا و پس از آن به بارسلونا نقل مکان کرد، در طول جنگ در مادرید و والنسیا از آرمان جمهوری خواهان حمایت کرد و در سال 1939 در فرانسه در گذشت. نخستین کتاب مهم او تنهایی‌ها، دهلیزها و دیگر شعر‌ها (Soledades. Galerías. Otros poemas) (1907) نام دارد.<ref>Lazar, Fernando, Literatura Española, Baracaldo, 1995, p. 369.</ref><ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>
به سال 1875 در سِویا به دنیا آمد. با اینکه هنوز نسبتاً جوان بود استعداد خود را در سرودن شعر نشان داد و آنگونه پیش رفت که بزرگترین شاعر نسل ادبی 98 محسوب می‌شود؛ او عنصر شعر را تپش عمیق روح می‌دانست. در کلاس‌های فلسفه بِرگسون در سال 1910 شرکت جست و اینگونه با ایده‌های این فیلسوف در رابطه با زمان آشنا شد. نمایشنامه‌های زیادی را به همراه برادرش مانوئل ماچادو به نگارش در آورد. چندی پس از آغاز جنگ به والنسیا و پس از آن به بارسلونا نقل مکان کرد، در طول جنگ در مادرید و والنسیا از آرمان جمهوری خواهان حمایت کرد و در سال 1939 در [[فرانسه]] در گذشت. نخستین کتاب مهم او تنهایی‌ها، دهلیزها و دیگر شعر‌ها (Soledades. Galerías. Otros poemas) (1907) نام دارد.<ref>Lazar, Fernando, Literatura Española, Baracaldo, 1995, p. 369.</ref><ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ [[اسپانیا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۰۵

به سال 1875 در سِویا به دنیا آمد. با اینکه هنوز نسبتاً جوان بود استعداد خود را در سرودن شعر نشان داد و آنگونه پیش رفت که بزرگترین شاعر نسل ادبی 98 محسوب می‌شود؛ او عنصر شعر را تپش عمیق روح می‌دانست. در کلاس‌های فلسفه بِرگسون در سال 1910 شرکت جست و اینگونه با ایده‌های این فیلسوف در رابطه با زمان آشنا شد. نمایشنامه‌های زیادی را به همراه برادرش مانوئل ماچادو به نگارش در آورد. چندی پس از آغاز جنگ به والنسیا و پس از آن به بارسلونا نقل مکان کرد، در طول جنگ در مادرید و والنسیا از آرمان جمهوری خواهان حمایت کرد و در سال 1939 در فرانسه در گذشت. نخستین کتاب مهم او تنهایی‌ها، دهلیزها و دیگر شعر‌ها (Soledades. Galerías. Otros poemas) (1907) نام دارد.[۱][۲]

کتابشناسی

  1. Lazar, Fernando, Literatura Española, Baracaldo, 1995, p. 369.
  2. فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)