نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۷

در حال حاضر، براساس آمار منتشره، بیش از 2200 روزنامه، 9000 مجله، 273 ایستگاه رادیویی، 352 ایستگاه تلویزیونی در سطح ملی و استانی و محلی در این كشور به فعالیت رسانه ای و اطلاع رسانی اشتغال دارند. طبق آمار، تا پایان سال 2010، تعداد 822 ایستگاه راه و انتقال امواج كوتاه و متوسط رادیویی نیز در سرتاسر چین فعال بوده اند. در این سال 125.69 میلیون خانواده به تلویزیون دسترسی داشته و 1.22 میلیون خانواده در 30 شهر، امکان دسترسی به تلویزیون دیجیتالی داشته اند كه به ترتیب 94/5 درصد و 95/8 در صد از کل جمعیت چین را پوشش می دهند.^[۱]

پر تیراژترین روزنامه«روزنامه ی مردم»، ارگان حزب کمونیست چین، دارای تیراژ 5 میلیون نسخه است. پر تیراژترین روزنامه ی انگلیسی زبان «چاینا دیلی» است كه تیراژ آن 120هزار نسخه است. مجله ی دو هفته یكبار تحت عنوان«صحبت های وسط ماه» با تیراژ 5 میلیون نسخه، پر فروشترین مجله ی چینی است.

انواع رسانه

مهمترین روزنامه های چین عبارتند از: روزنامه ی مردم و ضمیمه ی آن برای خارج از كشور، روزنامه ی گوانگ مین، روزنامه ی اخبار اقتصادی، روزنامه ی ارتش آزادی بخش، اخبار جوانان چین، اخبار زنان چین، اخبار آموزش، اخبار ورزشی چین، روزنامه ی كارگران، روزنامه ی دهقانان، و روزنامه ی علوم و تكنولوژی^[۲] براساس پژوهشی كه در سال های 2007 و 2008 در انگلستان انجام گرفت، تأثیررسانه های چین بر تغییر جریان اطلاعات جهانی، كمتر از 5 درصد بوده است. مطالعاتی هم كه در جنوب شرق آسیا در این زمینه انجام گرفت نشان می دهد، قدرت نرم چین هنوز از حاكمیت در این منطقه به دور است. تصویر چین شاید بهتر از آمریكا باشد اما به خوبی ژاپن نیست. در حقیقت، در عصر انفجار اطلاعات كه بازار بر مبنای تقاضا حركت می كند، رسانه های دولتی چین با چالش مواجه شده اند.^[۳]

البته باید متذکر شد که با توسعه ی فناوری و گسترش ابزارهای اطلاع رسانی در چین، رسانه ی جدیدی در این کشور به وجود آمده و به سرعت رشد کرده است که 550 میلیون مشترک اینترنتی و 900 میلیون استفاده کننده از موبایل به عنوان ارتش این رسانه ی جدید، چین را در رأس کشورهای جهان در این زمینه قرار داده است. سایت های مختلف اجتماعی، وبلاگ های فردی و جمعی، سایت های متنوع خبری، رسانه های صوتی و تصویری، روزنامه های موبایلی، کتاب های الکترونیکی، و گسترش انواع رسانه های دیگر خبری، رقابت سختی را آغاز و عرصه را برای مطبوعات سنتی و سانسور و کنترل های مرسوم دولتی تنگ کرده است^[۴].

نیز نگاه کنید به

رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین؛ رسانه ها و مطبوعات در چین

کتابشناسی

↑ برگرفته از https://www.china.org.cn/
↑ طاهری امین، زهرا(1380). چین. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،
↑ برگرفته از https://www.eai.nus.edu.sg/
↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1297-1298

[1] برگرفته از https://www.china.org.cn/

[2] طاهری امین، زهرا(1380). چین. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،

