مشاهیر ادبی سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ='''9-6. شخصیت های ادبی سریلانکا'''= '''- سوماراتنا بالاسوریا (Somaratna Balasooriya)''' نویسنده ای که به عنوان پدید آورندۀ یک گرایش ادبی در ادبیات مدرن سینهالی شناخته شده است. او نگرش عمیق خود را در سبکی ساده و با طنزی کنایه آمیز دربارۀ حقایق اجتماعی س...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''- | '''- [[سوماراتنا بالاسوریا]] (Somaratna Balasooriya)''' | ||
نویسنده ای که به عنوان پدید آورندۀ یک گرایش ادبی در ادبیات مدرن سینهالی شناخته شده است. او نگرش عمیق خود را در سبکی ساده و با طنزی کنایه آمیز دربارۀ حقایق اجتماعی سریلانکای معاصر با درکی بی نظیر "از ظرفیت انسان در برابر ضعف ، ظلم و خشونت" به تصویر می کشد . بالاسوریا مفاهیم را از سیاست معاصر روز و همچنین از زندگی دانشگاهی و نویسندگی به زبانی تاثیر گذارارایه می دهد. سوماراتنا دو رمان ، یک مجموعۀ شهر و دو مجموعۀ داستان کوتاه و همچنین آثار غیر داستانی را منتشر کرده است. مجموعۀ بی نظیر داستان های کوتاه او کاراتایا[131] موضوعات اجتماعی روز را بررسی می کند. این مجموعه برندۀ جایزه ادبی کشور در سال 1992 شد و همچنین جایزه ادبی جاناتا[132] را در سال 1993 گرفت که بعدها به انگلیسی با نام "گاری[133]" ترجمه شد. بالاسوریا همچنین فیلمنامه ای را نوشته است و کارگردان فیلمهای مستند است. او دکترای خود را از دانشگاه سوربون کسب کرده و در حال حاضر استاد زبان سینهالی در دانشگاه کلانیا[134] در سریلانکا است. | نویسنده ای که به عنوان پدید آورندۀ یک گرایش ادبی در ادبیات مدرن سینهالی شناخته شده است. او نگرش عمیق خود را در سبکی ساده و با طنزی کنایه آمیز دربارۀ حقایق اجتماعی سریلانکای معاصر با درکی بی نظیر "از ظرفیت انسان در برابر ضعف ، ظلم و خشونت" به تصویر می کشد . بالاسوریا مفاهیم را از سیاست معاصر روز و همچنین از زندگی دانشگاهی و نویسندگی به زبانی تاثیر گذارارایه می دهد. سوماراتنا دو رمان ، یک مجموعۀ شهر و دو مجموعۀ داستان کوتاه و همچنین آثار غیر داستانی را منتشر کرده است. مجموعۀ بی نظیر داستان های کوتاه او کاراتایا[131] موضوعات اجتماعی روز را بررسی می کند. این مجموعه برندۀ جایزه ادبی کشور در سال 1992 شد و همچنین جایزه ادبی جاناتا[132] را در سال 1993 گرفت که بعدها به انگلیسی با نام "گاری[133]" ترجمه شد. بالاسوریا همچنین فیلمنامه ای را نوشته است و کارگردان فیلمهای مستند است. او دکترای خود را از [[دانشگاه سوربون]] کسب کرده و در حال حاضر استاد زبان سینهالی در دانشگاه کلانیا[134] در [[سریلانکا]] است. | ||
'''- | '''- [[پونیاکانته ویجنایاک]][135]''' | ||
او که در سال 1933 در کلمبو به دنیا آمده یکی از مهمترین نویسندگان انگلیسی زبان است. سبک نوشتۀ او به دلیل ساده و قوی بودنش بسیار جذاب و معروف است. او اولین مجموعه داستان کوتاه خود را با نام "سومین زن[136] در سال 1963 منتشر کرد. از آن زمان به بعد او علاوه بر انتشار شش رمان ، چهار مجموعۀ داستان کوتاه، بیش از صد داستان را نیز در روزنامه ها و مجلات و گزیده های ملی و بین المللی ادبی و همچنین پخش فیلم در شبکه بی بی سی در سریلانکا منتشر کرده است. | او که در