خدمات دیگر اساتید زبان فارسی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شایان ذكر است كه یكی از خدمات قابل تقدیر و اقدامات برجسته ی استادان زبان و ادبیات فارسی چین در طی سال های اخیر، ترجمه ی تعداد زیادی از آثار ادبیات کلاسیک و معاصر فارسی به [[زبان چینی]] است که افزون بر دانشجویان این رشته، سایر علاقمندان به ادبیات ایران نیز از آن بهره مند شده اند. | |||
همچنین، تألیف دو جلد فرهنگ فارسی به چینی و چینی به فارسی با همکاری اساتید دانشگاه تهران، تألیف کتابی تحت عنوان«تاریخ ادبیات فارسی» توسط استاد جان هوننین که به عنوان کتاب درسی در تمامی دانشکده های ادبیات خارجی [[چین]] از آن استفاده می شود، تألیف دو جلد کتاب تحت عنوان«ققنوس» توسط خانم موخونگ یان از محققان برجسته ی مؤسسه ی ادبیات خارجی فرهنگستان علوم اجتماعی [[چین]] پیرامون شعر سپید فارسی از نیما تا کنون، و ترجمه ی ده ها جلد از ادبیات کلاسیک و داستانی و نظم و نثر معاصر ایران، از دیگر خدمات این اساتید به زبان و ادبیات فارسی به شمار می آید. | |||
مهم ترین مجموعه ی ادبی ایرانی ترجمه شده به [[زبان چینی]]، مجموعه ی 18 جلدی گنجینه ی شاهكارهای ادبی ایران شامل شاهنامه ی فردوسی، مثنوی معنوی، دیوان حافظ، گلستان و بوستان سعدی، رباعیات عمر خیام و اشعار رودکی است که به [[زبان چینی]] ترجمه و با همکاری [[رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در پکن چین|رایزنی فرهنگی ایران در پکن]] و سرمایه گذاری انتشارات ادبی و هنری استان هونان، در سال 2002به صورت نفیسی منتشر و در اختیار اساتید، دانشجویان، و علاقمندان به ادبیات کلاسیک فارسی قرار گرفت. | |||
این مجموعه موفق شد جایزه ی جهانی دهمین جشنواره ی جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را همزمان با جایزه ی بهترین کتاب ادبی خارجی ترجمه شده به [[زبان چینی]] در سال 2003 را به خود اختصاص دهد. همچنین، دو دوره از این مجموعه در سفر جیانگ زِمین رییس جمهور پیشین [[چین]] به ایران، به امضای رؤسای جمهور دو کشور رسید که اینک به عنوان نماد دوستی دو کشور در [https://www.nlai.ir کتابخانه های ملی ایران] و [[چین]] نگهداری می شود<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد سوم 1447.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[زبان فارسی در چین]]؛ [[کرسی ها، مراکز آموزشی و استادان زبان فارسی در چين]]؛ [[منابع و متون آموزشی زبان فارسی در دانشگاه های چین]]؛ [[موانع پیش روی گسترش آموزش زبان فارسی در چین]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:استادان زبان فارسی]] | |||
[[رده:خدمات و فعالیت های نمایندگی های فرهنگی ایران در زمینه زبان فارسی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۵
شایان ذكر است كه یكی از خدمات قابل تقدیر و اقدامات برجسته ی استادان زبان و ادبیات فارسی چین در طی سال های اخیر، ترجمه ی تعداد زیادی از آثار ادبیات کلاسیک و معاصر فارسی به زبان چینی است که افزون بر دانشجویان این رشته، سایر علاقمندان به ادبیات ایران نیز از آن بهره مند شده اند.
همچنین، تألیف دو جلد فرهنگ فارسی به چینی و چینی به فارسی با همکاری اساتید دانشگاه تهران، تألیف کتابی تحت عنوان«تاریخ ادبیات فارسی» توسط استاد جان هوننین که به عنوان کتاب درسی در تمامی دانشکده های ادبیات خارجی چین از آن استفاده می شود، تألیف دو جلد کتاب تحت عنوان«ققنوس» توسط خانم موخونگ یان از محققان برجسته ی مؤسسه ی ادبیات خارجی فرهنگستان علوم اجتماعی چین پیرامون شعر سپید فارسی از نیما تا کنون، و ترجمه ی ده ها جلد از ادبیات کلاسیک و داستانی و نظم و نثر معاصر ایران، از دیگر خدمات این اساتید به زبان و ادبیات فارسی به شمار می آید.
مهم ترین مجموعه ی ادبی ایرانی ترجمه شده به زبان چینی، مجموعه ی 18 جلدی گنجینه ی شاهكارهای ادبی ایران شامل شاهنامه ی فردوسی، مثنوی معنوی، دیوان حافظ، گلستان و بوستان سعدی، رباعیات عمر خیام و اشعار رودکی است که به زبان چینی ترجمه و با همکاری رایزنی فرهنگی ایران در پکن و سرمایه گذاری انتشارات ادبی و هنری استان هونان، در سال 2002به صورت نفیسی منتشر و در اختیار اساتید، دانشجویان، و علاقمندان به ادبیات کلاسیک فارسی قرار گرفت.
این مجموعه موفق شد جایزه ی جهانی دهمین جشنواره ی جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را همزمان با جایزه ی بهترین کتاب ادبی خارجی ترجمه شده به زبان چینی در سال 2003 را به خود اختصاص دهد. همچنین، دو دوره از این مجموعه در سفر جیانگ زِمین رییس جمهور پیشین چین به ایران، به امضای رؤسای جمهور دو کشور رسید که اینک به عنوان نماد دوستی دو کشور در کتابخانه های ملی ایران و چین نگهداری می شود[۱].
نیز نگاه کنید به
زبان فارسی در چین؛ کرسی ها، مراکز آموزشی و استادان زبان فارسی در چين؛ منابع و متون آموزشی زبان فارسی در دانشگاه های چین؛ موانع پیش روی گسترش آموزش زبان فارسی در چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم 1447.