سبک های مختلف خوشنویسی چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''سبک­های مختلف خوشنویسی'' == خوشنویسی چینی محصول 5000 سال فرهنگ چین است. در طول تاریخ، تعداد خیلی زیادی از خوشنویسان پدید آمده اند. وانگ­شی­جی[1](379-321 میلادی) و پسرش وانگ­شیان­جیسبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


== ''سبک­های مختلف خوشنویسی'' ==
[[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی چینی]] محصول 5000 سال [[فرهنگ چینی|فرهنگ چین]] است. در طول تاریخ، تعداد خیلی زیادی از [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]] پدید آمده اند. وانگ ­شی­جی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn1|(Wang Xuzhou]]) (379-321 میلادی) و پسرش وانگ ­شیان­جی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn2|(Wang Xianzhi]]) (386-344 میلادی) متعلق به [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|دوران سلسله­ ی جین شرقی]](420-317 میلادی) در [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] سبک زیبا و جریان پایداری را پدید آوردند که در نسل­ های بعدی نیز خیلی مورد پسند بود. اویانگ شون [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn3|(Ouyang Xun]])(641-557 میلادی)، چوسوی لیانگ [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn4|(Chu Suiliang]]) (658-596 میلادی)، یان جِن چینگ [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn5|(Yan Zhenqing]]) (784-708 میلادی) و لیو گونگ چوان [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn6|(Liu Gongquan]]) (865-778 میلادی) دوران [[سلسله تانگ|سلسله ­ی تانگ]](907-618 میلادی) هرکدام سبک خاص نوشتاری را پدید آوردند که از سوی نسل ­های بعدی مورد استقبال و تقلید واقع شد. جانگ شو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn7|(Zhang Xu]]) و خووَی سو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn8|(Huai Su]]) (785-725 میلادی) هم متعلق به دوران [[سلسله تانگ|سلسله­ ی تانگ]]، [[هنر خوشنویسی چینی|سبک خوشنویسی]] خط شکسته­ ی زیبایی را ابداع کردند.
خوشنویسی چینی محصول 5000 سال فرهنگ چین است. در طول تاریخ، تعداد خیلی زیادی از خوشنویسان پدید آمده اند. وانگ­شی­جی[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn1|[1]]](379-321 میلادی) و پسرش وانگ­شیان­جی[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn2|[2]]](386-344 میلادی) متعلق به دوران سلسله­ی جین شرقی(420-317 میلادی) در خوشنویسی سبک زیبا و جریان پایداری را پدید آوردند که در نسل­های بعدی نیز خیلی مورد پسند بود. اویانگ شون[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn3|[3]]](641-557 میلادی)، چوسوی لیانگ[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn4|[4]]](658-596 میلادی)، یان جِن چینگ[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn5|[5]]](784-708 میلادی) و لیو گونگ چوان[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn6|[6]]](865-778 میلادی) دوران سلسله­ی تانگ(907-618 میلادی) هرکدام سبک خاص نوشتاری را پدید آوردند که از سوی نسل­های بعدی مورد استقبال و تقلید واقع شد. جانگ شو[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn7|[7]]] و خووَی سو[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn8|[8]]](785-725 میلادی) هم متعلق به دوران سلسله­ی تانگ، سبک خوشنویسی خط شکسته­ی زیبایی را ابداع کردند. سوشی[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn9|[9]]](1101-1037 میلادی)، خوانگ تینگ جیان[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn10|[10]]](1105-1045 میلادی) و می­فِی[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn11|[11]]](1107-1051 میلادی) عصر سلسله­ی سونگ( 1279-960 میلادی) همگی به خاطر خط شکسته و پیوسته نویسی شهرت داشتند. در دوران چینگ(1911-1644 میلادی)، خوشنویسان به دو مکتب تقسیم شدند: مکتب خوشنویسی حکاکی روی سنگ و مکتب خوشنویسی کتابت روی کاغذ. یو یوو­رِن(1964-1879 میلادی) هر دو مکتب را یکی کرد تا مکتب جدیدی درست کند. تمام این هنرمندان خوشنویس هر کدام سبک خاص خود را داشتند: سبک«زیبایی با طراوت طبیعی» وانگ­شی­جی، سبک «زیبایی زمخت و خشن» یان جِن­چینگ، سبک«زیبایی تازه و روشن» می­فِی و خوانگ تینگ­جیان، سبک «زیبایی همراه باطراوت و ظریف»جانگ­شو و خووَی­سو و سبک «زیبایی مرموز و ناهنجار» سوشی و جِنگ بانچیائو[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn12|[12]]](1765-1693 میلادی). تاریخ درخشان خوشنویسی و دستاورد نسل­هایی از این خوشنویسان، بخش مهمی از تاریخ فرهنگ چین را شکل می­دهند.
دوجنبه از هنر خوشنویسی چینی آن را از سایر هنر­های خوشنویسی متمایز می­کند: طبیعت کاراکتر چینی و استفاده از قلم مو. ساختار کاراکتر­های چینی، که هر کدام فضای مربعی را اشغال می­کنند، و مفاهیم ضمنی غنی آن­ها این کاراکتر­ها را به وسیله­ی ایده­آلی برای خوشنویسی تبدیل کرده است. روانی و قابلیت انعطاف و ارتجاعی قلم مو از آن­ها ابزار مناسبی برای ایجاد سبک­های قابل تغییر خوشنویسی درست کرده است. خوشنویسی انواع و اندازه­های مختلف کاراکترها، نیاز به قلم مو­های مختلف و متنوعی دارند.
----[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref1|[1]]] - Wang Xuzhou