سال 1933 در کلمبو به دنیا آمده یکی از مهمترین نویسندگان انگلیسی زبان است. سبک نوشتۀ او به دلیل ساده و قوی بودنش بسیار جذاب و معروف است. او اولین مجموعه داستان کوتاه خود را با نام "سومین زن[136] در سال 1963 منتشر کرد. از آن زمان به بعد او علاوه بر انتشار شش رمان ، چهار مجموعۀ داستان کوتاه، بیش از صد داستان را نیز در روزنامه ها و مجلات و گزیده های ملی و بین المللی ادبی و همچنین پخش فیلم در شبکه بی بی سی در سریلانکا منتشر کرده است. | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
اگرچه او بیشتر زندگی خود را در کلمبو گذرانده است اما در ابتدا روستاها را به عنوان تم و موضوع داستان هایش انتخاب کرده و بعد ها نیز به موضوعات شهری پرداخته است. نوشته های او "ظلم و ستم یک اجتماع و یک گروه را نسبت به اعضای ضعیف تر آن" پر رنگ می کند. رمان او در سال 1998 "دشمن درون"[137] از ماسک ها و نقاب هایی که حقیقت زمان حال را می پوشانند" پرده بر می دارد. | اگرچه او بیشتر زندگی خود را در کلمبو گذرانده است اما در ابتدا روستاها را به عنوان تم و موضوع داستان هایش انتخاب کرده و بعد ها نیز به موضوعات شهری پرداخته است. نوشته های او "ظلم و ستم یک اجتماع و یک گروه را نسبت به اعضای ضعیف تر آن" پر رنگ می کند. رمان او در سال 1998 "دشمن درون"[137] از ماسک ها و نقاب هایی که حقیقت زمان حال را می پوشانند" پرده بر می دارد. | ||
رمان "گیرایا[138]" او به صورت یک تله تئاتر در آمد. و در سال 1985 برندۀ جایزۀ "افتخار بانوان" شد. دولت سریلانکا در سال 1988 جایزۀ ادبی را به او اعطا کرد. او در سال 1994 به خاطر رمانش آمولت[139] (طلسم) برندۀ جایزۀ گراتیان[140] گردید و در سال 1996 به همراه کشور سیرالئون برندۀ رقابت داستان کوتاه رادیو کشورهای مشترک المنافع شد. | رمان "گیرایا[138]" او به صورت یک تله تئاتر در آمد. و در سال 1985 برندۀ جایزۀ "افتخار بانوان" شد. دولت سریلانکا در سال 1988 جایزۀ ادبی را به او اعطا کرد. او در سال 1994 به خاطر رمانش آمولت[139] (طلسم) برندۀ جایزۀ گراتیان[140] گردید و در سال 1996 به همراه کشور [[سیرالئون]] برندۀ رقابت داستان کوتاه رادیو کشورهای مشترک المنافع شد. | ||
'''- | '''- [[پنامبلام]][141]''' | ||
پنامبلام در شمال و در شهر جفنا متولد شد. او شاعر و روزنامه نگاری بزرگ است که در میان شاعران دهۀ 1970 به عنوان نسل دوم نویسندگان تامیل در سریلانکا مورد توجه قرار گرفته است. بر خلاف نویسندگان تامیل گذشته که عملکرد جامعه و رویدادهای ظلم و ستم را ارزیابی می کردند، پنامبلام بیشتر درگیر شخصیت ها و انسانیت درون بود. | پنامبلام در شمال و در شهر جفنا متولد شد. او شاعر و روزنامه نگاری بزرگ است که در میان شاعران دهۀ 1970 به عنوان نسل دوم نویسندگان تامیل در سریلانکا مورد توجه قرار گرفته است. بر خلاف نویسندگان تامیل گذشته که عملکرد جامعه و رویدادهای ظلم و ستم را ارزیابی می کردند، پنامبلام بیشتر درگیر شخصیت ها و انسانیت درون بود. | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''- | '''- [[جایاتیلاک]][144]''' | ||
