خوانگ گونگ وانگ، نقاش چینی
«خوانگ گونگوانگ»(Huang Gongwang)(1354-1269 میلادی) نقاش دوران سلسلهی یوان، در میان سالی مأمور دون پایهی دولت شد. وی درگیر پروندهای شده و روانهی زندان گردید. وقتی آزاد شد، به نقطهی دِنج دور افتادهای رفت و دیگر در خدمت دولت نبود. وی به پیرو سفت و سخت فرقهی «چوانزِن»(حقیقت کامل) طریقت تائو تبدیل و به سراسر کشور مسافرت کرد. در سن حدود 50سالگی، نقاشی منظره را آغاز و در سالهای آخر عمر سبک نقاشی خاص خود را به وجود آورد. اغلب آثار او هنگام سفر به جنوب چین نقاشی شده اند. او در نقاشیِ رنگی و آب رنگ، و در قلم کاری خود، سبکهای خوشنویسی خط شکسته و خط ویژهی مُهرسازی را به کار میبرد و از چند حرکت برای ایجاد دور نما و عمق استفاده میکرد. نقاشیهای او به عنوان«قلهی کوههای ساده و خوش بنیه و گیاهان پرپشت»توصیف شده است. وی علاقه مند به استفاده از رنگ قهوهای- سرخ بود و نقاشی مناظر سرخ رنگ را ابداع کرد. از میان«چهار استاد سلسلهی یوان»(سه نفر دیگر عبارتند از وو جِن (Wu Zhen)، نی زان (Ni Zan)، و وانگ مِنگ (Wang Meng)) «خوانگ گونگوانگ» بهترین آنان شمرده میشود. او تأثیر زیادی در نقاشیهای منظرهای سلسلههای مینگ و چینگ گذاشت.
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ نقاشان مشهور چین باستان؛ یان لیبن؛ وو دائوزی، نقاش سلسله تانگ؛ وانگ وی، نقاش چینی؛ جانگ زدوان، نقاش چینی؛ مایوان، نقاش چینی؛ شو وی، هنرمند چینی؛ جودا، نقاش چینی؛ یوان جی، نقاش چینی
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی