دولت موقت سوریه در استانبول: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « =====دولت موقت سوریه در استانبول (''SIG'')===== در کنفرانسی که در 19 مارس 2013 در استانبول برگزار شد، اعضای ائتلاف ملی، «غسان هیتو» (زاده 1963)[65] را به عنوان نخست وزیر دولت موقت سوریه، مستقر در استانبول، انتخاب کردند. هیتو انتخاب وزیر دفاع را به ارتش آزا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در کنفرانسی که در 19 مارس 2013 در استانبول برگزار شد، اعضای ائتلاف ملی، «غسان هیتو» (زاده 1963) را به عنوان نخست وزیر دولت موقت سوریه، مستقر در استانبول، انتخاب کردند. | |||
در کنفرانسی که در 19 مارس 2013 در استانبول برگزار شد، اعضای ائتلاف ملی، «غسان هیتو» (زاده 1963) | |||
هیتو انتخاب وزیر دفاع را به ارتش آزاد سوریه واگزار کرد. اتحادیه اروپا و آمریکا این دولت را که تا 2017 مناطقی را در شمال سوریه در نزدیکی مرزهای ترکیه تحت مدیریت داشت و با درآمد یک میلیون دلاری از مالیات گمرک یکی از گذرگاهها، چندی دوام یافت، به رسمیت شناختند. این دولت موقت سکولار، از ابتدا با گروههای اسلامی؛ مثل احرار الشام، زاویه ایدئولوژیک جدی داشت. | هیتو انتخاب وزیر دفاع را به ارتش آزاد [[سوریه]] واگزار کرد. اتحادیه اروپا و [[آمریکا]] این دولت را که تا 2017 مناطقی را در شمال سوریه در نزدیکی مرزهای ترکیه تحت مدیریت داشت و با درآمد یک میلیون دلاری از مالیات گمرک یکی از گذرگاهها، چندی دوام یافت، به رسمیت شناختند. این دولت موقت سکولار، از ابتدا با گروههای اسلامی؛ مثل احرار الشام، زاویه ایدئولوژیک جدی داشت. <ref>شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[بهار عربی]]، [[بهار دمشق]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۱
در کنفرانسی که در 19 مارس 2013 در استانبول برگزار شد، اعضای ائتلاف ملی، «غسان هیتو» (زاده 1963) را به عنوان نخست وزیر دولت موقت سوریه، مستقر در استانبول، انتخاب کردند.
هیتو انتخاب وزیر دفاع را به ارتش آزاد سوریه واگزار کرد. اتحادیه اروپا و آمریکا این دولت را که تا 2017 مناطقی را در شمال سوریه در نزدیکی مرزهای ترکیه تحت مدیریت داشت و با درآمد یک میلیون دلاری از مالیات گمرک یکی از گذرگاهها، چندی دوام یافت، به رسمیت شناختند. این دولت موقت سکولار، از ابتدا با گروههای اسلامی؛ مثل احرار الشام، زاویه ایدئولوژیک جدی داشت. [۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شنی، کریم (۱۴۰۰). فرهنگ و تاریخ سوریه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)