جایاتیلاک یکی از برجسته ترین نویسندگان خلاق سریلانکا در دوره ادبیات مدرن است . او طلایه دار نوشتن رمان های رئالیستی است که زندگی روستائیان را دقیقا مشاهده و بررسی کرده است. اولین اثر خلاق او پوناروپتیا[145] مجموعۀ داستان کوتاهی است که در سال 1955 منتشر شد و با استقبال مردم روبرو گردید. او به خاطر نوشتن رمان "کاریتا توناک[146]" که در سال 1963 منتشر شد جایزه دریافت کرد. این داستان با بیان صحنه ای از زندگی روستائیان که در مزرعه مشغول کار هستند و با شرح رابطۀ صمیمانه روستائیان و زمین آغاز می شود. جایاتیلاک در این اثر و سایر رمان هایش چگونگی زندگی جامعۀ روستایی را که بر اساس ارزشهای مشترک بسیار صمیمی اداره می شود، توضیح داده است. جایاتیلاک علاوه بر این شش مجموعه از داستان کوتاه و شانزده رمان دیگر را نیز منتشر کرده است. برخی از آثار او نیز ترجمه شده اند. وی همچنین در سال 1967 جایزۀ دوستی یونسکو را نیز دریافت کرد. | جایاتیلاک یکی از برجسته ترین نویسندگان خلاق سریلانکا در دوره ادبیات مدرن است . او طلایه دار نوشتن رمان های رئالیستی است که زندگی روستائیان را دقیقا مشاهده و بررسی کرده است. اولین اثر خلاق او پوناروپتیا[145] مجموعۀ داستان کوتاهی است که در سال 1955 منتشر شد و با استقبال مردم روبرو گردید. او به خاطر نوشتن رمان "کاریتا توناک[146]" که در سال 1963 منتشر شد جایزه دریافت کرد. این داستان با بیان صحنه ای از زندگی روستائیان که در مزرعه مشغول کار هستند و با شرح رابطۀ صمیمانه روستائیان و زمین آغاز می شود. جایاتیلاک در این اثر و سایر رمان هایش چگونگی زندگی جامعۀ روستایی را که بر اساس ارزشهای مشترک بسیار صمیمی اداره می شود، توضیح داده است. جایاتیلاک علاوه بر این شش مجموعه از داستان کوتاه و شانزده رمان دیگر را نیز منتشر کرده است. برخی از آثار او نیز ترجمه شده اند. وی همچنین در سال 1967 جایزۀ دوستی یونسکو را نیز دریافت کرد. | ||
'''- | '''- [[گوناداسا آماراسکارا]][147]''' | ||
گوناداسا آماراسکارا در یکی از روستاهای نزدیک شهر گال[148] به دنیا آمد. او یک رمان نویس، داستان سرا، شاعر ، منتقد ادبی و مقاله نویس است و به عنوان پدر ادبیات سینهالی مدرن به حساب می آید. او به دلیل انتقاد شدید از سیاستمداران ریاکار و روشنفکران خود محور به عنوان یک نویسندۀ جنجالی و بحث برانگیز شناخته می شود. آماراسکارا شعر سینهالی را با یک قالب جدید شاعری که از اشعار قومی سریلانکا اقتباس و استنتاج شده است، تغییر داد. او دانشجوی دندانپزشکی بود و زمانی که در دانشکده دندانپزشکی در پرادنیا[149] تحصیل می کرد، نویسندگی را آغاز کرد. وی در سن پنجاه سالگی با شرکت درمسابقۀ داستان کوتاه جهان که توسط نیویورک هرالد تریبون[150] برگزار گردید؛ با نوشتن داستان کوتاه سوما[151] کشورش را به سایر ملل دنیا معرفی کرد. این اثر در سال 1952 در مجموعه داستان های برگزیده جهان چاپ شد. او در اواسط دهۀ 1950 رئیس دانشکدۀ شعر پرادمیا[152] شد . آماراسکارا تاثیرات ادبی خارجی را رد کرد و قالب داستان کوتاه سینهالی را گسترش داد. داستانهای او بیشتر با مسائل اجتماعی و فرهنگی طبقۀ متوسط سر و کار دارد. اولین رمان او کاروماکارایو[153] تضاد هایی را بر انگیخت ، زیرا او یک سیاستمدار تشنه قدرت را به تصویر کشیده بود. این رمان توسط تیسا آبیسکارا[154] تبدیل به فیلم شد. با آغاز دهۀ 1970 او علاوه بر فعالیت به عنوان جراح