[3] برگرفته از https://www.eai.nus.edu.sg/

[4] سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1297-1298

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-=== ''رسانه ها و مطبوعات [[چین]] از نگاه آمار'' ===
-در حال حاضر، براساس آمار منتشره، بيش از 2200 روزنامه، 9000 مجله، 273 ايستگاه راديويی، 352 ايستگاه تلويزيونی در سطح ملی و استانی و محلی در اين كشور به فعالیت رسانه ای و اطلاع رسانی اشتغال دارند. طبق آمار، تا پايان سال 2010، تعداد 822 ايستگاه راه و انتقال امواج كوتاه و متوسط راديويی نیز در سرتاسر [[چین]] فعال بوده اند. در اين سال 125.69 ميليون خانواده به تلويزيون دسترسی داشته و 1.22 ميليون خانواده در 30 شهر، امکان دسترسی به تلويزيون ديجيتالی داشته اند كه به ترتيب 94/5 درصد و 95/8 در صد از کل جمعيت [[چین]] را پوشش می دهند.<ref>www.China.org.cn</ref>
-پر تيراژترين روزنامه«روزنامه ی مردم»، ارگان حزب كمونيست [[چین|چين]]، دارای تیراژ 5 ميليون نسخه است. پر تيراژترين روزنامه ی انگليسي زبان «چاينا ديلي» است كه تيراژ آن 120هزار نسخه است. مجله ی دو هفته يكبار تحت عنوان«صحبت های وسط ماه» با تيراژ 5 ميليون نسخه، پر فروشترين مجله ی چينی است.
+در حال حاضر، براساس آمار منتشره، بیش از 2200 روزنامه، 9000 مجله، 273 ایستگاه رادیویی، 352 ایستگاه تلویزیونی در سطح ملی و استانی و محلی در این كشور به فعالیت رسانه ای و اطلاع رسانی اشتغال دارند. طبق آمار، تا پایان سال 2010، تعداد 822 ایستگاه راه و انتقال امواج كوتاه و متوسط رادیویی نیز در سرتاسر [[چین]] فعال بوده اند. در این سال 125.69 میلیون [[نهاد خانواده در چین|خانواده]] به [[تلویزیون در چین|تلویزیون]] دسترسی داشته و 1.22 میلیون [[نهاد خانواده در چین|خانواده]] در 30 شهر، امکان دسترسی به تلویزیون دیجیتالی داشته اند كه به ترتیب 94/5 درصد و 95/8 در صد از کل [[جمعیت چین]] را پوشش می دهند.<ref>برگرفته از https://www.china.org.cn/</ref>
-مهمترين روزنامه های [[چین|چين]] عبارتند از: روزنامه ی مردم و ضميمه ی آن براي خارج از كشور، روزنامه ی گوانگ مين، روزنامه ی اخبار اقتصادی، روزنامه ی ارتش آزادی بخش، اخبار جوانان [[چین|چين]]، اخبار زنان [[چین|چين]]، اخبار آموزش، اخبار ورزشی [[چین|چين]]، روزنامه ی كارگران، روزنامه ی دهقانان، و روزنامه ی علوم و تكنولوژی<ref>کتاب سبز چین (1380)، ''دفتر مطالعات سياسي و بين المللي،'' تهران.ص122.</ref> براساس پژوهشی كه در سال های 2007 و 2008 در انگلستان انجام گرفت، تأثيررسانه های [[چین|چين]] بر تغيير جريان اطلاعات جهانی، كمتر از 5 درصد بوده است. مطالعاتی هم كه در جنوب شرق آسيا در این زمینه انجام گرفت نشان می دهد، قدرت نرم [[چین|چين]] هنوز از حاكميت در اين منطقه به دور است. تصوير [[چین|چين]] شايد بهتر از آمريكا باشد اما به خوبی ژاپن نيست. در حقيقت، در عصر انفجار اطلاعات كه بازار بر مبنای تقاضا حركت می كند، رسانه های دولتی [[چین|چين]] با چالش مواجه شده اند.<ref>www.eai.nus.edu.sg</ref>
+پر تیراژترین روزنامه«روزنامه ی مردم»، ارگان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، دارای تیراژ 5 میلیون نسخه است. پر تیراژترین روزنامه ی انگلیسی زبان «چاینا دیلی» است كه تیراژ آن 120هزار نسخه است. مجله ی دو هفته یكبار تحت عنوان«صحبت های وسط ماه» با تیراژ 5 میلیون نسخه، پر فروشترین مجله ی چینی است.
+[[پرونده:28(1).jpg|بندانگشتی|انواع رسانه]]
+مهمترین روزنامه های [[چین]] عبارتند از: روزنامه ی مردم و ضمیمه ی آن برای خارج از كشور، روزنامه ی گوانگ مین، روزنامه ی اخبار اقتصادی، روزنامه ی ارتش آزادی بخش، اخبار جوانان [[چین]]، اخبار زنان [[چین]]، اخبار آموزش، اخبار ورزشی [[چین]]، روزنامه ی كارگران، روزنامه ی دهقانان، و روزنامه ی علوم و تكنولوژی<ref>طاهری امین، زهرا(1380). [[چین]]. تهران: وزارت امور خارجه، موسسه چاپ و انتشارات،</ref> براساس پژوهشی كه در سال های 2007 و 2008 در انگلستان انجام گرفت، تأثیررسانه های [[چین]] بر تغییر جریان اطلاعات جهانی، كمتر از 5 درصد بوده است. مطالعاتی هم كه در جنوب شرق آسیا در این زمینه انجام گرفت نشان می دهد، قدرت نرم [[چین]] هنوز از حاكمیت در این منطقه به دور است. تصویر [[چین]] شاید بهتر از آمریكا باشد اما به خوبی [[ژاپن]] نیست. در حقیقت، در عصر انفجار اطلاعات كه بازار بر مبنای تقاضا حركت می كند، [[رسانه های چین|رسانه های دولتی چین]] با چالش مواجه شده اند.<ref>برگرفته از https://www.eai.nus.edu.sg/</ref>
-البته باید متذکر شد که با توسعه ی فناوری و گسترش ابزارهای اطلاع رسانی در [[چین]]، رسانه ی جدیدی در این کشور به وجود آمده و به سرعت رشد کرده است که 550 میلیون مشترک اینترنتی و 900 میلیون استفاده کننده از موبایل به عنوان ارتش این رسانه ی جدید، [[چین]] را در رأس کشورهای جهان در این زمینه قرار داده است. سایت های مختلف اجتماعی، وبلاگ های فردی و جمعی، سایت های متنوع خبری، رسانه های صوتی و تصویری، روزنامه های موبایلی، کتاب های الکترونیکی، و گسترش انواع رسانه های دیگر خبری، رقابت سختی را آغاز و عرصه را برای مطبوعات سنتی و سانسور و کنترل های مرسوم دولتی تنگ کرده است.<ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>
+البته باید متذکر شد که با توسعه ی فناوری و گسترش ابزارهای اطلاع رسانی در [[چین]]، رسانه ی جدیدی در این کشور به وجود آمده و به سرعت رشد کرده است که 550 میلیون مشترک اینترنتی و 900 میلیون استفاده کننده از موبایل به عنوان ارتش این رسانه ی جدید، [[چین]] را در رأس کشورهای جهان در این زمینه قرار داده است. سایت های مختلف اجتماعی، وبلاگ های فردی و جمعی، سایت های متنوع خبری، [[رسانه های صوتی و تصویری(لوح فشرده) در چین|رسانه های صوتی و تصویری]]، روزنامه های موبایلی، کتاب های الکترونیکی، و گسترش انواع رسانه های دیگر خبری، رقابت سختی را آغاز و عرصه را برای [[مطبوعات در چین|مطبوعات]] سنتی و سانسور و کنترل های مرسوم دولتی تنگ کرده است<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1297-1298</ref>.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[رسانه و وسايل ارتباط جمعی چین]]؛ ''' '''[[رسانه ها و مطبوعات در چین]]
 = کتابشناسی =