شورای عالی فرهنگ مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
این شورا در سال 1956 با مأموریت هماهنگی فعالیت‌­های فرهنگی هنری مؤسسات دولتی تأسیس شد. مهمترین اهداف شورای عالی فرهنگ، هموارسازی ارتباط فرهنگ با جامعه و ارزش‌­های معنوی از طریق بهره­‌مندسازی بخش‌­های مختلف جامعه از حوزه فرهنگ، توسعه دستاوردهای مختلف فرهنگی، هنری و ادبی و احیای میراث فرهنگی کهن، تأکید بر ارزش‌­های دینی، معنوی و اخلاقی جامعه است. امروز شورای عالی فرهنگ به کانونی برای توسعه فرهنگی و فکری در سطح ملی، منطقه‌­ای و بین‌­المللی تبدیل شده است و با تأسیس شعبه­‌ها و کمیته­‌های متعدد، مجموعه بزرگی از فعالان برجسته حوزه فرهنگ و هنر و علوم اجتماعی را در جهت تحقق اهداف خود به کار گرفته است. شورای مذکور از طریق کمیته­‌های چندگانه خود نشریاتی را انتشار می‌­دهد که مهمترین آنها عبارت است از: آفاق الموسیقی، مجلة الفلسفة، مجلة الکتاب و النشر و مجلة الترجمة است. همچنین اهداء جوایز دولتی با هدف تشویق و تکریم اندیشمندان، فرهیختگان و نویسندگان از جمله مسئولیت‌­های این شورا است که از سال 1958 تاکنون، همه ساله انجام شده است.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص187-188.</ref>
[[پرونده:Image 750x 6482ddbaa05e6.jpg|بندانگشتی|لوگو [[شورای عالی فرهنگ مصر|شورای عالی فرهنگ]]. برگرفته از سایت Nasser youth movement، قابل بازیابی از https://nasseryouthmovement.net/the-supreme-council-for-culture]][https://scc.gov.eg/ این شورا] (المجلس الاعلی للثقافة) در سال 1956 با مأموریت هماهنگی فعالیت‌­های فرهنگی هنری مؤسسات دولتی تأسیس شد. مهمترین اهداف شورای عالی فرهنگ، هموارسازی ارتباط فرهنگ با جامعه و ارزش‌­های معنوی از طریق بهره­‌مندسازی بخش‌­های مختلف جامعه از حوزه فرهنگ، توسعه دستاوردهای مختلف فرهنگی، هنری و ادبی و احیای میراث فرهنگی کهن، تأکید بر ارزش‌­های دینی، معنوی و اخلاقی جامعه است. امروز شورای عالی فرهنگ به کانونی برای توسعه فرهنگی و فکری در سطح ملی، منطقه‌­ای و بین‌­المللی تبدیل شده است و با تأسیس شعبه­‌ها و کمیته­‌های متعدد، مجموعه بزرگی از فعالان برجسته حوزه فرهنگ و هنر و علوم اجتماعی را در جهت تحقق اهداف خود به کار گرفته است. شورای مذکور از طریق کمیته­‌های چندگانه خود نشریاتی را انتشار می‌­دهد که مهمترین آنها عبارت است از: آفاق الموسیقی، مجلة الفلسفة، مجلة الکتاب و النشر و مجلة الترجمة است. همچنین اهداء جوایز دولتی با هدف تشویق و تکریم اندیشمندان، فرهیختگان و نویسندگان از جمله مسئولیت‌­های این شورا است که از سال 1958 تاکنون، همه ساله انجام شده است.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص187-188.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
*[[مصر]]
[[مصر|مدیریت فرهنگی مصر]]؛ [[نظام فرهنگی مصر]]
*[http://wiki.icro.ir/%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%20%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C%20%D9%85%D8%B5%D8%B1 نظام فرهنگی مصر]
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۴۸

لوگو شورای عالی فرهنگ. برگرفته از سایت Nasser youth movement، قابل بازیابی از https://nasseryouthmovement.net/the-supreme-council-for-culture

این شورا (المجلس الاعلی للثقافة) در سال 1956 با مأموریت هماهنگی فعالیت‌­های فرهنگی هنری مؤسسات دولتی تأسیس شد. مهمترین اهداف شورای عالی فرهنگ، هموارسازی ارتباط فرهنگ با جامعه و ارزش‌­های معنوی از طریق بهره­‌مندسازی بخش‌­های مختلف جامعه از حوزه فرهنگ، توسعه دستاوردهای مختلف فرهنگی، هنری و ادبی و احیای میراث فرهنگی کهن، تأکید بر ارزش‌­های دینی، معنوی و اخلاقی جامعه است. امروز شورای عالی فرهنگ به کانونی برای توسعه فرهنگی و فکری در سطح ملی، منطقه‌­ای و بین‌­المللی تبدیل شده است و با تأسیس شعبه­‌ها و کمیته­‌های متعدد، مجموعه بزرگی از فعالان برجسته حوزه فرهنگ و هنر و علوم اجتماعی را در جهت تحقق اهداف خود به کار گرفته است. شورای مذکور از طریق کمیته­‌های چندگانه خود نشریاتی را انتشار می‌­دهد که مهمترین آنها عبارت است از: آفاق الموسیقی، مجلة الفلسفة، مجلة الکتاب و النشر و مجلة الترجمة است. همچنین اهداء جوایز دولتی با هدف تشویق و تکریم اندیشمندان، فرهیختگان و نویسندگان از جمله مسئولیت‌­های این شورا است که از سال 1958 تاکنون، همه ساله انجام شده است.[۱]

نیز نگاه کنید به

مدیریت فرهنگی مصر؛ نظام فرهنگی مصر

کتابشناسی

  1. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص187-188.