دندانپزشک در زمینۀ نقد سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی نیز فعال بود و به نقش خود به عنوان یک فعال اجتماعی و یک نظریه پرداز ادامه داد. در همین دوره وی با نوشتن داستان گاماناکا مولا[155] تحول طبقه متوسط سریلانکا و مفهوم جاتیکا چینتایانا[156] (آگاهی ملی) را صراحتا بررسی و نقد کرد. | گوناداسا آماراسکارا در یکی از روستاهای نزدیک شهر گال[148] به دنیا آمد. او یک رمان نویس، داستان سرا، شاعر ، منتقد ادبی و مقاله نویس است و به عنوان پدر ادبیات سینهالی مدرن به حساب می آید. او به دلیل انتقاد شدید از سیاستمداران ریاکار و روشنفکران خود محور به عنوان یک نویسندۀ جنجالی و بحث برانگیز شناخته می شود. آماراسکارا شعر سینهالی را با یک قالب جدید شاعری که از اشعار قومی سریلانکا اقتباس و استنتاج شده است، تغییر داد. او دانشجوی دندانپزشکی بود و زمانی که در دانشکده دندانپزشکی در پرادنیا[149] تحصیل می کرد، نویسندگی را آغاز کرد. وی در سن پنجاه سالگی با شرکت درمسابقۀ داستان کوتاه جهان که توسط نیویورک هرالد تریبون[150] برگزار گردید؛ با نوشتن داستان کوتاه سوما[151] کشورش را به سایر ملل دنیا معرفی کرد. این اثر در سال 1952 در مجموعه داستان های برگزیده جهان چاپ شد. او در اواسط دهۀ 1950 رئیس دانشکدۀ شعر پرادمیا[152] شد . آماراسکارا تاثیرات ادبی خارجی را رد کرد و قالب داستان کوتاه سینهالی را گسترش داد. داستانهای او بیشتر با مسائل اجتماعی و فرهنگی طبقۀ متوسط سر و کار دارد. اولین رمان او کاروماکارایو[153] تضاد هایی را بر انگیخت ، زیرا او یک سیاستمدار تشنه قدرت را به تصویر کشیده بود. این رمان توسط تیسا آبیسکارا[154] تبدیل به فیلم شد. با آغاز دهۀ 1970 او علاوه بر فعالیت به عنوان جراح دندانپزشک در زمینۀ نقد سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی نیز فعال بود و به نقش خود به عنوان یک فعال اجتماعی و یک نظریه پرداز ادامه داد. در همین دوره وی با نوشتن داستان گاماناکا مولا[155] تحول طبقه متوسط سریلانکا و مفهوم جاتیکا چینتایانا[156] (آگاهی ملی) را صراحتا بررسی و نقد کرد. | ||
'''- | '''- [[آن راناسینگ]][157]''' | ||
راناسینگ در بیستم اکتبر 1925 در "اسن[158]" در آلمان متولد شد. او یک شاعر معروف بین المللی است. برای فرار از دست نازیهای آلمان او به انگلیس رفت و پس از آشنایی با یک پروفسور سریلانکایی با او ازدواج کرد و به این ترتیب او شهروند سریلانکا در سال 1956 شد. اولین سری مجموعه اشعارش " و خورشتیدی که زمین را می مکد تا بخشکد[159]" را در سال 1971 منتشر کرد. اگرچه او در ابتدا شاعر بود ولی داستان های کوتاه ، مقالات و ترجمه های بیشماری را منتشر کرده است. کارهای او علاوه بر پخش رادیویی به 9 زبان نیز ترجمه در هفده کشور منتشر شد. | راناسینگ در بیستم اکتبر 1925 در "اسن[158]" در آلمان متولد شد. او یک شاعر معروف بین المللی است. برای فرار از دست نازیهای آلمان او به انگلیس رفت و پس از آشنایی با یک پروفسور سریلانکایی با او ازدواج کرد و به این ترتیب او شهروند سریلانکا در سال 1956 شد. اولین سری مجموعه اشعارش " و خورشتیدی که زمین را می مکد تا بخشکد[159]" را در سال 1971 منتشر کرد. اگرچه او در ابتدا شاعر بود ولی داستان های کوتاه ، مقالات و ترجمه های بیشماری را منتشر کرده است. کارهای او علاوه بر پخش رادیویی به 9 زبان نیز ترجمه در هفده کشور منتشر شد. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''- | '''- [[الانکاراگ ویکتور سوراویرا]][161]''' | ||