[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref2|[2]]] - Wang Xianzhi
[[سوشی]] [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn9|(Su Shi]]) (1101-1037 میلادی)، خوانگ تینگ جیان  [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn10|(Huang Tingjian]])(1105-1045 میلادی) و می­فِی [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn11|(Mi Fei]])(1107-1051 میلادی) [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|عصر سلسله­ ی سونگ]]( 1279-960 میلادی) همگی به خاطر خط شکسته و پیوسته نویسی شهرت داشتند. در [[سلسله چینگ|دوران چینگ]](1911-1644 میلادی)، [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]] به دو مکتب تقسیم شدند: [[هنر خوشنویسی چینی|مکتب خوشنویسی]] حکاکی روی سنگ و [[فرهنگ كتابت در چین|مکتب خوشنویسی کتابت روی کاغذ]]. یو یوو­رِن(1964-1879 میلادی) هر دو مکتب را یکی کرد تا مکتب جدیدی درست کند. تمام این [[خوشنویسان مشهور چین باستان|هنرمندان خوشنویس]] هر کدام سبک خاص خود را داشتند: سبک«زیبایی با طراوت طبیعی» وانگ ­شی­جی، سبک «زیبایی زمخت و خشن» یان جِن ­چینگ، سبک«زیبایی تازه و روشن» می­فِی و خوانگ تینگ­جیان، سبک «زیبایی همراه باطراوت و ظریف»جانگ ­شو و خووَی­سو و سبک «زیبایی مرموز و ناهنجار» [[سوشی، خوشنویس چینی|سوشی]] و جِنگ بانچیائو [[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftn12|(Zheng Banqiao]]) (1765-1693 میلادی). [[تاریخ و تمدن چین|تاریخ درخشان خوشنویسی]] و دستاورد نسل ­هایی از این [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویسان]]، بخش مهمی از تاریخ [[فرهنگ چینی|فرهنگ چین]] را شکل می ­دهند. 
دوجنبه از [[هنر خوشنویسی چینی]] آن را از سایر [[هنر خوشنویسی چینی|هنر­های خوشنویسی]] متمایز می­ کند: طبیعت کاراکتر چینی و استفاده از قلم مو. ساختار کاراکتر­های چینی، که هر کدام فضای مربعی را اشغال می­ کنند، و مفاهیم ضمنی غنی آن­ها این کاراکتر­ها را به وسیله­ ی ایده ­آلی برای [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] تبدیل کرده است. روانی و قابلیت انعطاف و ارتجاعی قلم مو از آن­ها ابزار مناسبی برای ایجاد سبک­ های قابل تغییر [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] درست کرده است. [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] انواع و اندازه­‌های مختلف کاراکترها، نیاز به قلم مو­های مختلف و متنوعی دارند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1137-1139</ref>.


