انواع جنبش های ادبی اردن: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''انواع ادبي''' جنبش ادبي در اردن به دو ريشه مستحكم متصل است كه با تشكيل حكومت اردني از سال 1921 ميلادي تاكنون جان تازه اي به خود گرفته است: 1. دربار امير عبدالله بن حسين كه در آن زمان پادشاه اين كشور بود و با استقبال از جنبش ادبي شكل گرفته در شرق ار...» ایجاد کرد) |
|||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
جنبش ادبی در اردن به دو ریشه مستحكم متصل است كه با تشكیل حكومت اردنی از سال 1921 میلادی تاكنون جان تازهای به خود گرفته است: | |||
جنبش | * دربار امیر عبدالله بن حسین كه در آن زمان پادشاه این كشور بود و با استقبال از جنبش ادبی شكل گرفته در شرق [[اردن]] به شاعران و ادیبان بسیار اهمیت میداد تا جایی كه شاعران و ادیبان بزرگی همانند فؤاد الخطیب (شاعر الامیر)، مصطفی وهبی التل، عبدالمنعم الرفاعی، عمر ابورشیه، ودیع البستانی و عبدالمحسن الكاظمی همكاریهای گستردهای تحت نظارت پادشاه با دربار برقرار كردند و از آن طریق توانستند صدای خود را به روزنامهها، هفته نامهها و مجلات ادبی برسانند؛ | ||
* تراژدی به وجود آمده به دلیل همسایگی با فلسطین در شعر شعرا و نوشتههای ادیبان اردنی تاثیر به سزایی در شكوفایی جنبش ادبی این كشور داشت به گونهای كه سالهای 1948 (اشغال فلسطین توسط اسرائیلیها) تا 1967 (جنگ اعراب با اسرائیل) را اوج جنبش ادبی [[اردن]] میدانند. | |||
بنابراین در تشریح ادبیات و جایگاه آن در كشور [[اردن]] همواره باید این دو موضوع را مورد نظر قرار داد<ref>المصلح أحمد(1953- 1993م)، ملامح عامــة للحياة الثقافیـة فی الأردن، منشورات لجنــة تاريخ الاردن. ص 11 و 12</ref>. علاوه بر شعر که بخش عمدهی ادبیات عرب و [[اردن]] را به خود اختصاص میدهد، امروزه کلیه ژانرهای ادبی در [[اردن]] به شکل قابلتوجهی مورد استفاده ادیبان اردنی قرار گرفته است که نظم و نثر را در برمیگیرد؛ داستان کوتاه، رمان، نمایشنامه، نقد و دیگر گونههای متداول ادبی دنیا که به تفصیل در بخشهای بعدی میآید<ref>لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[زبان و ادبیات اردن]]؛ [[تاریخ ادبیات و سبکهای ادبی اردن]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۰
جنبش ادبی در اردن به دو ریشه مستحكم متصل است كه با تشكیل حكومت اردنی از سال 1921 میلادی تاكنون جان تازهای به خود گرفته است:
- دربار امیر عبدالله بن حسین كه در آن زمان پادشاه این كشور بود و با استقبال از جنبش ادبی شكل گرفته در شرق اردن به شاعران و ادیبان بسیار اهمیت میداد تا جایی كه شاعران و ادیبان بزرگی همانند فؤاد الخطیب (شاعر الامیر)، مصطفی وهبی التل، عبدالمنعم الرفاعی، عمر ابورشیه، ودیع البستانی و عبدالمحسن الكاظمی همكاریهای گستردهای تحت نظارت پادشاه با دربار برقرار كردند و از آن طریق توانستند صدای خود را به روزنامهها، هفته نامهها و مجلات ادبی برسانند؛
- تراژدی به وجود آمده به دلیل همسایگی با فلسطین در شعر شعرا و نوشتههای ادیبان اردنی تاثیر به سزایی در شكوفایی جنبش ادبی این كشور داشت به گونهای كه سالهای 1948 (اشغال فلسطین توسط اسرائیلیها) تا 1967 (جنگ اعراب با اسرائیل) را اوج جنبش ادبی اردن میدانند.
بنابراین در تشریح ادبیات و جایگاه آن در كشور اردن همواره باید این دو موضوع را مورد نظر قرار داد[۱]. علاوه بر شعر که بخش عمدهی ادبیات عرب و اردن را به خود اختصاص میدهد، امروزه کلیه ژانرهای ادبی در اردن به شکل قابلتوجهی مورد استفاده ادیبان اردنی قرار گرفته است که نظم و نثر را در برمیگیرد؛ داستان کوتاه، رمان، نمایشنامه، نقد و دیگر گونههای متداول ادبی دنیا که به تفصیل در بخشهای بعدی میآید[۲].
نیز نگاه کنید به
زبان و ادبیات اردن؛ تاریخ ادبیات و سبکهای ادبی اردن
کتابشناسی
- ↑ المصلح أحمد(1953- 1993م)، ملامح عامــة للحياة الثقافیـة فی الأردن، منشورات لجنــة تاريخ الاردن. ص 11 و 12
- ↑ لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)