سوراویرا در 29 اکتبر سال 1930 به دنیا آمد. او یک کارشناس برجستۀ ادبیات سینهالی و نویسنده ای خلاقی است که چهار مجموعه داستان کوتاه و پنج رمان و چندین آثار آکادمیک را منتشر کرده است. دانش آکادمیک و تخصصش نسبت به اصطلاحات زبان سینهالی و تسلطش در ادبیات کلاسیک به خوبی در نوشته هایش مشهود است. پس از انتشار اولین مجموعه داستان های کوتاهش، یکی از منتقدان ادبی در توصیف این اثر گفت: " ستارۀ جدیدی در آسمان ادبیات سینهالی متولد شد". سوراویرا یک سیاستمدار و نویسندۀ ای کاردان و مدتی نیز معاون وزیر فرهنگ بوده است. | سوراویرا در 29 اکتبر سال 1930 به دنیا آمد. او یک کارشناس برجستۀ ادبیات سینهالی و نویسنده ای خلاقی است که چهار مجموعه داستان کوتاه و پنج رمان و چندین آثار آکادمیک را منتشر کرده است. دانش آکادمیک و تخصصش نسبت به اصطلاحات زبان سینهالی و تسلطش در ادبیات کلاسیک به خوبی در نوشته هایش مشهود است. پس از انتشار اولین مجموعه داستان های کوتاهش، یکی از منتقدان ادبی در توصیف این اثر گفت: " ستارۀ جدیدی در آسمان ادبیات سینهالی متولد شد". سوراویرا یک سیاستمدار و نویسندۀ ای کاردان و مدتی نیز معاون وزیر فرهنگ بوده است. | ||
نسخهٔ ۱۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۴
9-6. شخصیت های ادبی سریلانکا
- سوماراتنا بالاسوریا (Somaratna Balasooriya)
نویسنده ای که به عنوان پدید آورندۀ یک گرایش ادبی در ادبیات مدرن سینهالی شناخته شده است. او نگرش عمیق خود را در سبکی ساده و با طنزی کنایه آمیز دربارۀ حقایق اجتماعی سریلانکای معاصر با درکی بی نظیر "از ظرفیت انسان در برابر ضعف ، ظلم و خشونت" به تصویر می کشد . بالاسوریا مفاهیم را از سیاست معاصر روز و همچنین از زندگی دانشگاهی و نویسندگی به زبانی تاثیر گذارارایه می دهد. سوماراتنا دو رمان ، یک مجموعۀ شهر و دو مجموعۀ داستان کوتاه و همچنین آثار غیر داستانی را منتشر کرده است. مجموعۀ بی نظیر داستان های کوتاه او کاراتایا[131] موضوعات اجتماعی روز را بررسی می کند. این مجموعه برندۀ جایزه ادبی کشور در سال 1992 شد و همچنین جایزه ادبی جاناتا[132] را در سال 1993 گرفت که بعدها به انگلیسی با نام "گاری[133]" ترجمه شد. بالاسوریا همچنین فیلمنامه ای را نوشته است و کارگردان فیلمهای مستند است. او دکترای خود را از دانشگاه سوربون کسب کرده و در حال حاضر استاد زبان سینهالی در دانشگاه کلانیا[134] در سریلانکا است.
- پونیاکانته ویجنایاک[135]
او که در سال 1933 در کلمبو به دنیا آمده یکی از مهمترین نویسندگان انگلیسی زبان است. سبک نوشتۀ او به دلیل ساده و قوی بودنش بسیار جذاب و معروف است. او اولین مجموعه داستان کوتاه خود را با نام "سومین زن[136] در سال 1963 منتشر کرد. از آن زمان به بعد او علاوه بر انتشار شش رمان ، چهار مجموعۀ داستان کوتاه، بیش از صد داستان را نیز در روزنامه ها و مجلات و گزیده های ملی و بین المللی ادبی و همچنین پخش فیلم در شبکه بی بی سی در سریلانکا منتشر کرده است.
