اسلام و مسلمانان سوریه

نظام سیاسی و به تبع آن، ساختار اجتماعی سوریه، مانند ترکیه کنونی، مبتنی بر فرهنگ اسلام سکولار ‌‌‌است. چهره­ی عمومی اسلام هم، مانند اغلب کشور‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های عربی، اسلام خلافتی ‌‌‌است و نه امامتی؛ با اکثریتی تابع فقه حنفی و پس از آن شافعی.

از نظر تاریخی، گفتمان اسلامی در سوریه، همچنان اموی و توجه و احترام به صحابه ‌‌‌است و سیره اهل بیت (ع)، در فقه و ‌‌‌سیاست، با این که مورد احترام هستند، به جز در میان اقلیتی از شیعیان؛ اعم از اثنی عشری، طایفه علوی و اسماعیلیه، در حاشیه ‌‌‌است.

به طور کلی، مسلمانان سنی، اکثریت قاطع این کشور ؛ یعنی 85 درصد از کل جمعیت سوریه را تشکیل ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌دهند و از قومیت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مختلف هستند. اکثرشان بومی سوریه اند؛ اما در میان ایشان، تعداد قابل توجهی از کرد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های سنی ، ترکمن/ترکمان، چرکس و همچنین پناهندگانی که به این کشور وارد شده اند؛ مانند عراقی­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و فلسطینی­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها نیز وجود دارند.

جمعیت علاقه­مندان به اهل بیت، متشکل از علویان با 7 درصد و پس از آن­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، شیعیان اسماعیلیان؛ با 1 درصد و سپس شیعیان اثنی عشری قرار دارند؛ لازم به دکر ‌‌‌است که هرچند که علویان خود را اثنی عشری ‌‌‌می‌دانند؛ اما با ساختار مذهبی شیعه دوازده امامی مرسوم، تفائت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های عمده­ای دارند.

برخی از فرقه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های صوفیه از جمله نقشبندیه، قادریه، رفاعیه، شاذلیه و... در کشور فعال هستند و با این که اکثراً سنی هستند، گرایشات شدیدتری نسبت به اهل بیت دارند.

در این میان، دروزی­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها که شاخه­ای از اسماعیلیه محسوب ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌شوند، 3 درصد از کل جمعیت را تشکیل می دهند؛ ام به طور سنتی، مسلمان محسوب ن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌شوند.

ایزدیان نیز که پیش­تر مطالبی درباره ایشان بیان شد، بخشی از جمعیت سوریه در حاشیه هستند که علی­رغم التقاط با فرهنگ اسلامی، قطعاً مسلمان نیستند.

سازمان امور اسلامی در این کشور توسط وزارت اوقاف اداره ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌می‌شود.