[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref3|[3]]] - Ouyang Xun
== نیز نگاه کنید به ==
[[هنر در چین]]؛ [[هنر خوشنویسی چینی]]؛ [[عوامل موثر در خوشنویسی چینی]]  


[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref4|[4]]] - Chu Suiliang
= کتابشناسی =
 
[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref5|[5]]] - Yan Zhenqing
 
[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref6|[6]]] - Liu Gongquan
 
[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref7|[7]]] - Zhang Xu
 
[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref8|[8]]] - Huai Su
 
[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref9|[9]]] - Su Shi
 
[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref10|[10]]] - Huang Tingjian
 
[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref11|[11]]] - Mi Fei
 
[[سبک های مختلف خوشنویسی چینی#%20ftnref12|[12]]] - Zheng Banqiao

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۸

خوشنویسی چینی محصول 5000 سال فرهنگ چین است. در طول تاریخ، تعداد خیلی زیادی از خوشنویسان پدید آمده اند. وانگ ­شی­جی (Wang Xuzhou) (379-321 میلادی) و پسرش وانگ ­شیان­جی (Wang Xianzhi) (386-344 میلادی) متعلق به دوران سلسله­ ی جین شرقی(420-317 میلادی) در خوشنویسی سبک زیبا و جریان پایداری را پدید آوردند که در نسل­ های بعدی نیز خیلی مورد پسند بود. اویانگ شون (Ouyang Xun)(641-557 میلادی)، چوسوی لیانگ (Chu Suiliang) (658-596 میلادی)، یان جِن چینگ (Yan Zhenqing) (784-708 میلادی) و لیو گونگ چوان (Liu Gongquan) (865-778 میلادی) دوران سلسله ­ی تانگ(907-618 میلادی) هرکدام سبک خاص نوشتاری را پدید آوردند که از سوی نسل ­های بعدی مورد استقبال و تقلید واقع شد. جانگ شو (Zhang Xu) و خووَی سو (Huai Su) (785-725 میلادی) هم متعلق به دوران سلسله­ ی تانگ، سبک خوشنویسی خط شکسته­ ی زیبایی را ابداع کردند.

سوشی (Su Shi) (1101-1037 میلادی)، خوانگ تینگ جیان (Huang Tingjian)(1105-1045 میلادی) و می­فِی (Mi Fei)(1107-1051 میلادی) عصر سلسله­ ی سونگ( 1279-960 میلادی) همگی به خاطر خط شکسته و پیوسته نویسی شهرت داشتند. در دوران چینگ(1911-1644 میلادی)، خوشنویسان به دو مکتب تقسیم شدند: مکتب خوشنویسی حکاکی روی سنگ و مکتب خوشنویسی کتابت روی کاغذ. یو یوو­رِن(1964-1879 میلادی) هر دو مکتب را یکی کرد تا مکتب جدیدی درست کند. تمام این هنرمندان خوشنویس هر کدام سبک خاص خود را داشتند: سبک«زیبایی با طراوت طبیعی» وانگ ­شی­جی، سبک «زیبایی زمخت و خشن» یان جِن ­چینگ، سبک«زیبایی تازه و روشن» می­فِی و خوانگ تینگ­جیان، سبک «زیبایی همراه باطراوت و ظریف»جانگ ­شو و خووَی­سو و سبک «زیبایی مرموز و ناهنجار» سوشی و جِنگ بانچیائو (Zheng Banqiao) (1765-1693 میلادی). تاریخ درخشان خوشنویسی و دستاورد نسل ­هایی از این خوشنویسان، بخش مهمی از تاریخ فرهنگ چین را شکل می ­دهند.

دوجنبه از هنر خوشنویسی چینی آن را از سایر هنر­های خوشنویسی متمایز می­ کند: طبیعت کاراکتر چینی و استفاده از قلم مو. ساختار کاراکتر­های چینی، که هر کدام فضای مربعی را اشغال می­ کنند، و مفاهیم ضمنی غنی آن­ها این کاراکتر­ها را به وسیله­ ی ایده ­آلی برای خوشنویسی تبدیل کرده است. روانی و قابلیت انعطاف و ارتجاعی قلم مو از آن­ها ابزار مناسبی برای ایجاد سبک­ های قابل تغییر خوشنویسی درست کرده است. خوشنویسی انواع و اندازه­‌های مختلف کاراکترها، نیاز به قلم مو­های مختلف و متنوعی دارند[۱].

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر خوشنویسی چینی؛ عوامل موثر در خوشنویسی چینی

کتابشناسی

  1. ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1137-1139
برگرفته از «https://dmelal.ir/index.php?title=سبک_های_مختلف_خوشنویسی_چینی&oldid=58321»