اگرچه او بیشتر زندگی خود را در کلمبو گذرانده است اما در ابتدا روستاها را به عنوان تم و موضوع داستان هایش انتخاب کرده و بعد ها نیز به موضوعات شهری پرداخته است. نوشته های او "ظلم و ستم یک اجتماع و یک گروه را نسبت به اعضای ضعیف تر آن" پر رنگ می کند. رمان او در سال 1998 "دشمن درون"[137] از ماسک ها و نقاب هایی که حقیقت زمان حال را می پوشانند" پرده بر می دارد.
رمان "گیرایا[138]" او به صورت یک تله تئاتر در آمد. و در سال 1985 برندۀ جایزۀ "افتخار بانوان" شد. دولت سریلانکا در سال 1988 جایزۀ ادبی را به او اعطا کرد. او در سال 1994 به خاطر رمانش آمولت[139] (طلسم) برندۀ جایزۀ گراتیان[140] گردید و در سال 1996 به همراه کشور سیرالئون برندۀ رقابت داستان کوتاه رادیو کشورهای مشترک المنافع شد.
- پنامبلام[141]
پنامبلام در شمال و در شهر جفنا متولد شد. او شاعر و روزنامه نگاری بزرگ است که در میان شاعران دهۀ 1970 به عنوان نسل دوم نویسندگان تامیل در سریلانکا مورد توجه قرار گرفته است. بر خلاف نویسندگان تامیل گذشته که عملکرد جامعه و رویدادهای ظلم و ستم را ارزیابی می کردند، پنامبلام بیشتر درگیر شخصیت ها و انسانیت درون بود.
. او اولین مجموعه اشعارش را در سال 1968 منتشر کرد و در سال 1997 به خاطر اولین مجموعه داستان های کوتاهش به نام "کادالوم کارایوم[142]" برندۀ جایزۀ ادبی ایالات شمال شرقی شد . پنامبلام همچنین در سال 1999 به خاطر نوشتن رمان "نوییل ایروتال[143]" جایزه ادبی کشور را دریافت کرد.
- جایاتیلاک[144]
جایاتیلاک یکی از برجسته ترین نویسندگان خلاق سریلانکا در دوره ادبیات مدرن است . او طلایه دار نوشتن رمان های رئالیستی است که زندگی روستائیان را دقیقا مشاهده و بررسی کرده است. اولین اثر خلاق او پوناروپتیا[145] مجموعۀ داستان کوتاهی است که در سال 1955 منتشر شد و با استقبال مردم روبرو گردید. او به خاطر نوشتن رمان "کاریتا توناک[146]" که در سال 1963 منتشر شد جایزه دریافت کرد. این داستان با بیان صحنه ای از زندگی روستائیان که در مزرعه مشغول کار هستند و با شرح رابطۀ صمیمانه روستائیان و زمین آغاز می شود. جایاتیلاک در این اثر و سایر رمان هایش چگونگی زندگی جامعۀ روستایی را که بر اساس ارزشهای مشترک بسیار صمیمی اداره می شود، توضیح داده است. جایاتیلاک علاوه بر این شش مجموعه از داستان کوتاه و شانزده رمان دیگر را نیز منتشر کرده است. برخی از آثار او نیز ترجمه شده اند. وی همچنین در سال 1967 جایزۀ دوستی یونسکو را نیز دریافت کرد.
