یوان جی، نقاش چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
«[[یوان جی، نقاش چینی|یوان­ جی]]»[[نقاشان مشهور چین باستان# ftn32|(Yuan Ji]])(1718-1642 میلادی) نقاش اوایل [[سلسله چینگ|دوران چینگ]] است. نام او در اصل «جو روو­جی[[نقاشان مشهور چین باستان# ftn33|(Zhu Ruoji]])» بود. پس از سقوط [[سلسله مینگ|سلسله­ ی مینگ]]، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان [[آیین بودا|بودایی]] در آمد و نام «[[یوان جی، نقاش چینی|یوان­ جی]]» را برگزید. در سال­ های باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش [[هنر نقاشی در چین|نقاشی­ های]] خود امرار معاش می ­کرد.  
«[[یوان جی، نقاش چینی|یوان­ جی]]»[[نقاشان مشهور چین باستان# ftn32|(Yuan Ji]])(1718-1642 میلادی) نقاش اوایل [[سلسله چینگ|دوران چینگ]] است. نام او در اصل «جو روو­جی[[نقاشان مشهور چین باستان# ftn33|(Zhu Ruoji]])» بود. پس از سقوط [[سلسله مینگ|سلسله­ ی مینگ]]، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان [[آیین بودا|بودایی]] در آمد و نام «[[یوان جی، نقاش چینی|یوان­ جی]]» را برگزید. در سال­ های باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش [[هنر نقاشی در چین|نقاشی­ های]] خود امرار معاش می ­کرد.  


او به نقاشی گل ­ها، میوه ­ها و اجسام می ­پرداخت و مخصوصاً در نقاشی منظره مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رودخانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قله ­های عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس «مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند می­ تواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه­ ای به وجود آورد. کار­های قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرح­ ها متنوع و بدیع، و با روش ­های معمول سبک ­های قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.
او به نقاشی گل ­ها، میوه ­ها و اجسام می ­پرداخت و مخصوصاً در نقاشی منظره مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رودخانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قله ­های عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس «مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند می­ تواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه­ ای به وجود آورد. کار­های قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرح­ ها متنوع و بدیع، و با روش ­های معمول سبک ­های قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد<ref><sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1166-1167</big></sub></ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[هنر در چین]]؛ [[نقاشان مشهور چین باستان]]؛ [[یان لیبن]]؛ [[وو دائوزی، نقاش سلسله تانگ]]؛ [[وانگ وی، نقاش چینی]]؛ [[جانگ زدوان، نقاش چینی]]؛ [[مایوان، نقاش چینی]]؛ [[خوانگ گونگ وانگ، نقاش چینی]]؛ [[شو وی، هنرمند چینی]]؛ [[جودا، نقاش چینی]]
* [[هنر در چین]]
* [[هنر خوشنویسی چینی]]
* [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]
* [[نقاشان مشهور چین باستان]]
* [[هنر نقاشی صورت و گریم چهره در اپرای پکن]]


= کتابشناسی =
= کتابشناسی =
<references />
[[رده:هنرهای تجسمی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۲

«یوان­ جی»(Yuan Ji)(1718-1642 میلادی) نقاش اوایل دوران چینگ است. نام او در اصل «جو روو­جی(Zhu Ruoji)» بود. پس از سقوط سلسله­ ی مینگ، زمانی که وی 5 سال داشت، پدرش دستگیر و به قتل رسید. او برای فرار از بیچارگی، به سلک راهبان بودایی در آمد و نام «یوان­ جی» را برگزید. در سال­ های باقی مانده از حیاتش، در «یانگ جو» ساکن و با فروش نقاشی­ های خود امرار معاش می ­کرد.

او به نقاشی گل ­ها، میوه ­ها و اجسام می ­پرداخت و مخصوصاً در نقاشی منظره مهارت زیاد داشت، و در آن زمان از جایگاه والایی برخوردار بود. وی از نیاکان خود به خوبی تجربه آموخته و پژوهشگری خوب در مورد اشیای طبیعی هم بود. وی معتقد بود که «هنرمند باید با زمان سازگار باشد» و یک نقاش منظره باید«به کوهستان و رودخانه، زندگی و حیات بخشد»، «تمام قله ­های عجیب و غریب را کاوش و طراحی کند» و سپس «مقررات خاص خود را تدوین کند». با این کار، یک هنرمند می­ تواند از گذشتگان خود جدا شده و سبک ویژه­ ای به وجود آورد. کار­های قلم موی او از قید و بند رها بوده و طرح­ ها متنوع و بدیع، و با روش ­های معمول سبک ­های قدیمی آن زمان کاملاً تفاوت دارد[۱].

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ نقاشان مشهور چین باستان؛ یان لیبن؛ وو دائوزی، نقاش سلسله تانگ؛ وانگ وی، نقاش چینی؛ جانگ زدوان، نقاش چینی؛ مایوان، نقاش چینی؛ خوانگ گونگ وانگ، نقاش چینی؛ شو وی، هنرمند چینی؛ جودا، نقاش چینی

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1166-1167