دوران ووخو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''''مقدمه''''' '''''دوران ووخو(439-304 میلادی)''''' با درگیر شدن سلسله­ ی جین در جنگ­ های داخلی، قبایل غیر نژاد خَن«ووخو» در اوایل قرن چهارم بیشتر سرزمین­های چین را تحت سلطه­ی خود درآورده و موجب مهاجرت گسترده­ی نژاد خَن به سمت جنوب رودخانه­ی یانگ­تسه ش...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''''مقدمه'''''


'''''دوران ووخو(439-304 میلادی)'''''
[[پرونده:MapZhanguo-Zhao.jpg|بندانگشتی|نقشه حکومت خن جائو در دوران ووخو. قابل بازیابی از http://www.chinaknowledge.de/History/Zhou/rulers-qin.html]]
دوران ووخو در [[دوران امپراطوری تاریخ چین]] از 304 میلادی شروع و تا 439 میلادی ادامه دارد.


با درگیر شدن سلسله­ ی جین در جنگ­ های داخلی، قبایل غیر نژاد خَن«ووخو» در اوایل قرن چهارم بیشتر سرزمین­های چین را تحت سلطه­ی خود درآورده و موجب مهاجرت گسترده­ی نژاد خَن به سمت جنوب رودخانه­ی یانگ­تسه شدند. در سال 303 میلادی، قبیله­ی دی<sup>[1]</sup>شورش کرده و منطقه­ی چِنگدو<sup>[2]</sup> را اشغال و پادشاهی چِنگ­خَن را تأسیس کردند. در نزدیکی لین­فِن<sup>[3]</sup> شورشی به رهبری لیویوان<sup>[4]</sup> صورت گرفته و حکومت خَن­جائو<sup>[5]</sup> شکل گرفت. جانشین لیو، دو امپراتور آخر سلسله­ی جین را دستگیر و اعدام کرد. به وجود آمدن 16 پادشاهی هم­زمان در قرن­های 4 و 5 میلادی، اوج تعدد سلسله­های غیر نژاد خَن بودند که بر شمال و یا قسمتی از آن حکومت کردند. در این حکومت­های محلی بسیاری از اقوام و نژادهای چینی از جمله ترک­ها، مغول­ها، و تبتی­ها مشارکت داشتند. پس از این دوران، بسیاری از قبایل کوچ نشین پیش از دستیابی به قدرت، تا حدودی«چینی» شدند و برخی دیگر اجازه یافتند با استقرار در سرحدات، به پاسداری از مرزهای کشور به پردازند.
=== '''دوران ووخو(439-304 میلادی)''' ===
----[1] - Di.
با درگیر شدن [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله­ ی جین]] در جنگ­ های داخلی، قبایل غیر نژاد خَن«ووخو» در اوایل قرن چهارم بیشتر سرزمین­‌های [[چین]] را تحت سلطه­‌ی خود درآورده و موجب مهاجرت گسترده­‌ی نژاد خَن به سمت جنوب رودخانه­‌ی یانگ­ تسه شدند. در سال 303 میلادی، قبیله­‌ی دی(Di)شورش کرده و منطقه­‌ی چِنگ دو(Chengdo) را اشغال و پادشاهی چِنگ­ خَن را تأسیس کردند. در نزدیکی لین ­فِن(Lin Fen) شورشی به رهبری لیویوان(Liu Yuan) صورت گرفته و حکومت خَن­ جائو(Han Zhao) شکل گرفت. جانشین لیو، دو امپراتور آخر [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله‌­ی جین]] را دستگیر و اعدام کرد. به وجود آمدن 16 پادشاهی هم­زمان در قرن­‌های 4 و 5 میلادی، اوج تعدد سلسله­‌های غیر نژاد خَن بودند که بر شمال و یا قسمتی از آن حکومت کردند. در این حکومت­‌های محلی بسیاری از [[اقلیت های قومی چین|اقوام و نژادهای چینی]] از جمله ترک­‌ها، مغول­‌ها، و تبتی‌­ها مشارکت داشتند. پس از این دوران، بسیاری از قبایل کوچ نشین پیش از دستیابی به قدرت، تا حدودی«چینی» شدند و برخی دیگر اجازه یافتند با استقرار در سرحدات، به پاسداری از مرزهای کشور به پردازند.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.120-121.</ref>


[2]- Chengdo.
== نیز نگاه کنید به ==
[[تاریخ چین]]؛ [[دوران امپراطوری تاریخ چین]]


[3]- Lin Fen.
== کتابشناسی ==
 
[4]- Liu Yuan.
 
[5]- Han Zhao.

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۲۰

نقشه حکومت خن جائو در دوران ووخو. قابل بازیابی از http://www.chinaknowledge.de/History/Zhou/rulers-qin.html

دوران ووخو در دوران امپراطوری تاریخ چین از 304 میلادی شروع و تا 439 میلادی ادامه دارد.

دوران ووخو(439-304 میلادی)

با درگیر شدن سلسله­ ی جین در جنگ­ های داخلی، قبایل غیر نژاد خَن«ووخو» در اوایل قرن چهارم بیشتر سرزمین­‌های چین را تحت سلطه­‌ی خود درآورده و موجب مهاجرت گسترده­‌ی نژاد خَن به سمت جنوب رودخانه­‌ی یانگ­ تسه شدند. در سال 303 میلادی، قبیله­‌ی دی(Di)شورش کرده و منطقه­‌ی چِنگ دو(Chengdo) را اشغال و پادشاهی چِنگ­ خَن را تأسیس کردند. در نزدیکی لین ­فِن(Lin Fen) شورشی به رهبری لیویوان(Liu Yuan) صورت گرفته و حکومت خَن­ جائو(Han Zhao) شکل گرفت. جانشین لیو، دو امپراتور آخر سلسله‌­ی جین را دستگیر و اعدام کرد. به وجود آمدن 16 پادشاهی هم­زمان در قرن­‌های 4 و 5 میلادی، اوج تعدد سلسله­‌های غیر نژاد خَن بودند که بر شمال و یا قسمتی از آن حکومت کردند. در این حکومت­‌های محلی بسیاری از اقوام و نژادهای چینی از جمله ترک­‌ها، مغول­‌ها، و تبتی‌­ها مشارکت داشتند. پس از این دوران، بسیاری از قبایل کوچ نشین پیش از دستیابی به قدرت، تا حدودی«چینی» شدند و برخی دیگر اجازه یافتند با استقرار در سرحدات، به پاسداری از مرزهای کشور به پردازند.[۱]

نیز نگاه کنید به

تاریخ چین؛ دوران امپراطوری تاریخ چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.120-121.