- گوناداسا آماراسکارا[147]
گوناداسا آماراسکارا در یکی از روستاهای نزدیک شهر گال[148] به دنیا آمد. او یک رمان نویس، داستان سرا، شاعر ، منتقد ادبی و مقاله نویس است و به عنوان پدر ادبیات سینهالی مدرن به حساب می آید. او به دلیل انتقاد شدید از سیاستمداران ریاکار و روشنفکران خود محور به عنوان یک نویسندۀ جنجالی و بحث برانگیز شناخته می شود. آماراسکارا شعر سینهالی را با یک قالب جدید شاعری که از اشعار قومی سریلانکا اقتباس و استنتاج شده است، تغییر داد. او دانشجوی دندانپزشکی بود و زمانی که در دانشکده دندانپزشکی در پرادنیا[149] تحصیل می کرد، نویسندگی را آغاز کرد. وی در سن پنجاه سالگی با شرکت درمسابقۀ داستان کوتاه جهان که توسط نیویورک هرالد تریبون[150] برگزار گردید؛ با نوشتن داستان کوتاه سوما[151] کشورش را به سایر ملل دنیا معرفی کرد. این اثر در سال 1952 در مجموعه داستان های برگزیده جهان چاپ شد. او در اواسط دهۀ 1950 رئیس دانشکدۀ شعر پرادمیا[152] شد . آماراسکارا تاثیرات ادبی خارجی را رد کرد و قالب داستان کوتاه سینهالی را گسترش داد. داستانهای او بیشتر با مسائل اجتماعی و فرهنگی طبقۀ متوسط سر و کار دارد. اولین رمان او کاروماکارایو[153] تضاد هایی را بر انگیخت ، زیرا او یک سیاستمدار تشنه قدرت را به تصویر کشیده بود. این رمان توسط تیسا آبیسکارا[154] تبدیل به فیلم شد. با آغاز دهۀ 1970 او علاوه بر فعالیت به عنوان جراح دندانپزشک در زمینۀ نقد سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی نیز فعال بود و به نقش خود به عنوان یک فعال اجتماعی و یک نظریه پرداز ادامه داد. در همین دوره وی با نوشتن داستان گاماناکا مولا[155] تحول طبقه متوسط سریلانکا و مفهوم جاتیکا چینتایانا[156] (آگاهی ملی) را صراحتا بررسی و نقد کرد.
- آن راناسینگ[157]
راناسینگ در بیستم اکتبر 1925 در "اسن[158]" در آلمان متولد شد. او یک شاعر معروف بین المللی است. برای فرار از دست نازیهای آلمان او به انگلیس رفت و پس از آشنایی با یک پروفسور سریلانکایی با او ازدواج کرد و به این ترتیب او شهروند سریلانکا در سال 1956 شد. اولین سری مجموعه اشعارش " و خورشتیدی که زمین را می مکد تا بخشکد[159]" را در سال 1971 منتشر کرد. اگرچه او در ابتدا شاعر بود ولی داستان های کوتاه ، مقالات و ترجمه های بیشماری را منتشر کرده است. کارهای او علاوه بر پخش رادیویی به 9 زبان نیز ترجمه در هفده کشور منتشر شد.
با بهره گیری از تجربیات زندگی شخصی اش نوشته های او " بسیار پر احساس و قوی و تکان دهنده است" .مسئله هولوکاست موضوعی است که در اشعار راناسینگ بارها تکرار شده و با گذشتۀ خشونت بار سریلانکا مقایسه شده است. مانند شعر جولای 1983 موضوعات تنهایی ، انزوا و شکنجه و آزار اقلیت ها در بسیاری از اشعار او دیده می شود.
راناسینگ جوایز ملی و بین المللی بسیاری را برده است از جمله جوایزیش می توان از جایز هنری سریلانکا برای سرودن شعر در سال 1985 و برای آثار غیر داستانی در سال های1987 و 1992 نام برد. او در سال 1994 برای نوشتن بهترین مجموعه داستان هایش جایزۀ ادبی سریلانکا را دریافت کرد. راناسینگ از اعضای انجمن نویسندگان انگلیسی سریلانکا و ویراستار رسمی شبکه ها و مجلات است . نام او در مجموعۀ اشعار قرن بیستم آکسفورد[160] نیز آمده است.
- الانکاراگ ویکتور سوراویرا[161]
سوراویرا در 29 اکتبر سال 1930 به دنیا آمد. او یک کارشناس برجستۀ ادبیات سینهالی و نویسنده ای خلاقی است که چهار مجموعه داستان کوتاه و پنج رمان و چندین آثار آکادمیک را منتشر کرده است. دانش آکادمیک و تخصصش نسبت به اصطلاحات زبان سینهالی و تسلطش در ادبیات کلاسیک به خوبی در نوشته هایش مشهود است. پس از انتشار اولین مجموعه داستان های کوتاهش، یکی از منتقدان ادبی در توصیف این اثر گفت: " ستارۀ جدیدی در آسمان ادبیات سینهالی متولد شد". سوراویرا یک سیاستمدار و نویسندۀ ای کاردان و مدتی نیز معاون وزیر فرهنگ بوده است.