کازتوگان ژیرائو: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ==== کازتوگان ژیرائو ==== کازتوگان ژیرائو (Ka3TyraH Ipay)، که سال تولد و مرگ او بصورت دقیق مشخص نیست. شاعر بداهه‌سرا، قصه گو و یکی از بنیانگذاران حماسه ملی است. او تقریبا در سال ۱۴۲۰ در منطقه ای نزدیکی شهر آستاراخان متولد شده است ولی محل و زمان مرگ اودر ت...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
کازتوگان ژیرائو (Ka3TyraH Ipay)، که سال تولد و مرگ او به صورت دقیق مشخص نیست. شاعر بداهه‌سرا، قصه گو و یکی از بنیانگذاران حماسه ملی است. او تقریبا در سال ۱۴۲۰ در منطقه‌ای نزدیکی شهر آستاراخان متولد شده است ولی محل و زمان مرگ اودر تاریخ ثبت نشده است و بنا بر اطلاعات موجود در شهر آکتائو در کنار سواحل ادیل از شاخه‌های ولگا بزرگ شده است. او در سال ۱۴۸۰ به قبیله آلشین و خانان قزاق پیوست و بسوی ساحل شرقی ادیل مهاجرت کرد. | |||
میراث ادبی خلاق ژیرائو متشکل از تعدادی آهنگ است که زندگی، وجود، میهن و زندگی نظامی قزاق‌ها را توصیف می‌کند. که با آثار خود در ادبیات قزاق جایگاه والایی یافته است. و آثار او نگاهی اجمالی از آن زمان را به نمایش می‌گذارد. | |||
در نوشته "اضطراب نگرانی مردم من" در مورد اینکه چگونه مردم خانه‌های خود را ترک کرده بودند و در جاهای دیگر و به ادیل مهاجرت کردند پرداخته است و در شعر "اوج قابل مشاهده است اما غیر قابل دسترس،" نویسنده در نقش یک جنگجو و فرمانده نظامی به نظر می‌رسد. ژیرائو در اشعار خود به وضوح وضعیت سربازان عشایر، وضعیت زندگی خود، شرایط محیط‌زیست، وسعت تخیل شاعر، غنا و زیبایی تکنیک‌های هنری خود را نشان می‌دهد. صحنه‌های هنری و آهنگ‌های او برای قرن‌ها به عنوان یک مدرسه هنری و الگوهای ادبی باقی مانده است خلاقیت او به عنوان نمونه‌هایی از اشعار [[قزاقستان]] باستان در [[فرهنگ عمومی قزاقستان|فرهنگ عامه]] آهنگ باقی مانده است. مجموعه اشعار این شاعر در سال‌های ۱۸۶۲، ۱۹۱۰ و ۱۹۷۰ منتشر شده است<ref>صابری، اصغر (1395). جامعه و فرهنگ [[قزاقستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 325.</ref>. | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۳
کازتوگان ژیرائو (Ka3TyraH Ipay)، که سال تولد و مرگ او به صورت دقیق مشخص نیست. شاعر بداهه‌سرا، قصه گو و یکی از بنیانگذاران حماسه ملی است. او تقریبا در سال ۱۴۲۰ در منطقه‌ای نزدیکی شهر آستاراخان متولد شده است ولی محل و زمان مرگ اودر تاریخ ثبت نشده است و بنا بر اطلاعات موجود در شهر آکتائو در کنار سواحل ادیل از شاخه‌های ولگا بزرگ شده است. او در سال ۱۴۸۰ به قبیله آلشین و خانان قزاق پیوست و بسوی ساحل شرقی ادیل مهاجرت کرد.
میراث ادبی خلاق ژیرائو متشکل از تعدادی آهنگ است که زندگی، وجود، میهن و زندگی نظامی قزاق‌ها را توصیف می‌کند. که با آثار خود در ادبیات قزاق جایگاه والایی یافته است. و آثار او نگاهی اجمالی از آن زمان را به نمایش می‌گذارد.
در نوشته "اضطراب نگرانی مردم من" در مورد اینکه چگونه مردم خانه‌های خود را ترک کرده بودند و در جاهای دیگر و به ادیل مهاجرت کردند پرداخته است و در شعر "اوج قابل مشاهده است اما غیر قابل دسترس،" نویسنده در نقش یک جنگجو و فرمانده نظامی به نظر می‌رسد. ژیرائو در اشعار خود به وضوح وضعیت سربازان عشایر، وضعیت زندگی خود، شرایط محیط‌زیست، وسعت تخیل شاعر، غنا و زیبایی تکنیک‌های هنری خود را نشان می‌دهد. صحنه‌های هنری و آهنگ‌های او برای قرن‌ها به عنوان یک مدرسه هنری و الگوهای ادبی باقی مانده است خلاقیت او به عنوان نمونه‌هایی از اشعار قزاقستان باستان در فرهنگ عامه آهنگ باقی مانده است. مجموعه اشعار این شاعر در سال‌های ۱۸۶۲، ۱۹۱۰ و ۱۹۷۰ منتشر شده است[۱].
کتابشناسی
- ↑ صابری، اصغر (1395). جامعه و فرهنگ قزاقستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 325.